|
Selim Ve Hande
Rahmanin adiyla baslayayim Bismilahirrahmanirrahim http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg Bu bölüm tanitim bölümü...Baska uyan bir bölüm bulamadigimdan buraya yazmak durumunda oldum... Kitabin iceriligi gercek hayattan alinmis bir öyküdür. Okumanizi dilerim. Bu ailenin hayati ibretlerle dolu insani o kadar etkiliyor ki, kelimelerle anlatamam beni gercekden okuyunca cok etki altinda birakmisti. Yazarin adi (Halit Ertugrul) muhakkak aramizda okuyan kardeslerim vardir... Rabbimin cc ne kadar güzel sevgili kullari varmis ve ne zor imtihandan geciyor.. Allah (Azze Ve Celle)hic bir insana kaldiramiyacagi yükü yüklemez ve sevdigi kullarina cok agir imtihan verirmis... Basimiza bir musibet geldiginde hic bir zaman demeyelim bunu ben nasil atlatacagim. Rabbim o imtihani bize laik gormusku veriyor, ama biz aciz kullar o kadar acizikki, bu imtihan karsisinda kendimizi (helak ediyoruz bu ilk once kendi nefsim icindir). Ah bir sabretsek bizi ne guzellikler bekliyor. Rabbim cumlemize su imtihan dunyasinda cokca sabreden kullardan eylesin ve imtihani kazanan kullar arasina bizleri de dahil eylesin. insaallah ...Yazabildigimiz kadar biz buraya kitabdan yazalim .. Kolay okumaniz icin kisa kisa yazacagim insaallah... |
Selim Ve Hande
HEM ANLATTI,HEM AGLADI Inanilmaz,dayanilmaz,yürekleri yakan ve insani gözyaslarina bogan hayat öyküsünü,onun dilinden dinleyip,tarafimdan duzelterek aktardim. Bu müthis olaylar silsilesini dayanabilen yüreklere sunuyorum. Hocam n'olursunuz,benim yasadiklarimi her genc okumali ki,benim hatalarimin sonuclarini görsünler de,onlar böylesi yanlislara düsüp hayatlarini karatmasinlar,diye adeta yalvariyordu. Hani derler ya" ALLAH kimseye gördügü ve yasadigi günü aratmasin"diye... Bu öncelere bana sinek viziltisi gibi gelirdi.Simdi anliyorum ki, yikik bir ev,yirtik bir elbise,kuru bir ekmek ve kaybettiginiz onurunuz, gecmisimizi öylesine hasretle anlatiyor ki,meger ki en büyük zenginlik bunlarmis... Anlatacagim hocam...Her seyi anlatacagim...Biliyorum ki bu öyküye dayanamiyacak,sizde benim gibi aglayacak,iciniz,kalbiniz yanacak... Yanacak cünkü yasadigim olaylari dinleyince kendinizden gececeksiniz. |
Selim Ve Hande
COK MUTLUYDUK COK DA ZENGINDIK Herkesin,bütün cevrenin,bizi taniyan her insanin imrenerek,gipta edere "Ah bizde böyle bir aile olsak"dedigi sicaknmutlu ve huzurlu bir yuvamiz vardi. Annem melekler gibi bir hanimdi.Onun yemegini yememis,onun tatli sözünü isitmemis,onun destegini görmemisbir tek komsu,bir tek tanidik gösterilemezdi.Eli acik,cok hayir ve merhamet sahibiydi.Baskalarinin acisi icin cok gözyasi döktügüne sahit olmustum. Annemin fakirleri vardi.Sürekli onlari kollar,yedirip icirir,giydirirve her hallerine kosardi.Hatta annem cevrede fakir bulamazsa,alirdi eline cantasiniuzak tanidiklara gider,oralardaki buldugu fakirve yoksullara yardimda bulunurdu. Her Cuma günü onun özel sadakalari olurdu.Sadaka vermenin cok belalar def ettigine inanirdi.Bizleride hayir islemeye tesvik ederdi.Ayrica bir aliskanligida vardi ki,o da ssimdi hatirladigim zaman beni hala hayrete düsürmektedir. her hafta düzenli olarak annesi,babasi basta olmak üzere kabir ziyaretlerine gider,onlarla konusup dertlesirdi.En sevdigi baska aliskanligi da hastalarin yardimina kosmakti.Hastalari sik sik ziyaret eder,eve gelince desagligin,varligin ve nimetlerin sükrü icin