Sen Sinenle Aşk İçin Sessizliği Seçerken!
 

Artık istesen de gelemem geçiyor zaman

Sinemde iştiyakla kadimliğini koruyan an

Sensen duhul eden her hali ihsanı sevdan

Aşk törpüsüydü sineme kazınan, kanayan


Sen bu hakikati bilirken sessizce çekilirken

Hayâ perdende sana hiçbir geçit vermeyen

Seni seninle imtihan eden akıbeti önceleyen

Bir gün başıma gelirse, ne yaparım dedirten


Seni sessizliğin derinliğine itip melülleştiren

Seni tefekkür için zapt rab ederek silkeleyen

Gecelerinde seni süzen, uykularında gezinen

Başucunda seni bulan seni hiç terk etmeyen


Aşında hatta kaşıdığın kaşında her tarafında

Seni sendenden daha iyi takip eden kaderde

Dudaklarından dökülmeyen dili hazan ahında

Yastığın altında ter kokunda başının ağrısında


Hani hüzün seni kuşatınca sazın perdelerinde

Sinende seninle kaim esrar sayfaları arasında

Örümcek ağının muhafaza ettiği her lahzada

Sende sessizleşen müstesna aşkın safhasında