Annen Oldum Yavrum
 

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
Acı nedir
Tatlı nedir bilmezdin;
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği
Çağlarda yavrum!
Kolun kanadın
Ben oldum,
Dilin dudağın
Ben oldum.
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini,
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana...
"Onun annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim,
Bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmeyeyim diye
Öyle çırpındım ki...
Ve seni öyle sevdim,
Sana o kadar ısındım ki...
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim.
Gün oldu kırdın...
İncinmedim...
İlk oyuncağın
Ben oldum yavrum,
Son oyuncağın
Ben oldum,
Layık değildim,
Layık gördüler;
Annen oldum yavrum,
ANNEN OLDUM...

ARİF NİHAD ASYA