ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - ßüyüdünmü Sen Şimdi....?

Küçücük kağıtlardan renkli kalemlerden bir tebbessümden daha dün açmış bir kır çiçeğinden mutlu olmayı başardın, ama hayatı ciddiye almayı başaramadın.
Adını koyamadığın mutluluğa giden yollarda kayboldun.Hayat denen balta girmemiş ormanın karanlık labirentlerinde bulamadın kendini.Yalancı rüzgarlar konuk oldu dallarına daha çok.
Çocuk oldun üzdüler büyüdün kaldıramayacağın sorumluluklar yükledin kendine, hata yaptıysanda affetmediler seni.
Hiçbir zaman olmucak olanı insanların seni anlamasını beklerken muhteşem bir hata daha yaptın ve kırıldın,üzüldün,ağladın.
Severken yürekli sevdin.Ancak ak kağıt üstünden kayıp gitti yazdığın aşk şiirleri.Ne yazıkki korkak yüreklerde yer aradın sevgine.
Seni sen olduğun için seven nekadar az insan varmış çevrende.Belkide nedeni buydu dostlarının sayısının bir elin parmaklarını bile geçmemesi.
Kitap okumayan şiir sevmeyen sokaklarda kimsesiz kedilere tekme atan insanların yaşadığı bir ülkede şiir gibi yaşamaya kalktın hayatı.Ve böyle bir ülkede anlayamadın kafayı yememmek için insanın bir tahtasının eksik olmasının gerekliliğini.
Berbat bir bir acemi su katılmamış bir amatör olarak atıldın kavgalara.Nedeni buydu belkide yolunun düşdüğü her cephede aldığın yenilgilerin.
Sahte gülüşlere yer yoktu hayatında.Şaha kalkmış sevinçlerin hemen yanında, yakıcı bir hüzünde bulunurdu bakışlarında.
Planı hiç yapılmamış kaçışlardı aslında küçük kız kanayan kentlerin birinden diğerine yaptığın yolculukların.Yoksa sende aynı anda her yere yağmaya kalkan şaşkın bulutlar gibimiydin küçük kız?
Ne yaparsan yap, ama büyümeye kalkma sakın küçük kız. Büyürsen, şaşkın, hesapsız, acemi, özgürlüğe bile bağlanmaktan korkan bir gezginin daha kaybedecek dünya...

Bu gördüğüm senmisin, ne oldu sana böyle küçük kız nasıl kıydın kendine?

Hangi duvarın dibinde kurşuna dizdirdin o ele avuca sığmayan o kartallar gibi yükseklerden uçan tutkularını?
Hani o pırıl pırıl bakışların,o kocaman gözlerindeki ışıklara ne oldu?
Kim çaldı senden yüreğinin derinliklerinden kopup gelen kahkahalarını?

Küçücük mutlulukları bile işte hayat bu diyerek büyük bir sevinçle karşılayan sen nası olduda vazgeçtin hayata asılmaktan?
Bir masum öpücüğü bile kutsallaştıran derin duygularını ne çabuk kaldırıp attın içinde yarattığın çöp daglarından birine.
Hangi hayat katilinden öğrendin seni sen yapan duygularına bir profesyonel gibi tetik çekmeyi?

Nası kıyabildin aşka kimler vazgeçirdi seni deli sevdalarından, hangi teoriyle ikna ettiler seni görkemli sevişmelerden uzak durman için?
Bir gezgin bir şehir gerillasıyken küçük bir eve iki çocuğa ve seni asla anlamayacak bir kocaya sahip olan iyi bir kadınmı oldun sen şimdi?

Hatırlıyomusun! Bir akşam vaktiydi ve o kocaman gözlerinle bakarken bana, BÜYÜME SAKIN KÜÇÜK KIZ demiştim sana.
Yoksa beni dinlemedinde
büyüdünmü sen şimdi....?

Pencerenin önünde duran küçük kızı görüyor mu gözlerin?Yaklaş, korkma benim o ben. Yine gece olmuş karanlıklar çökmüş olmalı.Aradığına ya da benim pencerede olduğuma göre.Ses versen ses verir mi dersin?Gözümün gündüzlüğünde neredeydin demez mi sana? Gündüzlerimde yoktur ki bir şeyim ,bir hırçınlık isyanlık hakimdir içimde. Vurur kendini bir halaya ya da davul sesine ya da sessiz bir burukluk ve asılan somurtkan bir surat.Herkes sorar bugün neyin var ama hep aynı kulvarda koşar küçük kız...

Yalnızların kraliçesi derdim küçükken ama sanırım şimdi yalnızlığı kendi seçen köhne liman demem daha doğru olur.Yalın ayak yürümek isterdim her yere.Nasıl yürekler acıyorsa ayaklarda acısın.Yorgunluktan ağrıyor belki ayaklarım ama isterdim ki onunda canı acısın çakıl taşlarıyla ve acıtmayacağını sandığım ince kumlar yaralasın ayaklarımı.Ne olduğunu şaşırdığım anda tuzlu denizin dalgaları vursun ayaklarıma.Kaç kez başıma geldi ondandır bu acı istemem.Alışkanlık bir nevi.

Sevda yorgunu bir gemi göreyim uzaklarda ,aman benim sevdamın yorgunluğu olmasın içindeki,yanaşır limana da taşıyamaz gemiler.Ne yaparım sonra alışmışken yalnızlığıma.Bakarsın gemiler yük olur bana.Geceden bahsetmiştim ya pencerenin önündeki o küçük kızdan büyüdü mü ne ,baksanıza sevda yorgunu diyor..hayır hayır besbelli öyle zannediyor ,daha başına geleceklerden habersiz olmalı. Kapama gözlerini aç daha baş etmen gereken yüreğin var hapsetmiştin ya küçükken. Büyütte anlasın yalnızlığı neden bu yaşında seçtiğini herkes .

Duvarlar hep üstüne mi gelir insanın yalnızken ya da tavana mı bakar gözler yada ağlamaktan bahsederiz ya yalandır. Öyle deriz usulen sevgiliye acındırmak için..Halbuki yalnızken daha da tutabiliriz kendi elimizden. Tuttu elinden küçük kız ama eksik var bir yerde.Sarıldı kendine.Hüznünü kıramadı bir türlü ,hüzün bir dal olsa ben kırardım işte. Ama acıdım, düşündüm de ağacın yeşili gitmesin diye büyütüyorum içimdeki dalları ,nice umutları taşıyabilir mi dersiniz sevda yorgunu gemi ve yanaşır mı köhne limana.