En Kıymetli İki Şey
 

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:

En kıymetli iki şey vardır. Bu iki şeyden daha kıymetlisi yoktur. Bunlardan birincisi Allahü teâlâya iman, diğeri de Onun kullarına faydalı olmaktır, insanları sevindirmektir. En kötü, yani ondan daha aşağısı olmayan iki şey vardır: Birincisi, Allahü teâlâya şirk koşmak, diğeri de Onun kullarının kalbini kırmaktır. Kâbe'yi yıkmak ne kadar kötü bir şeydir. Bir müminin kalbini kırmak ise, yetmiş kere Kâbe'yi yıkmak gibi günahtır. Kalb kırmanın ne kadar kötü olduğunu, buradan anlamalıdır. Mümin müminin kardeşidir. Kim bir mümin kardeşine yardım ederse, Cenab-ı Hak da ona yardım eder. Kim bir mümin kardeşinin ayıbını örterse, Cenab-ı Hak da ahirette onun ayıbını örter. Kim bir mümin kardeşini sevindirirse Allahü teâlâ da ahirette onu sevindirir. Kim bir müminin hacetini giderirse, Allahü teâlâ da onun ihtiyacını giderir.

Büyüklerin yolunun esası vefalı olmaktır. Herkesin iyi tarafını görüp, sevmektir. Birbirimizi sevmemiz, nefsimizi sevmememize bağlıdır. Nefsini seven, arkadaşın büyükleri ve Allahü teâlâyı sevemez. Çünkü bir kalbde iki sevgi bulunmaz.

Müslümanın gözünün nuru, gönlünün süruru namazdır. Dertlerine şifa, sıkıntılarına ferahlık namazdır. Hayatın gayesi, namazdır. Allahü teâlânın huzuruna çıkma vakti [randevu] namazdır. Namaz kılmayan, bu randevuyu bırakıp, kimlerin randevusuna gidiyor! Elhamdülillah, Allahü teâlâya hamd olsun demektir. Namaz kılan günde 40 defa hamd ediyor, zira namazda Fatiha'yı okuyor. Allahü teâlâ namaz kılanı, onca kusuruna, günahına rağmen huzuruna kabul ediyor. Artık o, huzura kabul edilenlerden oluyor. Çok kimseler var ki, onları huzuruna kabul etmiyor. Namaz kılan, ayrıca bunun için çok şükretmelidir. Namaz kılmayan da, bunun için çok düşünmelidir.