![]() |
Umutsuz Bekleyiş
Yapayalnız kaldım bu şehirde
Huzursuz ve mutsuz Birazda uykusuz Perişan bir haldeyim Kırık dökük bir harabe misali, Dipsiz kuyularına düştüm bu şehrin Bunaltıcı sinsi havalarını soludum Büyüdükçe büyüdü gözümde eşyalar Geldikçe geldi herşey üstüme Katmer katmer yığıldı sensizlik sancısı Kıvrandırıp attı bir köşeye Vurdukça vurdu bu şehir sensizlik kamçısını Acımadı bir türlü halime Kolum kanadım kırık Adım atacak mecalim yok Kanadıkça kanayan yüreğim Seni düşünen beynim Kendini unutmuş ruhumla birlikte Döküldükçe dökülüyor sensizlik yağmurları Vurdukça vuruyor şimşekler içime Meğer ne çok sevmişim seni Sırılsıklam takatsizce boğuluyorum Aklımdan çıkmak bilmiyorsun bir türlü Kendimi bile düşünemez oldum Yaşamayı bilmiyorum sensiz bir türlü Meğer ne çok bağlanmışım sana Nefesinmiş ruhuma bahar getiren Gülüşünmüş benliğime huzur bahşeden Sesinmiş bucana hayat veren Yanı başınmış mutluluğun adresi Meğer ne çok sevdirmişsin kendini Şimdi hayalinle avunuyorum Sensizliğin yitik neşesinde Umutsuzca kavuşmayı bekliyorum... Hatice Kelleli |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.