Tut Beni Allah'im
 

ALLAH'ım


Kayıyorum, tökezliyorum, düşüyorum... Yolumu kaybediyorum dünya

çıkmazdında.. Yerim burası değil biliyorum, yine de kanıyorum...


Yanıyorum

Ey yerlerin ve göklerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi,

ben'im Rabbim.. Ellerimi Senden başka uzatacak kimsem yok, kime

uzatsam açıkta kalıyor

bir parçam, kime dönsem yüzümü yönler

kayboluyor. İki adım sonrası yar, üç adım sonrası mechul.. Sana

getirecek sokaklar çıkmaza dönüyor.

ben girince;

ben girince Sen

gidiyor musun?


Rabbim, çaresizliğimi bileli çok olmadı... Çok olmadı eşiğine kapanıp

gözyaşı dökmeyi isteyeli.. Olmuyor ALLAH'ım.. Bir şeyLer hep eksik

kalıyor. Sana gelirken, Sana gelmekten başka yolum olmadığını bilerek,

gelirken.. Bir şeyler eksik.. Güzergâhım engebeli..

Issız..

Düşsem

tutan olmayacak.. Yorgun başımı dayasam bir dağa, üzerimden yol

geçecek. Kimse görmeyecek beni Rabbim. Kimse kimsenin derdi değil,

benim Rabbim Sensin.. Atarsan beni tutacak yok, bırakırsan düşerim...



Ben..

Cümlelere küçük harfle başlayıp, büyük harfle bitirmeyi marifet

sanan zavallı..

Oysa nokta koymayı bile bilmiyorken...

Ve sadece

lüzumsuz ne varsa, ne varsa zayi ettiren, yiyip bitiren ne varsa onu

seçen.. Düşüp düşüp düşerken... Hep düşerken uslanmadan yine de

düşmeyi tercih eden..

Nefisperest...

Ben...

Uyandır beni rehavetimden.. Günhkârım, utanç içinde kızarıyor

yanaklarım huzurunda.. Senden istemek ağır geliyor, ama başka kapım

yok... Gidecek kimse yok, kalakalıyorum karanlıklarda...


'ALLAH'ım...'


Yaratan, rızık veren, yol gösteren... Rahmetini kimseden esirgemeyen

Rabbim.. Düşe kalka kanamışken, yitmişken.. bitmişken.. Senin sözlerin

yetişiyor imdadıma:


' Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var'


Ama öyle ağır ki omuzlarım, öyle ağırlaşmış ki parmaklarım; ellerimi

semâya döndüremiyorum... Ellerim kızarıyor.. Kalbim kanıyor.. Aciz,

gafil, günahkar gözlerim utanıyor.. 'Ya beni istemezse..?' diye

çırpınırken sözlrim.. Yine Sen yetişiyorsun imdâdıma.. Kimim var ki

zaten, Senden başka..


'Bana dua edin, icâbet edeyim'


Sana, sana güvenerek geliyorum ALLAH'ım... 'Beni bırakma, uçurumlara..'


'tut ki... Edemem Sensiz'


yer Senin, gök Senin.. ben Senin.. yollar Senin.. bana en yakın

bildiklerim Senin.. Sen istemezsen kime giderim? Düşsem kim tutar

elimden? Kim sarar yaralarımı?

Rabbim gözyaşlarım kupkuru, ama yüreğim ıslak Rabbim..

Ağlayamadığım

için utanıyorum, günâhlarımı dökemediğim için.. Ağırlığımı taşıyamıyor

güçsüz bedenim, belim bükük bu yüzden.. Sırtımda hata kamburum..

Alnımda gaflet çizgileri.. Yüzüme bakılası değil...

Ama senden başka kimim var benim? Kime giderim?...


'Tut beni ALLAH'ım, tut ki, edemem Sensiz...'