ALLAH'a etmemizi ve O'nu devamli hatirlamamizi istedi.Inancliydi,dini bütün bir kadindi. Asil adi feride'ydi.Ama cevredeki taniyanlar anneme "Melek Hanim"derlerdi.Gercekden melek gibi tertemiz,iyi niyetli,hayir sahibi bir kadindi.Tabii ki,evede böyle bir hanim olunca da sanki etrafimizda devamli mutluluklar ucusuyordu. Babam,Annemin tersine hareketli,vurdumduymaz,hic bir seyi takmaz,umursamaz zengin bir adamdi. Birkac tane lokantamiz vardi.Cok icer,ne zaman ne yapacagi belli olmaz,her türlü pisliklere bulasir,basi beladan kurtulmazdi,Ama annemin direnci,gayreti hos görüsüyle bu olaylar eve yansimazdi.En azindan annemin usta davranislariylabunlari bizler evde hissetmezdik.Fakat disarda dedikodulari duyardik. Duyduguma göre,babamin sirtindan gecinen bir cok ickici gurubuyla,her türlü kirli ve pis yerlere takilirlar,er türlü rezaleti cikarillardi. Bu durum karsisinda annem,cok dikkatliydi.Babam eve gelince kolundan tutar,banyoya alir,temizlenir,kendine geldikden sonra karsimiza cikarirdi. Ben ve ablam da bir cok seyin farkina varmadan mutlu ve zengin bir ailenin cocuklari olmanin ayricaligini yasardik. Ben o yillarda ilkokul dödüncü sinftaydim.Ablam da benden iki yas büiyük oldugu icin ortaokul birinci sinifa gidiyordu. Biz iki cocuk,daha cok annemizin etkisinde muhafazakar bir egitim aliyorduk.Amma ben cok yaramazdim,ablamda hayati erken tanimak isteyen birisiydi..Bu yüzden her seyi erak eder,her delige burnunu sokmak isterdi.Bu yüzden annemin sik sik canini sikardi.Ama asla bze kizip,bagirip-cagirmaz,her seferinde bizeri karsisina alip,yaptigimiz yanlisliklari tatilikla anlatir,bizi engellemek isterdi.Her seferinde annemize söz vermemize ragmen yinede onu üzmeye devam ederdik. |
Selim Ve Hande
1-BABAM DAGITMAYA BASLAMISTI Icki ve diger zararli kötü aliskanliklar her gün biraz daha babami pisliklere ve batakliklarina sürüklüyordu.Eli acik,zengin ve varlikli adami yemek icin,ona sayisiz oyunlar hazirlayan insanlar cirit atiyordu,cevrede... Parasini kapmak ugruna neler yapmadilar ki?Babam"en yakinim dostum" zannettigi bu insanlarin gercek yüzünü göremedi.Kendisi icin hazirlanan tuzaklari fark edemedi.Her gün önüne kadin-kiz yigan bu sahte dostlar,babamin kesesinden,kendi keselerine dolduruyorlardi. Öyle hale geldi ki,artik annem de olaylari bizdende saklayamaz olmustu. Is yerimizin ikisi kapanmis,biriside kapanmak üzereydi.Varlik ve imkanlar icinde yüzen ailemiz,bir cöküsün icine hizla yaklasiyordu. Bir gece ablam beni kaldirdi. Kalk ,dedi.Babamla annem neler konusuyorlar,dinle!... Babamla annemin agiz kavgalari bizlere kadar ulasiyordu. Annem yalvararak babama: Yapma bey,aleme rezil oluyoruz.Senin gibi itibarli bir esnaf,bu duruma mi düsecekti? Cocuklar her seyin farkina variyorlar.Onlarin okullari,gelecekleri var. Cocuklara kötü bir örnek olursun,diye korkuyorum.Elimizde bir lokanta kalmis,o da giderse e yapariz? Hicmi kendini ve bizi dünmüyorsun? Babam oldum olasi laf dinlemez;hic bir seyini kafaya almazdi. Kim ac kalmis hanim,diye cevap veriyordu.Giderse gitsin ne yapalim? Korkma ac kalmazsin.Hadi takma kafanada uyu... Nasil uyuyabilirim?Ickiler bir taraftan,kadinlar bir taraftan,iflasimiz bir taraftan,isledigin günahlar bir taraftan...Bunlari kafana takma diyorsun.Nasil bunlar kafaya takilmaz.Sen nasil bunlari düsünmeden hala hic bir sey olmamis gibi devam ediyorsun? Annem yinede kirmadan,üzmeden