ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - İsrailoğulları Tarihinden Alınacak İbretler:

İsrailoğulları Tarihinden Alınacak İbretler:

Kur'ân-ı Kerîm, Allah'ın kendilerine verdiği nimetlere inkarla, lütuf ve ihsana isyanla karşılık veren bu azgın ve asi topluluğun hayatım daha sonra gelen insanların ibret alması için onlardan çokça bahsetmiş ve onların başından geçen hadiselere ve olaylara geniş yer vermiştir.

Bunların yanı sıra Yüce Allah; onların üzerine nimetlerini çoğaltmış, onları düşmanlarının tuzağından kurtarmış ve düşmanları olan Firavun ile askerlerini de denizin dalgalan arasında helak etmiştir.

Fakat İsrail oğullan, Allah'ın kendilerine vermiş olduğu sayılamayacak kadar çok olan güzellikler ve ihsanlardan sonra buzağıya tapmışlar, peygamberleri olan Hz. Mûsâ (a.s)'m davetinden yüz çevirmişler, kendilerine gönderilen birçok peygamberi öldürmüşler, iyi kimselerin kanlarını dökmüşler ve daha birçok tüyler ürpertici işler yapmışlardır.

Sonunda ise Allah, İsrail oğullarını maymunlara ve domuzlara çevirmiş, onlara gazap etmiş, onlara lanet etmiş ve onlara horluk ile yoksulluk damgasın! vurmuştur.

Nitekim Yüce Allah, bunun sebebini şöyle anlatmaktadır:

"israil oğullarının üstüne horluk ve yoksulluk damgası vuruldu ve Allah'ın gazabına uğradılar. (Allah, İsrail oğullarına verilen bu cezaların sebebini şöyle açıklıyor) İşte bu, (onlara verilen cezalar) Şüphesiz ki Allah'ın ayetlerini inkar ettiklerinden ve (kendilerine gönderilen) peygamberleri de haksız yere öldürdüklerinden dolayı idi. İşte bu (nları yapmalarının sebebi ise) isyan etmelerinden ve aşırı gitmelerinden dolayı idi." (Bakara: 2/61)

Yine Yüce Allah, onların bu durumunu şöyle anlatmaktadır;

"Allah onlara zulmetmedi. Ama onlar kendilerine (çeşitli şekillerde) zulmediyorlar." (Âl-i Imrân: 3/117)

Eğer biz, İsrail oğullarının işlemiş oldukları günahları ve suçları genişçe anlatmaya kalksak, (diğer anlatmamız gereken şeyler için) bize yer kalmaz. Üstelik büyük bir cilt kitap yazmak gerekir. Çünkü onların hayatları, insanlık hakkında işledikleri günahlar bir yana, sadece peygamberler ile Yüce Allah hakkında işledikleri sürekli günahlar ile doludur. Zira onlar, Şanı Yüce Allah'a çeşitli iftiralarda bulunmuşlardır. Örneğin; Allah'ı cimrilikle ve aşırı cimrilikle suçlamışlar, yine Allah'a acizliği ve zulmü isnat etmişlerdir.

Nitekim Yüce Allah, İsrail oğullarının bu durumunu şöyle anlatmaktadır:

"Yahudiler: 'Allah'ın eli bağlıdır (cimridir)' dediler. (Böyle) söylediklerinden dolayı (Yüce Allah'ın zatına yakışmayan bir nitelemede bulunmalarından ötürü) onların elleri bağlansın ve onlara lanet olsun. Hayır, Onun iki elide açıktır. Nasil dilerse (cömertliğinden) öyle infak eder..... "[85]

İsrail oğullanılın hayatında görülen başka tarihi olaylar ve hadiseler daha vardır. Fa'kat onların hayatlarının uzun ve geniş olması itibariyle sadece bir kısmını anlatmayı uygun bulduk.[86] Allah, doğru yola ileten ve başarılı kılandır. [87]

Hz. Mûsâ (a.s) ile Hz. Hızır (a.s)'in Kıssası:

Kur'ân-ı Kerîrri, bize, Hz. Mûsâ (a.s) ile Hz. Hızır (a.s)[88] arasında geçen kıssayı anlatmıştır.

