ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Çim Ekimi Hakkında - Çim Ekilecek Alan Nasıl Olmalıdır - Çim Ekerken Dikkat Edilmesi

Çim Ekimi

Çim alanlarının yapımında başarı bir dizi faktöre bağlıdır. Bu faktörler arasında en önemlilerinden birisi çim ekilecek alanlarda toprağın fiziksel ve kimyasal olarak çok iyi hazırlanmasıdır. Diğer bir ifade ile ekimden önce toprak ; fiziki yapı, yabancı ot ,drenaj , pH ,bitki besin maddesi gibi bir çok özellik yönünden çim ekimine uygun bir hale getirilmelidir. Daha sonra kaliteli tohum ve düzenli ekim ile iyi bir çim örtüsü elde edilebilir.
ÇİM ALAN TESİSİNDE DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR

• Çim yapılacak sahanın temizlenmesi :çim alanda mevcut yabancı ot, her türlü inşaat artığı, taş, moloz,

vs. nin sahadan uzaklaştırılması ,

• Drenaj: Yeşil alan projesinde çim saha olarak belirtilen kısımların sulama drenaj işlerinin etüdü ve önce

bu hususlara ait gerekli çalışmaların bitirilmesi,

• Elekktirik su ve vb. Şebekelerin döşenmesi,

• Yabancı ot mücadelesi: Toprağın kaba işlemesi ve sahada mevcut yabani otların uzaklaştırılması,

• Çim toprağının hazırlanması: mevcut üst toprağın1,5-20cm derinliğinde işlenerek ekime hazır hale

getirilmesi,

• İşlenmiş toprağın temizlenmesi: toprak sathından 5 cm derinliğe kadar olan kısımda bulunan bulunan

taş ve çakılların sahadan uzaklaştırılması,

• Çim toprağının ıslahı: mevcut üst toprağın ıslah edilerek ekime hazır hale getirilmesi,

• Çim harcının serimi: mevcut üst toprak özelliğini kaybetmişse,20cm'lik kısmı kısmı kaldırılarak, yerine

4'lü ve 3'lü karışım harç serilmesi,

• Gübreleme: toprağın organik ve kimyevi gübre ile gübrelenmesi,

• Toprağın ince yüzey tesviyesi

• Toprağın bastırılması, sonra sathi olarak 1 cm derinlikte tırmıklanması

• Ekim, dikim, vejetatif yolla çim tesisi

• Çim tohumlarının ekimi için en uygun zaman sonbahar ve ilkbahardır.

• Çim tohumlarının çimlenmesi için lüzumlu asgari ısı 5-8 oC'dir.

• Tohum ekimi rüzgarsız, az güneşli, toprağın ıslak olmadığı yapılmalıdır.

• Silindirlemeden sonra, sahada iz bırakacak şekilde dolaşılmamalıdır.

• Ekim yapılmadan önce (1-2gün) toprak nemli hale getirilmelidir.

• Çim tohumlarının karınca ve kuşlar tarafından taşınmaması için önlem alınmalıdır.

• Tohum sahaya homojen atılmalıdır.

• Sulama kesinlikle çok ince zerreler şeklinde uygulanmalıdır.

• Sıcak ve kurak günlerde sabah akşam, normalde gün aşırı sulama yapılmalıdı.sulama mümkün

olduğunca güneşsiz saatlerde yapılmalıdır.

• ilk biçim 6-8cm'ye ulaşınca 2/3 kalacak şekilde yapılmalıdır.

• Soğuk ve donlu havalarda çim biçimi yapılmaz.

• Çim 2cm'den daha kısa biçilmez.ideal biçim yüksekliği 3-4cm'dir.azami 10 günde bir çim biçimi yapılır.

4.1. EKİM ÖNCESİ YABANCI OT KONTROLÜ

Yabancı ot , çim ekim alanlarında önemli bir sorundur. Toprak ekime hazırlanmadan önce yabancı otlarla mücadele mutlaka yapılmalıdır. Özellikle çok yıllık kök sap ve sülüklerle yayılan tarla ayrığı (agropyron repens)köpekdişi (Cynodon dactylon) kanyaş (sorghum halepense) gibi yabancı otlarla mücadeleye özel önem verilmelidir. Ağaçlar ve çalılar, el yada makine ile dipten kesilerek,artıklar sahadan uzakta bir yerde yakılarak külleri sahaya serpilmelidir. Yakma işlerinin mümkün olmadığı durumlarda artıklar sahadan uzaklaştırılmalıdır.

Çim ekilecek alanlarda yabancı ot kontrolü değişik yöntemlerle yapılabilir. Küçük ev bahçeleri ve parklarda yabancı otlar çapalanır veya değişik aletlerle sökülür. Geniş alanlarda yabancı ot toprak işleme veya değişik ot öldürücü ilaçlar (herbesit) ile kontrol edilir. Diri örtü temizliğinde, özellikle yabani otların, yazın tohum tutmadan uzaklaştırılmaları, yeniden sahaya gelmelerini bir ölçüde engeller.Derin toprak işleme, sürümden sonra alanın bir süre bekletilmesi yabancı ot tohumlarının çimlenmesine kurak devrelerde vejetatif bitki parçalarının kurumasına veya donmasına neden olur. Belirli aralıklarla sürümün tekrarlanması yabancı ot kontrolünün etkinliğini artırır.

4.2. DRENAJ

Tüm çim alanlarda fazla su bitki gelişimini olumsuz yönde etkiler. Su göllenen veya aşırı su tutan alanlarda kökler yüzlek gelişir, bitki büyüme ve gelişimi yavaşlar. Drenaj esas olarak bitki kök bölgesinde fazla suyun uzaklaştırılması işlemidir. Çim alanlarında yapılan drenaj 2 ye ayrılır.

