Bunlarda Benim Şiirlerim
 

slm arkadaşlar... size 2 tane şiir yazacağım biri %100 bana ait;
diğerini de bir şiiri %70 kendime uyarlayarak yazdım... bakalım beğenecekmisiniz?

Sen hiç aşık oldun mu be usta?
Usta be! Sen hiç aşık oldun mu?
Hani; ayakların yerden kesilir,
Hani aklını kafatasında tutamazsınya,
Hani mantıksızlaşır,hani anlamsızlaşır,
ama onsuzlaşamazsınya...
Hiç oldu mu be usta?
Olmuşsun gibi be usta,olmuşsun...
Yoksa bu saçlar bu kadar ağarıp,
Bu gözler bu kadar dolup,
Ve sen bu kadar susamazsın...

Usta be! Sen hiç yalnız kaldınmı?
Bir başına; tek başına, aç açıkta...
Rutubet sinmiş duvarların arasında,
Pembe hayallere dalıp,
Hanlar hamamlar yaptın mı?
Ve uyandığında;
Var gününde her yanına çarpanları,
Dar gününde mumla aradın mı hiç?
Anladım...
Aramışsın be usta, aramışsın...

Ya usta! Sen hiç korktunmu?
Karanlıktan,yalnızlıktan...
Benim gibi yüksekten veya uçmaktan korktunmu?
Gülerken ısıran yüzden,
İltifatla iğne sokan sözden,
Güzel bakmayı keşfeden kem gözden...
Korktunmu be usta?

Sen hiç şöhret oldun mu be usta?
Hani üstünde ateşten bir gömlek,
İçinde esirmişsin gibi bir sen...
Çırılçıplak,savunmasız...
Hiç oldun mu be usta?
Anladım;
Konuşmayacaksın bu hususta...
Ama;
Ben anladım, anladım be usta...

guselmıs bu %100 olanmı

güzel ellerine sağlık......

Bu da 2. şiirim...
 

Ben seni sevdim

Ben senin en çok sesini sevdim,
Buğulu çoğu zaman,taze bir ekmek gibi,
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren.
Bana her zaman dost, her zaman sevgi besleyen...

Ben senin en çok ellerini sevdim,
Bir pınar serinliğinde. küçücük ve ak pak,
Ne güzellikler gördüm yeryüzünde,
Ama en güzeli bir sabah, uyanmak ellerinde...

Ben senin en çok gözlerini sevdim,
Kah çocukça mavi, kah inadına yeşil,
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar,
Hiçbiri anlamlı değil gözlerin kadar...

Ben senin en çok gülüşünü sevdim,
Sevindiren, umutlandıran,
Bütün acıları unutturan,
Dünyam aydınlanır, sen güldüğün zaman...

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim,
Herkese kanat geren şefkatini,
Nice sevgilerin bir pula satıldığı dünyada,
Sevdiğini herşeyin üstünde tutan yüreğini...

Ben senin en çok varoluşunu sevdim,
Konuştukça dinlendiren sesini,
Dokundukça huzur veren ellerini,
Bakınca içi gülen gözlerini,
Bütün acıları unutturan gülmeni,
Sevgim, diyerek boyun eğmeyen yüreğini...
Ve ben senin en çok ''sen'' liğini sevdim,
Unutturan insana benliğini...
Yani ben bu hayatta en çok seni sevdim;
Ben en çok;
Seni sevdim...

yok bu ibrahim erkalın şiiriydi ama bayaa bi değişti 2. şiir % 100

saol....

güsel
 

uyarlaman güzel olmuş.... ama kendi şiirin daha iyi olmuştu... nede olsa sana ait...

saol aga şiirlerimi sizlerle paylaşmaya devam edeceğim...