Asker Gardaşı..
 

Cuma namazindaydik. Sag tarafimda yasli bir adam,

onun saginda ise tek kisilik bos yer vardi.

Yasli adam, farza kalkarken arkaya döndü ve boslugun gerisinde duran

14-15 yaslarindaki gence:

- Saf'i doldur evlâd, dedi. Gel yanima.

Çocuk, mahcup bir ifâdeyle:

- Mümkünse burada kilmak istiyorum, diye kekeledi.

Oraya baskasi geçebilir.

Yasli adam, çocugun üzerinde bulundugu uzun tüylü yesil haliyi göstererek:
- Ne o dedi. Yoksa orasi daha yumusak diye mi gelmiyorsun?

Ve öfkeyle devam etti:

- Anne kuzusu, ne olacak...

Namaz bittiginde, yasli adamin Cuma'sini tebrik ettim.

Arkadaki genç de gelerek onun elini öptü.

Adam, söylediklerine çoktan pisman olmustu.

Delikanlinin nurlu yanaklarini oksarken:

- Sana 'anne kuzusu, dedigim için kusura bakma yavrum, dedi.

Bir anda agzimdan kaçti iste...

Çocugun gözleri dolu doluydu.

Basini yere egerken:

- Bu söylediklerinizde haklisiniz efendim, dedi.

Üzerinde namaz kilmak için israr ettigim hali,

Sehit düstügünde abeyimin tabutuna örtülmüstü.

Orada secdeye kapandigimda, sanki beni kucaklamis gibi oluyor da...

(alıntı)