o nezaketi bozmadan yalvarmaya devam ediyordu: Bey diyordu. Sana bir teklifde bulunacagim.Gel gecenin bu saatinde kalkip abdest alip,ALLAH'a yönelelim,O'na tövbe,istigfar edelim.Yüce Mevla'ya siginalim.O kendine acilan elleri,samimane pismanliklari asla cevirmez...Hem ALLAH'i sevindir,hem beni sevindir,hem kendini ve hem de yuvamizi kurtar. Babam hicbir seyin farkinda degilmis gibi, - Yat hanim yat. Kimse ac kalmaz... Korkma, size getirecek bir ekmek bulurum. O fedakar, sefkatli, merhametli annemin son bir önerisi vardi ki, hatirlayinca hala icim titrer, hayretler icinde kalirim. - Bey, dedi. Madem ki, hem kendini hem de bizi bir felakete sürüklüyorsun. Bu da hic umurunda olmuyor ve seni üzmüyor. Yapacaklarinda da kararli görünüyorsun. Isten sonra aksam eve gel. Ben senin icki sofrani hazirlarim, evde ic... Ne istersen hizmetinde olurum. Asla sana nicin iciyorsun demem... Yeter ki, evimizde gözümüzün önünde ol. Disarida o pisliklere bulasma... Babam alayci bir kahkaha atti. - Sen gercekten bir meleksin, dedi. Ama ne yapalim ki, yanlis biriyle evlendin. Kendini yorma. Ben hayatimdan memnunum. Fazla üstüme gelme... Ara sira eve geliyorum. Bundan sonra onu da göremezsiniz. Ama annem bu inanilmaz sabrina, tahammülüne bir yenisini daha ilave ediyordu. - O kadini birakmadin degil mi ? Babam ise cok rahat bir edayla : - Hangisini ? - O Rus'u... Babam yine bir kahkaha patlatti. - Onlar coktan gittiler. Yunan, Bulgar, Rus ve Romenler tükendi. Artik halis bir Türk var. Bu gelip gecici degil. Isler ciddi hanim. Annem ise, hala bu felaketi önlemek icin cirpiniyordu. - Madem ki, bir Türk var. Niyetin de ciddi. Gel, bir ev tut. Mazbur bir evlilik yasa, sadece o pislik yuvalarindan kurtul. Hatta raziyim, al eve getir, odanin birisini ona verelim. Yeter ki, her sey kontrol altinda olsun, bir felakete yuvarlanmayalim. O pislik yuvalari seni yutacak, tek korkum bu... Günlerimiz bu ve benzeri problemlerle sürüyordu. Mutlu ve zengin ailemizin tadi kacmis. Melekler melegi annem, mevcut düzeni kurtarmak icin insanüstü bir cabayla cirpiniyordu. Bir taraftan babami frenlemeye calisiyor, diger yandan da hicbir sey olmamis gibi, bizleri teselli ediyordu. Ama isler göründügü gibi degildi. Her an, ama her an bir felaket bekliyorduk. Nitekim gelismeler de bu dayanilmaz felaketin habercisi gibiydiler. Ecmain olsun insaallah sizlerinde goz nurunuza saglik Rabbim göz nurunuzu artirsin... |
Selim Ve Hande
2-ABLAMDA ANORMAL DAVRANIZLAR BASLAMISTI Ben o yillarda ortaokul ikinci siniftaydim.Ablamda liseye gidiyordu. Annem ablama iyi bir egitim vermek icin cok ugrasiyordu.Ama ablamin kendisine has meraki,dogrulari ve istekleri vardi. Ünlülere olan ilgisi,söhret olma tutkusu,zenginligin verdigi rahatlikve güzelde bir kiz olmasi,annemin tesirini ve kontrolünü etkisiz kiliyor,artik babam gibi kimseyi takmamaya basliyordu. Hic kimseyi kirmayan annem ablamla atisir olmustu.Birbirimizi cok sevdigimiz biz de öyleydik.Ablami erkeklerle düzensizve laubali gördükce dayanamiyor,eve gelince kavga etmeye basliyorduk. Eve o kadar cok telefonlar gelirdi ki,artik bikip usanmistik. Ablam nihayet cok istedigi bir amacini gerceklestirmk icin,bir özel kurulusun acmis oldugu güzellik yarismasina muracat etti.Adi hic duyulmamis,o yila kadar hic güzellik yarismasi düzenlememis bir sirket... Önce kizlari geziye götürecek,bir ay egitim verecek sonra da yarisma