Gitmiştir Ama Bitmemişti Aşkları..
 

Ayrılık vakti gelmişti artık,

anlıyorlardı.

çok gençtiler. Unuturuz dediler belkide... Son görüşmeyi yaptılar;

kız: Umarım sana uygun aradığın aşkı buılursun

erkek: Sağol umarım sende...

kızeni hala sevdiğimi biliyorsun değil mi?

erkek: Evet. Bende seni seviyorum. O zaman...

kız: Sakın söyleme... konuştuk bunları

erkek: Evet. Seni unutmayacağım ve senden başka kimseyi sevmeyeceğim.

kız: Bende...


Ve sustular. Uzun bir süre konuşmadılar. Sonra...


kız:Veda zamanı gitmeliyim

erkek: biraz daha

kız: Hoşçakal

erkek: Hoşçakal


evet bitmişti. İşte bitmişti. Bitmez denilen aşk bitmişti


...


Aradan seneler geçti. Geçen seneler kızın hayatında hi,çbir değişim yoktu. İşini kurmuştu ve hala

onu seviyordu. O ise ünlü bir avukat olmuştu. Onu gizlice hep takip etmişti...


...


Elindeki gazeteyi karıştırıyordu. Gözüne bir haber çarptı. "ÜNLÜ AVUKAT EVLENİYOR" tekrar ve tekrar

okudu haberi ve başlığında kaldı gözü. Yanlış yazılmıştı, evlenemezdi. Unutmayacaktı söz vermişti.

Göz yaşlarına hakim olamadı. Yıllarca ona olan sevgisdinden vazgeçmemişti. Şimdi ise ondan nefret

etmek istiyordu... Yapamadı. Onu hala delicesine seviyordu.

Arkadaşını aradı. Yanına geldi can dostu. "O evleniyor" dedi ve bitkin bir şekilde yere düştü.

Arkadaşı anlamıştı zamanın geldiğini. Hastane kaldırdı kızı son bir umut diye.

Doktor umutsuzdu. Tek söyledikleri "hazırlıklı olun"

Bi süre sonra genç kız gözlerini açmıştı. Eliyle işaret ederek arkadaşını çağırdı. Hüzünlü dost

topladı kendini ve kızın yanına gitti.

Dalga geçercesine;

-Kalk kız ne yatıyorsun hasta gibi

-Sus. Yorma beni biliyorum durumu

-...

-Beni dinle bunlar senden son isteklerim. Ben öldükten sonra yerine getirmeni istiyorum.

-Yapma böyle bırakma kendini

-Sus yorma beni sadece dinle. Evime git kilitli bir dolap var onu aç orda bir anahtar var. Onla

benim evin anahtarı. Hayalimizdeki evinanahtarı... Evlenince öyle bir evde oturacaktık. Kısmet

olmadı. Ayrıldıktan sonra ben hayalimizin evini yaptım ve isteğimize göre döşedim. Adresi ordaki

planların üzerinde var.

Ben öldükten sonra o anahtarı ona ver. Anahtarı aldığın dolapta bir de kaset var onuda vereceksin.

Şimdi beni yalnız bırak ve söylediklerimi unutma.

-Tamam ama vazgeçme lütfen

-Üzülme ben 12 yıl önce ondan vazgeçtiğimde yaşamdan da vazgeçtim. Hadi git. VE giderken sakın

arkana bakma.


Arkadaşı kızı bırakmanın acısıyla yürüdü. Kapıdan çıkarken makinaların sesini duyuyordu. Evet

arkadaşı ölmüştü. Söz verdiği gibi arkasına bakmadı... Kızın evine gitti: Dolabı açtı anahtarı aldı

ve kaseti. Şimdi ona gitmeliydi. O "ÜNLÜ AVUKATA"... Çok yorgundu dost, ama gitmek zorundaydı.

Sonunda ofise geldi. Avukatın kapısına geldiğinde geri dönmek istedi. Genç kız geldi aklına...

Kapıyı çaldı. "Gir" sesinden sonra içeri girdi. O karşısındaydı. O da tanımıştı dostu...

-Hoşgeldin

-Hoşbulduk

-Nasılsın

-Görmüyor musun?

-Neyin...

-Evleniyormuşsun hayırlı olsun

-...

-Arkadaşım can dostum az önce öldü. Unutmayacağına söz verdiğin, sevdiğini söylediğin o kişi yok

artık.

Ayakta duramadı daha fazla delikanlı ve olduğu yere yığıldı kaldı.

-Bunları vermemi istedi sana. Benden son isteği buydu

Ona emanetleri uzattı ve hızlı adımlarla ordan uzaklaştı. Gençadam önce kaseti dinledi...


"Canım eğer bu kaseti dinliyorsan bu öldüğüm anlamına geliyor. Üzüldün mü? Üzülme. Biz hayatımızı

başkalarına verdik. Senden ayrıldıktan 1 yıl sonra doktorlar kalp hastası olduğumu söylediler.

Sensizlik bende kalp hastalığı bıraktı. O günden sonra... Her günümü senle geçirmeye başladım senden

habersiz. Yavaş yavaş, zamanımın dolduğunu hissediyordum. Sana gönderdiğim anahtar hayalimizin,

evimizin anahtarı. Bizim hayalimiz gerçek olmadı. Ama olurda bir gün birini benden çok sever,

evlenmek istersen o evde oturun.

Git gör evimizi, hayalimizi...

Aşkım, evimizde kapalı bir oda var. Anahtarı masanın üzerinde. O oda sensiz geçen 11 yılımın eseri.

Benden sana kalan son hatıra. Geçirdiğimiz en güzel zamanlar var o odada. O evde tüm hayallerimizi

bulacaksın bebeğim. Eğer sana acı verirse o evi boşver vur kilitleri üzerine; hayalimiz sen ve ben

olmadan da hayalimiz olarak kalacak. Seni seviyorum hayatımın rengi. Elveda..."


Sevdiğinin son sözleriydi bunlar. Artık tutmuyodu göz yaşlarını evet ağlıyordu. Çaresizce, umutsuzca

ağlıyordu... Hayaline gitmeliydi... Kendine geldiğinde evin adresini bulmuştu. Elleri titriyordu.

Sevdiğiyle gireceği eve yalnız ve onsuz giriyordu.

Kapıyı açmaya çalışırken bahçedeki sallanan sandalyeler dikkatini çekti. 2 tane sandalye... Biri

daima boş kalacak sandalyeler...

Kapıyı açtı içeri girdi. Sevdiğinin kokusu vardı adeta. Gözleri doldu yeniden ama ağlamadı. Aklına

kilitli oda geldi... Masanın üzerinden anahtarı aldı, kapıyı açtı. Titriyordu hala...

Oda da bir albüm ve duvarda yazılar vardı. Okuyamıyordu, sanki gözleri görmüyordu. Daha dikkatli

baktı. Yanılmıyordu...

Sevdasına ait en güzel sözlerdi bunlar;

"sensiz asla yaşamam" "Son sevdiğim olacaksın" "Senden başka kimseyi sevemem" "Seni unutmayacağım"

......

Ve duvarın dibinde...


Seni görmek için geri geldim sen gideli çok olmuş