Güller Gülüne! -Umumi Ahval-İ Arzımdır-
 

GÜLLER GÜLÜNE!

-Umumi ahval-i arzımdır-


Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri;

Gülşen’e çevirdiğin, çöller huzursuz şimdi.

Ey âlemlere rahmet, ey ufuk Peygamberi;

Bülbüller figandadır, güller huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Sen gidince zamanın,büsbütün kaçtı tadı,

Aşıkların, Ya Nebî;sînesini dağladı!.

Giran geldi yokluğun,akan sular ağladı;

Ah! Dicleler, Fıratlar, Niller huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Heyhat ki,ehl-i fitne kıtaları dolaştı;

Heyhat ki,kardeşliğe, barışa kan bulaştı.

Firkatinle Ya Resûl,mevsimler başkalaştı;

Günler,haftalar,aylar, yıllar huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Ümmetin darmadağın, hâl-i perişandadır,

Gâyeden uzaklaşmış;her biri bir yandadır.

Başsız İslam âlemi,en kritik andadır;

Feth-i mübin’e mazhar el’ler, huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Nice sır saklı idi,”nübüvvet” pâyenizde,

Saadet asrı,vücut bulmuştu sâyenizde.

Lâkin şu an hüzün var, karada ve denizde;

Sükûnuna ay düşen göller, huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Ey gönüller sultanı, ey server-i kâinat!.

Doğuşun bir mesajdı,karanlık çağa inat.

Kimsesiz mazlumlara herdem açtın kol/kanat;

Aynı ilgiye muhtaç kullar,huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Öksüz Mescid-i Aksa, başını okşayan yok!

Temeli oyulsa da, hâlâ bir taş koyan yok!

Yüreği yananların,feryadını duyan yok!

“İmdat!” diye çağıran diller,huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.

***

Savruldu yele gitti, zor kazanılmış haklar;

Yad’ların tekelinde, mahzun kutsal topraklar!.

Durum bu,”Güller Gülü!”soldu yeşil yapraklar;

Gövdeye kurt girince, dallar huzursuz şimdi..

Şol âlem-i bekâ’ya göçtüğün günden beri!.


Ahmet Süreyya DURNA