Bu kıssa, ilim talep etme yolunda alçakgönüllülüğü gösteren bir kıssadır.

Bu kıssa, Hz. Mûsâ (a.s) ile Hz. Hızır (a.s) arasında gayb ve garip gibi görünen haberlere dair geçmiş bir kıssadır....

Yüce Allah, gayb ve garip gibi görünen haberleri bu salih kula yani Hz. Hızır'a bildirmiştir. Fakat Ulu'1-azm peygamberlerinden biri olan Hz. Mûsâ (a.s), gayb ve garip gibi görünen haberleri tanıyıp anlayamamıştır...

Bazen Şam Yüce Allah'ın yarattığı birisinde, önemli işler olabilir. Çünkü bazen ikinci derecede olan, birinci derecede olanın bilmediği şeyi bilebilir...

Bu kıssalar; geminin delinmesi olayı, çocuğun öldürülmesi olayı ve yıkılan duvarın yapılması olayıdır.

Bu kıssaların hepsi, Kur'an ile sünnette açıklanmış haberlerden ve normalde garip gibi görünen işlerdendir.

Resulullah (s.a.v.) gözetici ve faydalı üslubuyla, Hz. Mûsâ (a.s) ile Hz. Hızır (a.s) arasında geçen kıssayı bize haber vermiştir.

Buhârî ile Müslim, Übey b. Ka'b yoluyla Resulullah (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu nakletmişlerdir:

"Mûsâ, İsrail oğullan içinde bir gün hutbe anlatmaya kalktığı sırada kendisine:

- "İnsanların bilgi yönünden en bilgilisi hangisidir?" diye sordular. Musa'da:

- "Benim" dedi.

Mûsâ, bu konudaki bilgiyi Allah'a havale etmedi. Bundan dolayı da Allah, onu, (böyle cevap vermesinden ötürü) kınamış ve ona:

- "İki denizin bitiştiği yerde benim bir kulum vardır ki o, (bilgi yönünden) senden daha bilgilidir" diye vahyetti. Mûsâ'da, Allah'a:

- "Ya Rab! Ben onunla nasıl buluşabilirim?" diye sordu. Allah:

- "Bir balık al ve onu içerisinde su bulunan bir kovanın i-çine koy. Onu yanında taşı. Onu nerede kaybedersen, işte o kulum orada (demek)tir" buyurdu.

(Bunun üzerine Mûsâ, bir balık alıp kovanın içine koydu ve yanındaki genç arkadaşına[89]

- "Balığı nerede kaybedersen, onu bana haber ver" diye tembih etti.)

Mûsâ, beraberinde genç bir arkadaşı olduğu halde yola koyuldu. İki denizin bitiştiği yerde bulunan büyük bir kaya parçasının yanma varıp orada başlarını yere koyup uyudular. Kovanın içindeki balık, kımıldayarak kovadan sıçrayıp denize düştü. Fakat Allah, balık için denizin akışını tuttu ve denizin yüzeyinde bir halka oluşturup balığın ondan gizli bir yol bularak denizin içerisine doğru girmesini sağladı.

Genç uyandığında balığın denizin içine düştüğünü gördü. -paha sonra uyanan Musa'ya haber vermeyi unuttu. Sonra ikisi de, o günün geri kalanı ve bütün gece boyunca yürüdüler. Ertesi gün olduğunda, Mûsâ, genç arkadaşına:

- 'Kuşluk yemeğimizi bize getir (de yiyelim). Doğrusu bu yolculuğumuzdan epey bir yorgunluk çektik' (Kehf: 18/62) dedi.

Halbuki Mûsâ, Allah tarafından kendisine emir olunan yerin ötesine geçmedikçe yorgunluk duymamıştı. Genç arkadaşı, Musa'ya:

- Gördün mü? Kayaya sığındığımız vakit balığı (n denize düştüğünü sana haber vermeyi) unuttum. Onu sana söylememi bana ancak şeytan unutturdu. (Doğrusu balık) şaşılacak şekilde denizin içinde yolunu tut(up git)ti' (Kehf: 18/63) dedi.

