Hüsran
 

Ben böyle bakip durmayacaktim, dili bagli,

Islam'i uyandirmak için haykiracaktim.

Gür hisli, gür imanli beyinler, cosar ancak,

Ben zaten uzunboylu düsünmekten uzaktim!

Haykir! Kime, lakin? Hani sahipleri yurdun?

Ellerdi yatanlar, saga baktim, sola baktim;

Feryadimi artik bogarak, na'sini, tuttum,

Bin parça ettim si'irime gömdüm de biraktim.

Seller gibi vadiyi eninim saracakken,

Hiç çaglamadan, gizli inen yas gibi aktim.

Yoktur elemimden su sagir kubbede bir iz;

Inler 'Safahat'imdaki hüsran bile sessiz!


MEHMET AKİF ERSOY