Yüzey drenajı;

Aşırı yağışlı dönemlerde suyun toprak yüzeyinden kolayca uzaklaştırılması için çim alanların tesis döneminde etkili bir yüzey drenajı yapılmalıdır. Yüzey drenajı yapılmayan alanlarda yağışın büyük bir bölümü göllenir. Dolayısıyla biriken su bitkilerin sararmasına yol açar. Çim alanlarının yapımı döneminde,toprak yüzeyine su toplama kanallarına ve yollara hafif bir eğim verilir. Örneğin ev bahçelerinde cadde ve sokak kanallarına doğru %1 eğim .Futbol veya değişik amaçlı spor sahalarında saha kenarına doğru %1-2 eğim verilmesi fazla suyu kolayca uzaklaştırır.

Yüzey altı (kapalı) drenaj

Yüzey drenajı çoğunlukla tek başına yeterli değildir. Özellikle doğal drenajı zayıf, ağır topraklarda yüzey drenajına ek olarak yüzeyaltı drenajına ihtiyaç duyulur. Yıllık yağış miktarı, sulama şekli, toprak bünyesi ve kullanım amacına göre çok değişik yüzeyaltı drenaj sistemleri yapılabilir

Ağır topraklarda suyun alt katmanlara kadar süzülmesi ve drenaj sistemi ile uzaklaştırılması önemli bir sorundur. Ağır topraklara sahip geniş park alanlarında 10-50 cm genişliğinde 50-100 cm derinliğinde açılan hendeklere iri çakıl veya kırılmış taş doldurularak basit bir drenaj oluşturulur. Bu hendek drenaj sistemi ile şiddetli yağışlar kolayca toprak altına indiği gibi taban suyu seviyesi belirli bir düzeyde tutulur. Kolay bir sistem olmakla birlikte yaygın olarak kullanılmaz.

Üs katmanı süzek ve hafif bünyeli çim alanlarında çok değişik yüzeyaltı drenaj sistemleri yapılabilir. Örneğin, süzülen suyun kapalı bir drenaj boru sistemi ile uzaklaştırılması yaygın bir uygulamadır. Bu drenaj sisteminde esas, sızan suyun birbirine paralel olarak yerleştirilen lateral drenaj boruları ile toplanması, bir toplayıcı (kollektör) boru ile uzaklaştırılmasıdır. Bu sistemde beton, kil, künk, metal gibi değişik malzemeden yapılmış borular kullanılsa da son yıllarda delikli PVC veya polietilen borular çok yaygınlaşmıştır. Arazi kaybının olmaması, bakımının azlığı yüzeyde geçirimli toprak tabakası bulunan alanlarda çok etkili olması sistemin en önemli avantajlarıdır. Kapalı drenaj sisteminde kullanılacak boruların çapları arazi büyüklüğü, yağış ve sızan su miktarı ile yakından ilişkilidir. Ancak normal koşullarda lateral boru çapları 10 cm'den daha düşük tutulur. Örneğin, futbol sahalarında kullanılan lateral boruların çapları genellikle 5-8 cm arasında değişir. Toplayıcı boruların çapları ise 10-12 cm'ye kadar ulaşır. Boruların yerleştirme derinliği ile borular arasındaki uzaklıklar toprağın bünyesi, toprak katmanlarının özellikleri, yağış durumu gibi bir çok özelliğe bağlı olarak ayarlanır. Normal koşullarda borular 70-100 cm toprak derinliğine yerleştirilir. Yüksek taban suyu ve tuzluluk sorunu bulunan alanlarda drenaj boruları 2 m'ye kadar indirilir. Toprağın istenilen derinliğine yerleştirilen drenaj borusunun altı ve yanları hafif kum tabakası ile desteklenir. Daha sonra drenaj borusunun üzeri kaba kum + ince çakıl ile doldurularak sistemin tıkanması önlenir ve etkinliği artırılır. (Resim 16) Kum + çakıl tabakası üst toprak tabakasına kadar uzatılır. Drenaj sisteminde borular arasındaki uzaklık 5-20 m arasında değişir. Su hareketinin yavaş olduğu bünyeli topraklarda borular daha sık yerleştirilir. Boruların yerleştirilme şekli değişebilir. Örneğin, lateral borular toplayıcı borulara dik veya kaburga şeklinde bağlanabilir.

Geniş park alanlarında yüzeyaltı drenajının yapımı oldukça masraflıdır. Bu nedenle drenaj sistemi çim alanının kullanım amacı, arazi topografyası ve bölgenin yapısına göre planlanır. Doğal drenajı bulunan, su göllenme veya aşırı su tutma sorunu bulunmayan alanlarda herhangi bir sistem gerekli değildir. Ayrıca geniş park alanlarında sadece sorun bulunan bölüme drenaj sistemi kurulması tercih edilir.

Spor alanlarında drenajın özel bir önemi vardır. Örneğin, futbol sahalarında iyi bir drenaj sistemi başarı için mutlak gereklidir. Futbol sahalarında en çok uygulanan iki drenaj sistemi Şekil 1'de görülmektedir. Her iki sistemde de 5-10 m aralıklarla dizilen 5-6 cm çapındaki lateraller tüm stadı çevreleyen 10-12 cm çapındaki toplayıcı kanallara dik veya kaburga şeklinde bağlanır. Futbol sahalarında lateral borular genellikle %0.5-1 eğimle ve toprağın 70-100 cm altına döşenir.

Uygun bir drenaj sistemi, üst toprak katmanı hafif bünyeli toprak veva toprak karişımı İle hazırlanan Spor alanlarının uzun süre kullanılmasını Sağlar