Balığın şaşılacak bir şekilde denizin içinde yolunu tutup gitmesi Musa'yı ve genç arkadaşını şaşkına çevirmişti. Mûsâ:

- "İşte aradığımız (yer) orasıdır (Kehf: 18/64) dedi.

Tekrar izlerini takip ederek geldikleri yere geri döndüler. Büyük kaya parçasının yanma vardıklarında, bir elbiseye bürünmüş (ve elbisenin bir tarafını ayaklarının altına, bir tarafını da başının altına sermiş ve arkasının üzerine dümdüz yatmış olan) Hızır'ı gördüler. Mûsâ, ona selam verdi. Hızır' da:

- (Kimsenin bulunmadığı) bu yerde (Allah'ın) selamı ha! Kimsin sen?' diye sordu. Musa'da:

- Ben, (Allah'ın sana gönderdiği) Musa'yım!' dedi. Hızır:

- İsrail oğullarının Musa'sı mısın?' diye sordu. Mûsâ:

- Evet! (İsrail oğullarının Mûsâ'sıyım. Sende bir ilim bulunduğu bana haber verildi.) Sana öğretilen rüşdü[90] bana öğretmen için sana geldim' dedi. Hızır:

- Sen benimle (beraber bulunmaya) sabredemezsin' (Kehf: 18/67) dedi. Çünkü Ey Mûsâ! Ben, Allah'ın kendi ilminden bana öğrettiği öyle bir ilme sahibim ki, sen, onu bilemezsin. Sen ise, Allah'ın kendi ilminden sana öğrettiği öyle bir ilim vardır ki, onu da, ben bilemem' dedi. Mûsâ:

- inşallah' sen, benim, sabrettiğimi göreceksin. Senin (yaptığın) iş (lere) de karşı gelmem' (Kehf: 18/69) dedi. Hızır, Musa'ya:

- Eğer bana uyarsan, sana bilgi verinceye kadar hiçbir şey hakkında bana soru sorma' (Kehf: 18/70) dedi.

Bunun üzerine sahile doğru yürüyüp gittiler. Sahilde bir gemiye rastladılar. Kendilerini gemiye almaları için, gemi sahipleriyle konuştular. Gemi sahipleri, Hızır'ı tanıdılar. Hızır ile Musa'yı, ücretsiz olarak gemiye aldılar. Bunun üzerine Hızır ile Mûsâ, gemiye bindiler. Hızır, Musa'nın beklemediği bir anda ansızın ayağıyla geminin bir tahtasını söktü. Mûsâ, Hızır'a:

- Bunlar, bizi, ücretsiz olarak gemiye alan bir topluluk. Sen ise onların gemisini delmeye çalışıp batırmak istiyorsun. (Yoksa sen,) 'gemi halkını boğmak için mi deldin? Gerçekten sen, (zararı) büyük bir iş yaptın' (Kehf: 18/71) dedi.

Resulullah (s.a.v.) sözüne devamla şöyle dedi: "Musa'nın, Hızır'a karşı bu ilk. davranışı, bir dalgınlık ve unutkanlık eseri idi...

O sırada bir serçe, geminin kenarına konup denizden bir yudum su almıştı.

- Hızır, Musa'ya:

ü 'Senin ilmin ve benim ilmim, Allah'ın ilminin yanında, şu serçenin (gagasıyla) denizden aldığı bir yudum su kadar!' dedi.

Daha sonra gemiden çıktılar. Deniz sahilinde yürüyüp gittikleri sırada başka çocuklarla oynayan bir oğlan çocuğu gördüler. Hızır, hemen oğlanın başını tutup koparmak suretiyle onu Öldürdü. Mûsâ, Hızır'a:

- 'Tertemiz bir canı, hiç bir kimseyi öldürmediği halde katlettin ha!' (Kehf: 18/74) dedi. Hızır'da, Musa'ya:

- 'Ben,, sana, benimle beraberliğe sabredemedin, demedim mi?' (Kehf: 18/75) dedi.

