Hz. İsa (A.S)'İn Soyu:
 

Hz. İsa (a.s)'ın Soyu:


Hz. İsa (a.s)'ın soyu şu şekildedir: Mesih Isa, Hz. Meryem'in oğludur. Allah'ın salât ve selâmı onun üzerine olsun.


Hz. İsa (a.s), İsrailoğullan peygamberlerinin sonuncusudur.


İsmi, İsa'dır. Lakabı ise Mesih'tir.[2]Annesi Hz. Meryem'e nispetten dolayı "İbn Meryem" (Meryem oğlu)" diye künyelenmiştir. Çünkü babasız olarak doğmuştur.[3] Hz. İsa, İbranice'de, "Yeşû' " diye bilinir. Manası ise "Kurtuluş" (veya arı, duru) demektir. İncil'de ise -noktalı Şın harfinin yerine noktasız "Sin" harfi ile- "Yesû"' diye geçer.


Hz. İsa (a.s), Allah'ın kulu ve peygamberi olup temiz, iffetli, kötülüklerden uzak, Aîlah'a gönül veren bakire Meryem'e Allah'ın attığı bir kelimesidir.


Nitekim Yüce Allah, Hz. Meryem ile ilgili bu özellikleri şöyle anlatmaktadır:


"(Yine Allah, müminlere) îmrân 'in kız Meryem 'i de örnek verdi ki o, "ırzım korudu." Bizde, o(nun rahmin)e, ruhumuzdan üfledik. O, Rabbinin sözlerini ve kitaplarını tasdik etti ve gönülden (Allah 'a) itaat edenlerden oldu."[4]


Hz. Muhammed (s.a.v) bütün peygamberlerin sonuncusu olduğu gibi, Hz. İsa (a.s)'da İsrailoğullan içerisindeki peygamberlerin sonuncusudur. Çünkü Hz. Muhammed (s.a.v.), hem nebilerin ve hem de resullerin sonuncusudur.[5] Allah'ın salât ve selâmı onların hepsinin üzerine olsun. [6]





[2] Hz. İsa (a.s)'a, "Mesih" denilmesinin bazı sebepleri şunlardır: Yeryüzünde çok seyahat etmesi ve hiçbir yeri vatan edinmemesi, dinini zamanın fitnelerden kurta-ması, Yahudilerin ona ve annesine türlü iftiralar atmaları ve onu yalanlamaları, düz tabanlı olduğu için, herhangi bir hastalık üzerine elini meshedip sürdüğü zaman o kişinin şifa bulması sebebiyle, Ibranice "mübarek" anlamına geldiği için... (ç).


[3] B.k.z: Âî-i îmrân: 3/45 (ç).


[4] Tahrim: 66/12.


[5] Bazı çevreler, Ahzab: 33/40'da geçen ayete dayanarak; Hz. Peygamber (s.a.v.)'den sonra da resulün gelebileceğini iddia etmektedirler. Zira AhzabSûre-sinde Hz. Peygamber (s.a.v.)'in, "nebilerin sonuncusu" olduğu bildirimektedir. Fakat bu kimselerin bu iddiaları birçok yönden çürütülmektedir. Örneğin:


a. Lügat manası itibariyle nübüvvet, risalet kelimesinden daha geneldir. Çünkü resul, verilen haberi götürme manasmdadır. Nebi -ise; haber + yükselme = risalet şeklindedir.


b. Peygamberlerin sayısını bildiren hadisi şerifle; (Müsned, 5/178, Heysemi, Mecmau'z-Zevâhid, 8/210, Beyhâki, Sünen, 9/4) risalet, nebilerin sayısı içerisinde yer almaktadır. Buna göre nübüvvet, risaletten daha geneldir.


c. Hz. Peygamber (s.a.v.)'in birçok hadisi şeriflerinde nübüvvet ve risaletin sona erdiği bildirilmektedir. Bu hadisler için b.k.z; Buharı, Menâkib İ8, Tefsirü Sure-i İsrâ 5; Müslim, Fezâil 22, İman 327; Ebu Davûd, Fiten 1; Tİrmizî, Menâkıb 8, Fiten 43, Kıyamet 10; Dârimi, Mukaddime 8,3; Müsned, 2/398,412,436, 3/79,248, 4/81,84,127,128, 5/278; İbn Mace, İkame 25.


d. Hz. Peygamber (s.a.v.) birçok hadisi şeriflerinde, kendisinden sonra eğer bir nebi ve resul gelseydi bunun, Hz. Ömer ya da Hz. Ebu Bekr olacağı bildirilmektedir. Buna göre bu hadisler, Hz. Peygamber (s.a.v.)'den sonra bir nebinin ve resulün gelmeyeceğini belirtmektedir.


e. Üstelik Hz. Peygamber (s.a.v.), kendi zamanında peygamberliğiniilan eden yalancı Müseylime ile mücadele etmiştir. Daha sonrada Müseylime, Müslümanlar tarafından Öldürülmüştür. Çünkü Müseylime için geçerli olan şey, risaletini ilan eden herkes içinde geçerlidir.


f. Hz. Peygamber (s.a.v.), bazı hadisi şeritlerinde kendisinden sonra birçokyabancı nebi ve resulün çıkacağını belirtmiştir.


g. Üstelik bugün risaletini ilan eden kimseler, böyle yapmakla; Hz. Peygamber (s.a.v.)'in getirmiş olduğu hak dine gölge düşürmektedirler. Bö/e bir şey, en Ç°k İslam düşmanlarım sevindirir, (ç)


[6] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 444-445.