Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

DEVLET DERYASINA BATAN, İZZET GÜLÜNE YAPRAK OLAN, MÜDDEİ (VE SAHTEKAR) OLANLARIN BELİNİ KIRAN, TAKVA SAHİPLERİNE TAC OLAN, HİS VE AKIL ALEMİNİN MEŞALESİ BULUNAN, ASRININ ŞEYHİ EBU BEKİR ŞİBLÎ (RA), BÜYÜK VE ULU ŞEYHLERDEN OLUP, TASAVVUF YOLUNDA MUTEBER VE MUHTEŞEM BİR ZAT İDİ. BU TAİFENİN BEYİ, SUFİLERİN İMAMI VE ÇAĞININ BİR YEGANESİ İDİ. HAL VE İLİM İTİBARİ İLE BİR EŞİ DAHA YOKTU. HADSİZ VE HESAPSIZ NÜKTELERİ, İŞARETLERİ, REMİZLERİ, VECİZLERİ, RİYAZETLERİ VE KERAMETLERİ MEVCUD İDİ. ÇAĞINDAKİ ŞEYHLERİN CÜMLESİ İLE GÖRÜŞMÜŞ OLUP. BU YOLLA İLGİLİ İLİMLER SAHASINDA BİR TANE İDİ. PEK ÇOK HADİS DİNLEMİŞ VE YAZMIŞTI. MALİKİ MEZHEBİ ÜZERİNE FIKIH TAHSİL ETMİŞ OLUP, MEZHEB İTİBARİ İLE DE MALİKİ İDİ. HALKA KARŞI HAKK'IN HÜCCETİ İDİ. YAPMIŞ OLDUĞU AMELLERİ BÜTÜN ÇEŞİDLERİYLE TAVSİF ETMEK MÜMKÜN OLMAZ, ÇEKTİKLERİ İFADELERE SIĞMAZ. BAŞTAN SONA KADAR MERDANE İDİ. FUTUR VE ZAAF ASLA HALİNE YOL BULMAMAMIŞTI, ŞEVKİNDEKİ ŞİDDETLİ ALEV HİÇ DİNMEK VE DURMAK BİLMEZDİ. TAM KIRK KÜFE DOLUSU HADİS KİTABI OKUMUŞTU.

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

DİYOR Kİ:

"30 YIL FIKIH VE HADİS OKUDUM. NİHAYET GÜNEŞİM SİNEMDEN DOĞDU. SONRA O ÜSTADLARIN DERGAHINA GİTTİM. 'GELİNİZ, BİRAZ DA ALLAH'IN FIKHINDAN VE İLMİNDEN BAHSEDİNİZ.' DEDİM AMA KİMSE NE DİYECEĞİNİ BİLEMEDİ. ZİRA ŞEYİN NİŞANI BİR ŞEYDEN OLUR VE GAYBIN HİÇ NİŞANI OLMAZ. ACAİB BİR SÖZ (VE HAL) BELLEDİM, SİZLER KAPKARANLIK BİR GECEDESİNİZ, BİZ İSE APAYDIN BİR GÜNDÜZDE, ŞÜKRETTİK VE VİLAYETİ DE BİR VURGUNCUYA TESLİM ETTİK VE NETİCEDE O DA BİSE YAPACAĞINI YAPTI!"

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

ÇAĞINDAKİ CAHİLLERDEN ÇOK ZAHMET ÇEKMİŞTİ, KENDİSİNİ RED VEYA KABUL HUSUSUNDA HALK, SONU GELMEYEN KAVGALARA GİRMİŞTİ. TIPKI HÜSEYN B. MANSUR HALLAC'A YAPTIKLARI GİBİ ONU DA MAHVETMEK İCİN DAİMA ONA KASDEDER DURURLARDI. SEBEP DE SÖYLEDİGİ BAZI SÖZLERİN HALLAC'INKİLERE UYMASI (VE ONUN TARAFINI TUTMASI) İDİ.

