ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Dünyayı Allah’A Tercih Etmeyelim

Mü’minin olarak görevlerimizden birisi de, Muhsin olan Allah’ın ihsan ettiği malın fazlasından mü'min kardeşimizin ihtiyacını gidermektir.

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Bir kimsenin malı fazla olur, bir mü'min kardeşinin de o mala ihtiyacı olursa, o malı o kişiye vermek lazımdır. Eğer o mü'min kardeşini istemek zorunda bırakırsa, bu ayıp olarak o kimseye yeterlidir.

Rivayet edilmiştir ki: Bir arkadaşı, Abdullah bin Mübarek’e (ks) gelerek dört yüz dirheme ihtiyacı olduğunu söyledi. Abdullah bin Mübarek, hemen içeri girip dört yüz dirhemi aldı ve getirip arkadaşına verdi. Arkadaşı gidince,oturup ağlamaya başladı. Hanımı ona dedi ki:

"Sen ne biçim bir adamsın? Madem bu kadar zoruna gidecekti niçin ona o parayı verdin?" Abdullah bin Mübarek dedi ki:

"Ey gafil! Ben verdiğim paraya değil, niçin bu güne kadar arkadaşımın ihtiyacından haberdar olmadım da, benden isteme mecburiyetinde bıraktım, diye ağlıyorum."

İşte onların ahlakı böyleydi. Böyle davranarak bize de çok güzel bir yol göstermişlerdir. Onların gösterdiği bu yoldan kim giderse, kıyamet gününde çok rahat eder.
Bunun da edebini şu iki şekilde çerçeveleyebiliriz.

a- Mü'min kardeşini kendi yerine koymak ve ihtiyacı olduğu zaman ona mal vermek, hatta malını mü'min kardeşiyle paylaşmaktır,

b- Mü'min kardeşini, kendi nefsine tercih edip, onun ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarından önce karşılamaktır.

Bu, Allah için kardeşliğin en üst derecesidir ve sıddıkların mertebesidir. Rivayet edilmiştir ki:
Utbet'ül Gulam (ks) Allah için kardeş olduğu bir adamın evine geldi ve:

"Senin malından dört bin dirheme ihtiyacım var" dedi. Adam: "İki bin dirhem al" diyince Utbe parayı almadı ve:

"Dünyayı Allah'a tercih ettin. Utanmadan hem Allah için kardeşlik iddiasında bulunuyorsun, hem de böyle söylüyorsun" diyerek adamı azarladı ve ondan yüz çevirdi.

Mü'min kardeşler arasında senin malın, benim malım gibi konuşmalar olmamalıdır.

Onun içindir ki, İbrahim bin Şeyban (ks): "Biz 'benim ayakkabılarım' diyenlerle arkadaşlık yapmazdık" demiştir.

Ebu Ahmed de (ks) demiştir ki: "Basra'da birkaç kişi ile arkadaşlık yaptım. Bana bir çok ikramda bulundular. Bir gün:

"Benim kuşağım nerede" dedim. Hepsinin gözünden düştüm."

Allah için birbirlerini sevenler arasında teklif olamaz. Çünkü onlar birbirlerinin ihtiyaçlarını karşılamak için adeta yarışırlar. Salih zatlardan birisi, bir adama:
"Sizden biriniz kardeşinin cebine yada cüzdanına elini sokup istediği kadarını alabiliyor mu?" diye sormuş, adam:

"Hayır alamaz" deyince o salih zat: "O halde siz kardeş değilsiniz" demiştir.

AHMET YALÇIN KOCABAŞ