Doğumgünü...
 

Fırına geldiğimde ortalıkta ekmek görünmüyordu. Eski bir dostum olan fırıncı,”Biraz bekleyeceksin hocam,” dedi. “İki-üç dakikaya kadar çıkartıyorum.”

Kenardaki tabureye oturup beklemeye koyulurken, içeriye yaşlıca bir adamın girdiğini gördüm. Eskimiş ceketinin sol yakası altında bir madalya parıldıyor ve yürürken...

Kenardaki tabureye oturup beklemeye koyulurken, içeriye

yaşlıca bir adamın girdiğini gördüm. Eskimiş ceketinin sol

yakası altında bir madalya parıldıyor ve yürürken hafifçe

topallıyordu. Selam verdikten sonra, fırıncının tezgahına

yaklaşarak, “Ekmeklerimi alayım,” dedi.

“Benim ikizler acıkmıştır.”


Fırıncı, adamın kendesine uzattığı torbayı alarak tezgahın

altına eğildi ve bir gün öncesine ait olduğu anlaşılan

ekmeklerden dört-beş tane çıkardı.


Ben o arada oturması için kendi yerimi o adama vermiş,

tezgahın yanına iyice yaklaşmıştım. Ekmeklerden birkaç

tanesinin şekli değişmiş, katılaşmış, taş gibi olmuştu.


Fısıltı şeklinde fırıncıya sordum. Neden taze ekmeği

beklemesini söylemiyorsun? Biraz sonra çıkacak ya!..


“Bayat ekmekleri kendisi istiyor.” dedi fırıncı. “Çok fakir

olduğundan, ona yarı fiyatına veriyorum.”


“Kim bu adam?” diye sordum.


“Kore gazilerinden ” dedi. “Oğluyla gelini bir trafik kazasında

vefat edince, ikiz torunlarını yanına almıştı. Yıllardır

onlara bakıyor, hem de çok az bir maaşla.”


Fırıncının anlattıkları karşısında içimin yandığını hissediyor ve

ufak da olsa bir şeyler yapmak istiyordum.


“Aradaki farkı ben vereyim,” dedim. “Hiç olmazsa bugün

taze ekmek yesinler.” Fırıncı, teklifimi kabul etti ve biraz

sonra da, fırından yeni çıkan taze ekmekleri adamın torbasına

doldururken şekli bozuk, bayat ekmekleri de tezgahın altına koydu.


“Çok şanslısın hacı amca,” dedi. Çocuklar için sana

bugün pasta gibi ekmek vereceğim.”


Yaşlı adam, bir evlat sevgisiyle kucakladığı torbayı

göğsüne bastırırken. “Allah, senden razı olsun evladım” dedi.

“Bugün onların doğum günü olduğunu nereden biliyordun