Ebû Hayr Akta' Ks.
 

ERLER SAFININ ÖNCÜSÜ, KEMAL YOLUNUN REHBERİ, BELA ÇÖLÜNÜN ELÇİSİ, RIZA MERTEBESİNİN YİĞİT KİŞİSİ, FAKR MÜJDESİNİN MAZHARI, HAKKIYLA ŞEYH EBU HAYR AKTA' (ra.) ULU ŞEYHLERDEN, AKRANIN EŞRAFINDAN OLUP HERKESÇE ÖVÜLMÜŞTÜ. BİR ÇOK AYETLERİ, KERAMETLERİ VE RİYAZETLERİ VARDI.


YABANİ HAYVANLAR VE YIRTICI MAHLUKLAR KENDİSİYLE ÜNSİYET EDER, ARSLAN VE EJDERLERLE ARKADAŞLIK EDERDİ. HUZURUNA BİRÇOK HAYVAN GELİR GİDERDİ. (NİÇİN BU BÖYLE? DİYENLERE: "KÖPEKLER KÖPEKLE ÜNSİYET TEMEZ Mİ?" DERDİ.)

Ebû Hayr Akta' Ks.
 

ŞÖYLE DEDİĞİ NAKLEDİLİR:

LÜBNAN DAĞI'NDA BULUNUYORDUM, BİRGÜN SULTAN, (SAVAŞTAN) GELDİ. KİMİ GÖRDÜYSE, AVUCUNA BİR ALTIN KOYDU. BİRİNİ DE BANA VERDİ. ALTINI ELİMİN İÇİNDE DEĞİL, DIŞ TARAFINDA TUTARAK ARKADAŞIMIN ETEĞİNE FIRLATTIM, SONRA ŞEHRE GELDİM. TESADÜFEN ABDESTSİZ OLARAK (ÜZERİNDE KURAN YAZILI OLAN) BİR KAĞIT KALDIRDIM. BİR GÜN PAZARDA ARKADAŞLARIMLA DERBEDER BİR HALDE DOLAŞIYORKEN HIRSIZLIK YAPAN BİR CEMAAT KAÇIP KALABALIĞIN ARASINA KARIŞTI VE BÜTÜN HALK BİRBİRİNE DÜŞTÜ. SUFİLERİN ARASINA KARIŞTILAR. O VAKİT:

-ONLARIN REİSİ BENİM, ONLARI SALIVERİNİZ, ZİRA EŞKIYA BENİM, DEDİM VE MÜRİDLERE DE: "HİÇ SESİNİZİ ÇIKARMAYINIZ." DİYE TENBİH ETTİM. NİHAYET BENİ ALIP GÖTÜRDÜLER VE ELİMİ KESTİLER. "SEN KİMSİN?" DİYE SORDUKLARINDA: "BEN FALANIM." DEDİM. BUNUN ÜZERİNE EMİR: "EYVAH CANIMIZI YAKTIN!" DEDİ. KORKULACAK BİRŞEY YOK, DEDİM. ÇÜNKÜ ELİM HAİNLİK YAPTI VE KESİLMEYE MÜSTEHAK OLDU.

-NE YAPTI
-ELİM BİR ŞEYE DEĞMİŞTİ, HALBUKİ ELİM ONDAN ÇOK DAHA TEMİZDİ VE O ŞEY ASKER PARASI İDİ. ELİM BİRŞEYE DAHA DEĞMİŞTİ AMA O ŞEY ÇOK DAHA TEMİZDİ VE BU ŞEY MUSHAF'TI, ONU ABDESTSİZ OLARAK KALDIRMIŞTIM!

EBU HAYR KESİK (AKTA'-ÇOLAK) ELLE EVİNE DÖNÜNCE, AİLE EFRADI FERYADI BASTI. O VAKİT ŞEYH DEDİ Kİ:

-NE YAPIYORSUNUZ? ORTADA TAZİYE VERİLECEK BİR VAZİYET DEĞİL, TEBRİK EDİLECEK BİR HAL VAR! ŞAYET KOLUMUZU KESMEMİŞ OLSALARDI, KALBİMİZİ KESECEKLER VE İNKARCILIK HANÇERİNİ GÖNLÜMÜZE SAPLAYACAKLARDI. ELİMİZİN NE ÖNEMİ VAR?