Bir Gülün Duası
 

Ey bütün çiçeklerin bütün bitkilerin yerin göklerin ve bütün

Alemlerin Rabbi;

Ben Senin yarattığın tohumlardan cansız bir tohumdum bir zamanlar

Sen bana can verdin

Dualarımı kabul ettin beni bir çiçek yaptın

Bana kendi dilediğin gibi bir şekil verdin

Renklerle desenlerle süsledin yüzümü

Bana bir koku sürdün koklayanları mest eden

Güzellerden bir güzel yaptın görenlere! gösterdin

Senin verdiğin cazibeyle kuşları böcekleri çağırdım kucağıma dayanamadılar koştular Onlara Senin Rahmet çeşmelerinden şerbetler sundum Senin izninle

Birbirimize güldük birbirimize sarıldık el ele kucak kucağa Sana şükrettik

Seni zikrettik günler boyunca

Nice kuşlar nice böceklerle tanıştım böylece

Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu

Nihayet birgün

Beni bir mü'min kulun gördü yanımdan geçiyordu beni fark etti durdu geri döndü eğildi

Yüzüme baktı uzun uzun önce gözleriyle sonra elleriyle okşadı kokladı kokladı

Bir öpücük kondurdu yanaklarıma ayrılmadan

''Ne güzel yaratılmış''dedi sessizce

İşte o an niçin var olduğumu anladım melekler sardı etrafımızı ansızın

İmrenerek seyrettiler olup biteni

Görmediği Rabbine görmüş gibi inanan bir insanın yücelişini gördüler

Ve herşeyi en ince ayrıntısıyla kaydettiler

çekilen resimlerde bende vardım

Ey dualara cevap veren Rabbim

Ben cansız bir tohumdum

Dualarımı kabul ettin güzel bir çicek oldum

Senin Kudretinle canlandım Senin Sanatınla süslendim Senin Lutfünla güldüm

Şimdi bir duam daha kaldı mahşere sakladığım

''Beni gören gözleri ateşte yakma Ya Rabbii!''