![]() |
Zikirden, Sohbetten, Muhabbetten Mahrum Etmek, Kal
Zikirden, Sohbetten, Muhabbetten Mahrum Etmek, Kalbi Öldürür Onun için, kalbi boş bırakmaya gelmiyor. Her gün saatimizi kurduğumuz gibi, günlük evrâd-ı ezkâra devamla her gün kalbimizi kuracağız. Yani evde bir balığımız olsa, bir muhabbet kuşumuz olsa, bir gün yemini vermesek, suyunu vermesek Allah'tan korkuyoruz değil mi? Kötü hissediyoruz kendimizi, hayvan ölse kendimizi mesul tutarız, yem yedirmedik, su vermedik, bakmadık öldü, diye. Gerçekten de mesul oluruz yani bu da bir çeşit cinayettir. Kuşa gösterdiğimiz ilgiyi, balığa gösterdiğimiz ilgiyi kalbimize gösteremezsek bu daha büyük cinayettir. Yani kuşu beslemediğinde de ölüyor da kalbi beslemedin mi ölmüyor mu? Kalbi zikirden, sohbetten, muhabbetten mahrum etmek öldürmüyor mu? Kuş için Allah'tan korkup utandığın gibi kalbin için de Allah'tan korkmalısın. HÂCE-İ HÂCEGÂN |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.