Saatteki Yazı !
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg


Medine-i Münevver’de Peygamber (SAV)’in mescidinde oturuyordum. Az sonra yanıma çok temiz giyinmiş, yüzü nurlu genç bir adam geldi. Edeb ve huşu içerisinde diz çöktü. Bir ara gözüm kolundaki saate ilişti. Saatin camı üzerinde arapça bir ibare görünüyordu. Daha fazla sabredemeyerek sordum:


- Saatinizdeki yazı nedir?

Dönüp baktı,


- Burada, dedi, “El-mevt-ü Hakk’un.” yani “Ölüm haktır.” yazılı saatime her bakışımda ölümü hatırlamak ve ahiretim için daha iyi hazırlanabilmek için bunu yazdırdım. Gerçekten her zaman ölümü hatırlamak insanı günahlardan koruyor. Bu nurlu yüzlü genç bana ölümle ilgili daha başka şeyler de anlattı.


Onun Ezher üniversitesinde öğretim üyesi olduğunu öğrenince yüreğimin nasıl gurur ve sevinçli olduğunu anlatamam.

Saatteki Yazı !
 

Bu konunun altına da bir şeyler yazayım istedim..


Evet zaman ve ölüm.. ikisi parelel ilerleyen iki gerçek. Doğarız ölürüz.


Ne doğum ne de ölüm düşündürmez insanı.

Bir örnekle açıklasak mı? ;

Bir hanım, arkadaşına soruyor;

- ay kız bu akşam yurtdışından bir grup konsere geliyormuşşş duydun muu ?

- duymam mı, bileti bile aldım kızıım.

- ay inanmıyorum..


Bir bilet alıyoruz büyük bir gösteriye.. Ve bu biletin altında bir adres; "İnnalillah ve inna ileyhi raciun."

ve başrolde biz..


Soruyor melekler "Men Rabbuke" ? Rabbin kim?".. Ne var canım bu soruda demeyin.. Çeneniz öyle bir ağırlığa muhattab oluyor ki, açamıyorsunuz ağzınızı.. Halbuki dilinizi ucunda.. Olmuyor, çıkmıyor boğazınızdan.. Oysa basit bir soru aslında "Men rabbuke? " .. ALLAH azze ve celle..


Sen Rabbini anmadın ya, sen rabbini unuttun ya, sen rabbini zikretmedin ya; Azaların sukuta bürünüyor o AN..


Biz bir bilet alıyoruz.. konser olsun, eğlence olsun şenlik olsun.. İşte o anlar bizim şeb-i aruzumu oluveriyor. O an ne Allah(c.c.) kalıyor, ne peygamber (s.a.v) içimizin kuytularında.. Sade boş bir gürültü.. İçimzde Gaflet yankılanıyor.. Şarkıyla birlikte bir dürtü peyda oluyor omuzlarda.. Kızlar-Erkekler hiç beklenmedik reflekslere gark oluyorlar.. ve işte çılgınca ayırıyorlar bedenlerini Hak'tan.. Ve boşluğa bırakıyorlar vicdanlarını.. Şakaklarda patlayan ölüm, bir anda ayaklar altında can çekişiyor.. Ölümsüzlük suyunda içiyor ve sarhoş oluyoruz tek damlasıyla..


Olmuyor.. çıkmıyor nefesim neden? diye sormak istiyor insan.. "Men rabbuke" diye tekrar soruyor melekler..

Çırpınışlar faydasız, serzenişler fuzuli..



Yasin Suresi 65. Ayet ; "O gün onların ağızlarını (kapatır) mühürleriz; yaptıkları şeyleri elleri bize söyler, ayakları da şâhitlik eder."



Bu gün saatlerimize bakınca “El-mevt-ü Hakk’un.”deyip düşünelim bugünki planlarımızı.. Acaba yapmaya değer şeyler mi yaptıklarımız. Düşünmeye değer şeyler mi düşündüklerimiz.. Dertlenmeye değer şeyler mi dertlendiklerimiz.. Ölmeye değer şeyler mi amaçlarımız..


Allah akıbetimizi Hayr eylesin.

Selametle ..

Vesselam..