Yalnızlığın Anatomisi..
 

Yalnızlığın Anatomisi..


Bir şehir.. bir insan.. yukardan görünen..


Dağların arasında koca binalar.


Kuşlar, ağaçlar ve bazen uçaklar..


Cümle alem sanki sessizlik icinde bir


Ahraz..!!


Bu bir şehrin anatomisi... yalnızlığın hikayesi


Bak! Eyy şehir..!!


Çok kalabalıksın.. sesin soluğun çıktığı yok..


Sağ yanında acılar.. sol yanında anılar..


En ücranda biri var..


Gizlin- saklın sadece sende sır...tıpkı insan gibi


Bu bir insanın yanlızlık çizelgesi...


Inişi çıkışı yok bu çizelgenin... yalnızlık soğuk bir tas..


Istersen yatma ama... insan oglu yalnız doğmuştur..


...ve yalnız ölür..


Işte insan ilk baharda şebnemlerle, çiceklerle doğar


Iste insan... yaz ile...güneş atesiyle olgunlaşan..


... renkleri gören.. koku alan insan


Iste bak sonbaharda hazan olan insan..


Kış ile kefen giyen.. toprak olan insan..




Bu bir yalnızlığın anatomisi...


Insan yalnız doğar...


... ve yalnız ölür..


Kalabalıklar içinde ...


Eyy şehir..!!! ben seninle kardeşim..


Kaderimiz aynı yere çökmüş..


Yazgımız aynı dili konuşuyor..


Içimizdeki fırtınalar aynı mekânı mesken eylemiş..


Bak çığlıklarıma.. bir haykırış sesiyle yukselir nidalarım..


Bak kutsallığımıza... ezan ile abideleşir bayrağımız..




Eyy sehir..!! biz yalnızız.. kader kardeşiyiz


Sana benden bir nasihat...!!


İster dinle ister çöpe at..


Cümlesidir ki kelimelerin özü..


.. ve yasayananların son sözü...


Hayat yaşamak icin bile kısa


Gidenlere bakmak yetmezmi?


Kim tatmamış ki ? Ölümü!!!



Sems-i Sadik



Düzenleme: Sümeyye