BAŞINDAN GECEN (VE TASAVVUFA İNTİSABINI YOL AÇAN) HADİSE ŞÖYLE CEREYAN ETMİŞTİ:

DEVAMEND EMİRİ İKEN, REY EMİRİ VASITASIYLA BAGDATTAN KENDİSİNE BİR MEKTUP ULAŞTI. BİR CEMAATLE KALKIP, (REY EMİRİ İLE BİRLİKTE) BAGDAT'TAKİ HALİFE'NİN HUZURUNA VARDILAR KENDİLERİNE HİL'ATLER İHSAN EDİLDİ. AVDET ETTİKLERİNDE MEGER EMİR'İN AKSIRACAGI TUTMUŞ, GİYDİRİLEN HİL'ATİN YENİNE AGZINI VE BURNUNU SİLDİ. BU DURUM HALİFE'YE İNTİKAL ETTİRİLMİŞ VE :

"O, İŞTE BÖYLE YAPTI." DENİLMİŞTİ. HALİFE:

"DERHAL EMİR'İN HİL'ATİNİ CIKARIN, ENSESİNE VURUN VE EMİRLİK GÖREVİNDEN DE AZLEDİN." DİYE EMİR VERDİ.

BUNUN ÜZERİNE ŞİBLİ UYANDI VE:

"BİR MAHLUKUN HİL'ATİNİ VE KAFTANINI MENDİL YERİNE KULLANAN BİR KİMSE EGER AZL VE TAHKİR EDİLİP VİLAYETİ İDARE YETKİSİ GERİ ALINMAYA MÜSTAHAK OLURSA, ALEMLERİN PADİŞAHININ HİL'ATİNİ MENDİL OLARAK KULLANAN BİR KİMSE ACABA HANGİ MUAMELEYE MÜSTAHAK OLUR." DİYE DÜŞÜNDÜ DERHAL HALİFE'NİN HUZURUNA VARDI, ( VE İSTİFASINI SUNDU.) HALİFE:

NE OLDU? DİYE SORDU. ŞİBLİ ANLATTI:

"EY HALİFE! SEN Kİ BİR MAHLUK OLDUGUN HALDE, KADR U KIYMETİNİN NE KADAR OLDUGU MALUM BULUNAN BİN HİL'ATİNE YAPILAN SAYGISIZLIGI HOŞ KARŞILAMIYORSUN, ALEMLERİN PADİŞAHI OLAN HALIK, İHSAN ETMİŞ OLDUGU MARİFET VE MUHABBET HİL'ATİNİ BİR MAHLUKUN HİZMETİNDE MENDİL OLARAK KULLANMAMI HİÇ HOŞ KARŞILARMI.?

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

ŞİBLİ DAHA SONRA ORADAN AYRILIP HAYRU'N-NESSAC'IN YANINA VARDI, HADİSEYİ ONA HİKAYE ETTİ. HAYR, ONUN BU DURUMUNU CÜNEYD'E BİLDİRDİ DAHA SONRA ŞİBLİ, CÜNEYD'İN HUZURUNA VARDI VE:

-SENİN YANINDA MEŞHUR BİR CEVHER BULUNDUGUNU SÖYLÜYORLAR. (SAHİP BULUNDUGUN) CEVHERİ BANA DA HEDİYE ET VEYA SAT, DEDİ. CÜNEYD:

-SATACAK OLSAM BEDELİNİ ÖDEYEMEZSİN. HEDİYE EDECEK OLSAM, ONU KOLAYCA ELE GECİRMİŞ OLACAGINDAN KADRİNİ BİLMEYECEKSİN, ONUN İCİN BENİM YAPTIGIM GİBİ EVVELA FARKTAN ADIM YAP, FARK MAKAMINI ELDE ET. SONRA KENDİNİ BU DENİZE AT, TA Kİ SABIR VE İNTİZAR SURETİYLE CEVHERİN ELİNE GECMİŞ OLSUN, DEDİ. SONRA ŞİBLİ:

-ŞİMDİ NE YAPACAGIM? DİYE SORDU. CÜNEYD:

- GİT, BİR YIL KİBRİT SAT.

ŞİBLİ DE ÖYLE YAPTI. BİR SENE DOLUNCA (CÜNEYD ONA):

-BU İŞTE ŞÖHRET VE TİCARET BİR KAPIDIR, ŞİMDİ GİT, BİR SENE KAPI KAPI DOLAŞARAK DİLEN VE DİGER BİR ŞEYLE MEŞGUL OLMA, DEDİ.

ŞİBLİ BU ŞEKİLDE HAREKET EDİP SENE BAŞINA KADAR BAGDAT'TA DOLAŞMADIK VE CALMADIK KAPI BIRAKMADI. ARTIK KİMSE ONA BİRŞEY VERMİYORDU. TEKRAR GELİP DURUMU CÜNEYD'E ANLATTI. O DA:

-ŞİMDİ KENDİ DEGERİNİ BİL, ARTIK SENİN HALK NAZARINDAKİ KIYMETİN HİÇTİR. O HALDE ONLARA GÖNÜL BAGLAMA VE ONLARI HİÇ HESABA KATMA, DEDİ SONRA SÖZÜNE DEVAMLA:

- VAKTİYLE BİR MÜDDET HACİBLİK, BİR MÜDDET DE EMİRLİK YAPMIŞ OLDUGUN VİLAYETE GİDİP ORA AHALİSİNDEN HELALLİK DİLE, DEDİ.

