Uşak Hakkında Genel Bilgi
 

Uşak
MORPA, Genel Kültür Ansiklopedisi

Ege Bölgesi'nin, İçbatı Anadolu bölümünde il ve bu ilin merkezi olan kent.

Kuzeyde Kütahya, doğuda Afyon, güneyde Denizli ve batıda da Manisa illeriyle sınırlanır. Uşak ili, Ege Bölgesi'nin kıyı bölümünü İç Anadolu'dan ayıran ve genellikle güneydoğudan kuzeybatıya uzanan dağlık sıraların güneybatısında yer alır. Bunlardan Murat Dağları (en yüksek yeri Kartaltepe, 2.309 m.) il içinde kalır.

Bu dağlardan Gediz ve Büyük Menderes'in yukarı havzalarına doğru giderek alçalan, vadilerle parçalanmış dalgalı bir plato il topraklarının en geniş bölümünü kaplar. Bu plato düzlükleri, Büyük Menderes, Banaz ve Yukarı Gediz vadileri arasında bazı ikincil dağlarla bölünmüştür. Uşak ili akarsu ağıyla Ege denizi'ne bağlıdır; bütün sular Büyük Menderes ve Gediz'de toplanır. Bütünüyle il sınırları içinde kalan en önemli ırmak, Murat Dağı'nda doğan ve ilin güney sınırında Büyük Menderes'e karışan Banaz'dır.

İklimi, Ege kıyılarıyla İç Anadolu arasında geçiş iklimi niteliği taşır. Doğal bitki örtüsü, yer yer ağaç topluluklarına da rastlanmakla beraber, bozkırdır. Yüzölçümü 5.341 km2, toplam nüfusu 315.960 (1997). Elmadağı kitlesinin güneyinde kurulmuş olan Uşak il merkezi, İç Anadolu'dan Ege kıyılarına inen demir ve karayolları üzerindedir. 1953'te, Kütahya ilinden ayrılarak il merkezi hâline getirilmiş olan Uşak kentinin nüfusu 1997'de 165.820'dir (1927'de 17.000 kadar).

İlde, işletilen, fakat yıllık üretimleri fazla olmayan cıva, demir, linyit, manganez, kurşun gibi yeraltı kaynakları bulunur. Türkiye'nin ilk şeker fabrikalarından birinin Uşak'ta kurulmuş olmasına karşın, endüstri gelişmemiştir; başta halıcılık, dericilik olmak üzere, daha çok geleneksel el sanatlarından, pamuk, yün ipliği tezgâhlarından, tarım ve hayvancılığa dayanan bazı besin endüstrilerinden ibarettir. Başlıca tarım ürünleri ise şunlardır: Tahıl, baklagiller, şekerpancarı ve tütün, pamuk, ayçiçeği. Büyükbaş hayvan sayısı azdır; daha çok kılkeçisi beslenir.