Yüreğimden Kopmalar Başlayınca!
 

Çaresiz sukuta geçtiğimde

Ve kalbi daralmalarım hicranla refakat ettikçe

Hüzün dalgaları sinemde feveran ederek sabrı davet ediyordu


An ve zaman adına

Şayet hakikatin hikmeti fevkalade saklandığında

Umutlar solgun baharlarda sararan yaprağı melalini hatırlatınca


Bir hüzzam şarkıyla

Perdeler arasında raks eden sazende sessizliğinde

Yüreğimden kopmalar başlayınca ve gözyaşlarım çıkıyor karşıma


Ne muradım kaldıysa

Yaşanmadan çeyiz sandığı misali mahrem olacaksa

Hazan gençliğin ilk adımlarında ruhumu kuşatarak solduracaksa


Aşk adına her ne varsa

Sevda, kalbimde hasreti yaşatarak harlaşan korsa

Hak için figanım perişanlığımla baharlara uzanan hicran şarkıysa


Prangalarım hep yanımda

Nefsim nizam edilmeye muhtaç bir ayrık otu olunca

Kalbim hissedişler sarhoşluğunda ve ruhum ötelerin yolculuğunda


Ne sen sor hicranımı

Ve ne de ben anlatabilirim yıllara sâri suskunluğumu

Sol yanımdan nükseden ve sızımla kedere gark eden sancılarımla


Anılarıma sarılıyorum

Senden geriye kalan nameleri koklayarak okuyorum

Ne garip ki hala sıcaklığını duyuyor ve gözlerimle seni arıyorum


İşittiğim derinlikten

Hissettiğim kalbi iklimdeki dirliğimden sana uzanıyorum

Halime nakşedenlerde ve kalan nefesimin asudeliğinde kokluyorum


Sevginin yüceliğini anıyorum

Aşkın zarafetinde hakkı bularak, hasredilen naifliği buluyorum

Gülün yanına yaşlaşarak, masumiyetinden serdedilen aşkı kuşanıyorum



Mustafa CİLASUN