ŞİBLİ, BİR BİR EVLERE GİDİP HEPSİNİ DOLAŞTI. NİHAYET HAKSIZLIK YAPTIGI BİR YERE VARIP DURDU, SAHİBİNİ(EVİNDE) BULAMADI. ŞİBLİ:

"YAPMIŞ OLDUGUM O (HAKSIZLIGI AFFETTİRME) NİYETİYLE AKCE VERDİGİM HALDE GÖNLÜM HALA İTMİNAN BULMUŞ DEGİLDİR." DEMİŞTİ.

DÖRT YIL BOYUNCA BU HALDE BULUNDUKTAN SONRA TEKRAR GELEN ŞİBLİ'YE CÜNEYD:

HALA SENDE MAKAM (VE İTİBAR SEVDASIN)DAN BİR KALINTI VAR, ONUN İCİN GİT BİR SENE DAHA DİLENCİLİK YAP, DEDİ. ŞİBLİ DİYOR Kİ:

HER GÜN DİLENCİLİK YAPIYOR, ELDE ETTİKLERİMİ CÜNEYD'E GÖTÜRÜYORUM. O DA BUNLARIN HEPSİNİ DERVİŞLERE DAGITIYORDU, BEN İSE GECE AÇ KALIYORDUM. BİR SENE DOLUNCA, BANA:

ŞİMDİ SOHBETE KATILMAN İCİN SANA YOL VERİYORUM LAKİN BİR ŞARTLA: SOHBETTE BUNLARIN HİZMETKARI SEN OLACAKSIN! DEDİ.

BUNUN ÜZERİNE BİR SENE ARKADAŞLARA HADEMELİK YAPTIM. NİHAYET BANA:

EY ŞİBLİ! NEZDİNDE NEFSİNİN HALİ NASILDIR? DİYE SORDU.

BEN KENDİMİ ALLAH'IN MAHLUKATININ EN DEGERSİZİ OLURAK GÖRÜYORUM. DEDİM CÜNEYD:

İŞTE ŞİMDİ İMANIN SIHHAT BULMUŞTUR, DEDİ........

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

NİHAYET ŞİBLÎ'NİN HALİ O VAZİYETE ULAŞMIŞTI Kİ, CEPLERİNİ ŞEKERLE DOLDURUR, NEREDE ÇOCUK GÖRBE ORAYA VARIR, ÇOCUKLARA "ALLAH" DEYİN AĞZINIZA ŞEKER KOYACAĞIM" DERDİ. SONRA CEPLERİNE ALTIN VE GÜMÜŞ PARA DOLDURU VE:

-HER KİM BİR KERE ALLAH DERSE AĞZINA ALTINLA DOLDURACAĞIM DERDİ. DAHA SONRA İÇİNDE HAYRET VE KISKANÇLIK DUYGULARI KAYNAMAYA BAŞLADI. BU DEFA KILICINI ÇEKİP:

-HER KİM ALLAH'IN ADINI AĞZINA ALIRSA, BU KILIÇLA KELLESİNİ UÇURURUM, DEDİ.

-DAHA EVVEL BU İŞ İÇİN ŞEKER VE ALTIN İKRAM EDERKEN ŞİMDİ KELLE Mİ UÇURUYORSUN? DİYENLERE:

-EVET ÖYLE, EVVELCE ZANNEDİYORDUM Kİ, ONLAR O'NU HAKİKİ BİR ŞEKİLDE VE BİLEREK YADETMEKTEDİRLER. ŞİMDİ ANLAŞILDI Kİ GAFLETTE OLDUKLARI HALDE VE ADET YERİNİ BULSUN DİYE, O'NU ANIYORLAR VE BEN O'NUN KİRLİ DİLLER TARAFINDAN ZİKREDİLMESİNİ CAİZ GÖRMÜYORUM, DEDİ.

SONRA GİDİYOR VE GÖRDÜĞÜ YERLER ÜZERİNE ALLAH'IN İSMİNİ NAKŞ VE RESMEDİYORDU....

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

...NİHAYET:

-DAHA NE ZAMANA KADAR İSMİM ETRAFINDA DOLAŞAKSIN? EĞER TALİP BİR ER İSEN AYAĞINI MÜSEMMAYA BAS, DİYE BİR SES DUYDU.

