Seni Ele Sevirem Ki
 

Seni ele seviremki!..

Seni ele seviremki!..

Diyirsen ki, niye?

Ne bilim, işde ele!

Seni görende bir hoş oliiiir, ölir ölirem

Ahşam olir, davar, nahır, mal gelir

Komlar, ahırlar dolir

Sayiram sayiram biri esgik

Bi daha sayiram

Bi de bahiram ki tamam

Ama üzülirem;

Çünki sen gelmirsen

Diyacahsan niye?

Bennam, işde ele!

Yassi olir;

Sekide eymek yiyecağam

Civil lavaşi dürüm edir, tam kıtliram

Sen ahlıma gelirsen, yiyemirem

Sen ahlıma gelirsen, boğazımda dügümlenir

Gene diyirsenki, niye?

İşde ele...

Anam örtüleri sarir...

Gendi gendime yiyirem.

O da gidir, külli biçare galiram.

Gözlerim süzilir, uyuyacağam, uyuyamiram.

Gafam garişir yüreğim sıhışir,yatamiram.

Gene diyisen niye?

İşte ele...


Guşluğa doğri daliram.

Hayal, hülya görirem, sanki yanımdasan

Sevinir ele bir hoş oliram

Bir de ayıliram ki, yasdığa sarılmışam

Diyecahsan, niye?

Amaan işde ele...

Sabah olir, horozlar ötir, gün doğir

Galhiram, tavuklara, culuhlara yem verirem

Culuhlari (hindileri) dutir dutir öpirem;

Onları bile sene benzedirem

Saggın deme niye

Ne bilim, işde ele...

Gün gibi gelir, ay gibi gidirsen.

Beni yiye yiye bitirirsen

Hep ömrümden götirirsen.

Seni sevdiğimi de çoh ey bilirsen.

Diyirsen ki niye?

Bilirsen işde ele

Babam beni gapıya (sokağa) goymir diyirsen

Ey halt yiyirsen

Gomşulara, emin, ezen (teyze), bibin (hala) gile gidirsen

Madem ele çıh cama, tırhıca gel

Yüzün görim, bu da bene yeter

Saggın deme niye?

Ne bilim...

İşde ele...

Erzurum Şiirleri Antolojisi'nden