Süfyan derki: 'Bu, birinci tepkisinden daha ağır idi.' Mûsâ, Hızır'a:

- 'Eğer bundan sonra sana bir şey sorarsam, artık bana arkadaşlık etme. Hakikaten benim tarafımdan son Özre ulaştın' (Kehf: 18/76) dedi.

Bunun üzerine (yine yola koyulup) gittiler. 'Nihayet bir köy halkına varıp onlardan yiyecek istediler. Köy halkı ise, onları, misafir etmekten kaçındılar. Bu arada, orada yıkılmak üzere bulunan bir duvarla karşılaştılar.' (Kehf: 18/77) Hızır, eliyle onu doğrulttu. Mûsâ, Hızır'a:

- 'Bunlar, yanlarına geldiğimiz halde bizi misafir etmeyen ve bize yemek vermeyen bir topluluk. İsteseydin elbette bu yaptığın iş karşılığında bir ücret alırdın' (Kehf: 18/77) dedi. Hızır'da, Musa'ya:

- 'İşte bu, benimle senin aramızın ayrılmasıdır. Şimdi sana, hakkında sabredemediğin şeylerin iç yüzünü haber vereceğim' (Kehf: 18/78) dedi.

Resulullah (s.a.v.) devamla: 'Allah, Musa'ya rahmet etsin. İsterdim ki, o, sabretseydi. Bu sayede Allah, bize, ikisi arasında geçen işleri haber verirdi!!' buyurdu."

Bu hadisi, Buhârî ile Müslim rivayet etmiştir.[91]

Bir İkaz: Allame Kurtubi derki: "Allah'ın veli kullarının kerametleri, mütevatir ayetler ile haberlerin gösterdiğiyle sabittir. Veli kulların kerametlerini ancak inkarcı olan bidatçi ile sapık olan kimseler kabul etmez. Halbuki Yüce Allah'ın, Hz. Meryem hakkında naklettiği haberler ise; kışın yaz meyvelerinin ve yazın ise kış meyvelerinin ortaya çıkması şeklindedir. Bunlar ( da, Hz. Meryem'in, eliyle kuru ) hurma ağacını sal-lamasıyla ağacın meyve verir bir hale dönmesi biçimindedir. Halbuki Hz. Meryem, Peygamber değildi...Hz. Hızır'ın ise gemiyi delmesi, çocuğu öldürmesi ve yıkık duvarı yapması da aynı şekilde kerametin ortaya çıktığını göstermektedir.''[92]

[85] Maİde: 5/64.

[86] Yazarımız Sabûnî'nin de belirttiği gibi İsrail oğullarının talihleri çok geniş ve uzundur. Geniş bilgi için Kur'ân-ı Kerîm ayetlerine, tefsir kitaplarına ve taribkitapnna bakılabilir, (ç)

[87] Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 435-436.

[88] Alimler arasında Hz. Hızır (a.s)'ın Peygamber olup olmadığı konusuihtilafhdns Bazısı onun bir Peygamber olduğunu iddia ederken, bazısı da onun veli bir kul otluğunu iddia etmişlerdir. Merhum Elmalın Hamdi de, Hızır'ın yaşamadığı gÖrüji-nü kabul etmektedir. B.k.z: Hak Dini Kur'an Dili, 5/370-371.

[89] Kuran-i Kerîm'de bu şahsın ismi açık bir şekilde geçmemektedir. Fakat bu şiı-sm, Yuşa b. Nûn olduğu ileri sürülmektedir, (ç).

[90] Yani dosdoğru görüşlülük, doğru görüş, bilgi vb şey demektir, (ç).

[91] Buhârî, İlm 44, Enbiyâ 27, Tefsirü Sure-i Kehf 2.4: Müslim. Fezail 170-174 (2380); Tirmizî, Tefsirü Sure-i Kehf İ; Müsııed: 5/ 117, 118.

[92] Kurtubt, el-Camîu li Ahkâmi'1-Kur an, 11/ 28 (ç)..

Muhammed Ali Sâbûnî, Peygamberler Tarihî, Ahsen Yayınları: 437-442.