BU SÖZ CANINA TESİR ETTİ. ÖYLE Kİ KENDİSİNDE RAHAT VE KARAR NAMINA BİR ŞEY KALMADI. AŞKI O KADAR KUVVETLENMİŞ VE MEFTUNLUĞU O DERECE GALİB BİR VAZİYETE GELMİŞTİ Kİ, KENDİNE HAKİM OLAMADI, GİTTİ VE KENDİNİ DİCLE'NİN SULARINA ATTI. AMA NEHİRDE MEYDANA GELEN BİR DALGA, ONU KENARA FIRLATTI (SONRA KENDİNİ GÖTÜRÜP ALEV ALEV YANAN BİR ATEŞİN ORTASINA FIRLATTI AMA ATEŞ ONU KENDİ DIŞINA ATTI.),

BUNDAN SONRA KENDİSİNİ YIRTICI, VAHŞİ HAYVANLARIN ÖNÜNE ATTI, AMA BUNLARIN HEPSİ DE ÜRKÜP KAÇTI. SONRA KENDİNİ BİR DAĞIN BAŞINDAN AŞAĞI YUVARLADI, LAKİN RÜZGAR ONU TUTUP YERE KONDURDU. ŞİBLÎDEKİ BİR KARARSIZLIK HALİ BİN OLMUŞTU. FERYADI BASIP:

"YAZIK, ÇOK YAZIK O KİMSEYE Kİ ONU NE SU, NE ATEŞ, NE YIRTICI HAYVANLAR NE DE DAĞLAR KABUL ETMİŞTİR! DİYE HAYKIRDI. BUNU ÜZERİNE HATİFTEN:

-HAKK'IN MAKBÜLÜ OLANI O'NDAN BAŞKASI KABUL ETMEZ, DİYE BİR SES GELDİ.

BU SESİ DUYUNCA DELİ DİVANE OLDU, AYĞINA ZİNCİR ELLERİNE KELEPÇE VURUP TIMARHANAYE TIKTILAR.YANINA GELEN BİR CEMAATIN:

-BU DELİDİR, DEMELERİ ÜZERİNE DEDİ Kİ:

-SİZİN NEZDİNİZDE BEN DELİYİM, SİZ DE AKLI BAŞINIZDA KİMSELERSENİZ, DEĞİL Mİ? HAKK TEALA BENİM DELİLİĞİMİ, SİZLERİNDE AKLI BAŞINDA OLMA HALİNİZİ ZİYADE EYLESİN! TA Kİ BU DİVANELİK SEBEBİYLE ALLAH KENDİSİNE YAKIN OLMA HALİMİ KAT KAT ARTIRSIN, O AKLI BAŞINDA OLMA HALINIZ SEBEBİYLE SİZİN DE O'NDAN UZAK OLMA HALİNİZİ KAT KAT ARTIRSIN!

SONRA HALİFE, ŞİBLÎ'YE BAKACAK ADAMLAR GÖNDERDİ. ADAMLAR GELİP ZORLA AĞZINA İLAÇ AKITTILAR. ŞİBLÎ DEVAMLI OLARAK:

-SİZ HİÇ KENDİNİZİ ÜZMEYİNİZ, BOŞUNA ZAHMET ÇEKMEYİNİZ, ZİRA BU İLAÇLA TEDAVİ EDİLEN CİNSTEN BİR DERT DEĞİLDİR, DEDİ.

Ebu Bekir Şiblî Ks...
 

ZİNCİRE VURULU OLDUĞU BİR SIRADA BİR GÜN KENDİSİNİ ZİYARET İÇİN GELEN ZİYARETÇİLERE:

-SİZ KİMSİNİZ? DİYE SORDU. ADAMLAR:

-DOSTLARINIZ, DİYE KARŞILIK VERDİLER. BUNUN ÜZERİNE ŞİBLÎ YERDEN KAPTIĞI TAŞLARI ONLARIN ÜZERİNE FIRLATMAYA BAŞLADI. HEPSİ DE KÖŞE BUCAK KAÇTILAR. ŞİBLÎ İSE ŞÖYLE DİYORDU:

-SİZİ SAHTEKARLAR SİZİ! DOST OLAN, BİRKAÇ TAŞ YÜZÜNDEN DOSTUNDAN KAÇAR MI HİÇ? ANLAŞILDI Kİ SİZ BENİM DEĞİL, NEFSİNİZİN DOSTLARISINIZ!