Hiradan Doğan Güneş
 

İSLAMİYETİN DOĞUŞU


Günlerden bir gündü

Fukara yine perişan

Zenginin hali düzgündü.

Resul ise her günkü gibi

Yine mahsun yine üzgündü...

Düşünüyordu gece gündüz

Bu insanları kurtarmak

Nasıl mümkündü....


Yine yalnızken bir ara

Aklına düşüverdi Hira

Çıktı bir solukta yokuştan

Selam aldı giderken

Uçan kuştan....

Varınca o yüksek tepeye

Döndü baktı bir daha

Acıyarak Mekkeye....


Düşünürken mağarada

Yalnız ve tek başına

Bir şahıs belirdi aniden

Çıktı karşısına

Ki o zamanlar Resul

Girmişti henüz kırk yaşına...


Oku dedi Resule bakarak

Bilmem dedikçe de

Tekrarladı üç kez

Omuzundan sıkarak...

Oku dedi

Yaratan Rabbinin adıyle

İnledi o daracık yer

Bu yeni sözlerin letafetiyle...

Ama korktu,ürktü Resul

Gitti hemen koşarak evine

Anlattı olanları biricik eşine

Hatice ana dinledi

Ve teselli oldu can güneşine...


Belli oldu artık

Uzandı efendimize manevi

Mübarek bir el

Müjdeledi bunu

Varaka bin Nevfel...

Dedi ki Ya Muhammed

Sana gelen

Bil ki Musaya gelen

Namus- Ekber....

Ah keşke genç olsaydım

Zor günlerinde

Ben de yanında bulunsaydım...

Varaka alimdi

Ne varsa anlattı,döktü

Eğildi ve Resulü

Alnından öptü...


İşte o gün bugündür

Aydınlattı alemi

Hiradan doğan güneş..

Ve hala aydınlatıyor

Ve aydınlatacak

Mahşere dek.....



KARAELMASIN FARKLI SESİ

ZONGULDAKLI ŞAİR

KENAN TUNÇ

21.06.2009

15:00