yapilacakmis.Derece alanlara bir sürü malum teklifler ve söhret kapilari... Bu, ablam icin bulunmaz bir seydi. Annem ve ben ablami engellemek icin neler yapmadik ki?.. Onun tazecik hayati göz göre göre heder olmasi,bizleri cok korkutuyordu.Sonunda beceremedik.Ablam evi terk etmesin diye razi olduk. Babam ise kendi dünyasinda,pis islerin icinde gittikce daha fazla bogusuyor ,evde olanlardan hic haberi olmuyordu.Zaten son zamanlarda eve de gelmez olmustu. Ah annem ah...Sen ne büyük sabir abidesi bir kadinmissin.Bir tarafdan babam,öbür tarafdan ablam....Sen ise hala pes etmeden mucadele ediyor,benim okulum icin etkilenmemis görünüyordun.Bu nasil müthis bir iradeymis.Simdi daha iyi anliyorum. KORKULAN OLUYORDU Ablam yarisma icin evden cikinca,bir daha geri dönmedi.Güzellik yarismasini organize eden kurulusu aradik. Böyle bir kurulus yoktu.Bize biraktigi telefon ise,aradigimiz yerle ilgisi olmayan bir telefondu.Kendi cep telefonu ise,sürekli kapaliydi. Cok korktuk,cok telaslandik.Tam on gün...Bir ömre bedel oldu.Sinirleri tüketen,cökerten o on gün,evimize bir asirlik aci yasatti. Ilk haber,bir hastanede geldi.Gittigimde ablam intihara tesebbus etmis,bileklerini kesmis,hap yutmus komadaydi.Tam üc gün ölüm kalim savasi verdi.Annemle ben üc gün boyunca ecel terleri döktük.Babmin hic umrunda degildi.Cünkü onun da basi cok ciddi sikintilara girmis,ama bizim haberimiz yokmus. Ablam kendine gelince,bizleri karsisinda gördü.O dehset anini size anlatamam...Birdén nevresimi basina gecirip,"öldürün beni yasamak istemiyorum,ne olursunuz öldürün beni"diye bagirmaya basladi. Felaketin boyutlari anlasiliyordu.Güzellik yarismasi adiyla genc kizlari pazarlayan,hayvanlardan asagi insanlarin eline düsmüs,her seyini kaybetmisti. Annem ablami bagrina basti.Ama ablam: Bana dokunmayin, diye kendini yirtiyordu.Bana dokunmayin ben kirli,ayipli bir günahkarim.Benim ölmem lazim,artik ben yasayamam,diye yeri gögü inletiyordu. Ablam basina gelmis olan,doktor ve hemsireleri de aglatiyordu. Bir metanet,bir sabir abidesi olan annem,o müthis direncini bitirmis olacak ki,bu icler yakan feryada daha fazla dayanamadi,oraya yigilakaldi. DÜNYALARIM CÖKÜYORDU Benim ise,dünyalarim cöktü.Artik aklim her seye yetiyordu.O anda neler yapmazdim ki... Insani pazarlayan,gencecik hayatlari mahveden,dünyalar yikan,ümütler tükeden bu insanlara neler yapmazdim ki.. Ilk defa caresizligin ne demek oldugu,bir ok gibi icime saplandi. Babam kendi dünyasinda bitmis...Ablam hayatinin en tatli aninda kendini tüketmis...Bir sabir timsali annem dayanmaz olmus,caresiz kalmis...Ortada duran yalnizca benim... Medet ALLAH'im medet artik...Bu yollarin bir cikisi olmali...Uzat o rahmet ve kudret elini...Bizi kurtar bu bataklikdan... Hayat mücadelesi ve hayatin dayanilmaz cilesi cok erken baslamisti.Bizi öyle günler bekliyordu ki,bunlar onlarin yaninda ne ki..."Devede kulak" misali ... Ablam psikolafi tedavi görüyordu.Sürekli hastanedeydi.Ama asla düzelmeye ne niyeti vardi,ne de ümidi... Biliyordum,hayatda ümidini tükeden bir insani aya kaldiracak bir direnc de olamazdi.Ilk isinin yeni bir intihar girisimi olacagini biliyorduk.Bunun icin biz ve doktorlar tam bir seferberlik icindeydik.Annem, ablami hayata döndurmek icin sabahlara kadar gözyaslari icinde ALLAH'a yalvariyor,gündüzde gidip ablama destek oluyordu |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.