Hint Tanrıları
 

Hint Mitolojisi - Mitoloji Hakkında - Hint Tanrıları Listesi

Brahma


Brahma (IAST transliterasyonuna göre Brahmā) (Devanagari ब्रह्मा, ""brəhmα:" olarak okunur) Hint yaratıcı tanrısıdır. Trimurti'den birisidir, diğerleri Vişnu ve Şiva'dır. Hint felsefesinin en büyük kozmik ruhu Brahman ile karıştırılmamalıdır. Brahmā Vedik tanrı Prajapati ile tanımlanmıştır.




Ganeşa


Ganeşa (Sanskritçe: गणेश veya श्रीगणेश -tanrısal makamını ayrıştırmak için kullanılır, Ganesha, "Ganapataye"/"ganapati" olarak da bilinir), Hinduizm'deki en tanınmış ve saygı duyulan Tanrı temsillerinden birisidir. Şiva ve Parvati'nin ilk doğan oğludur. Bharati, Riddhi("bilgi" anlamına gelir) ve Siddhi'nin ("mükemmeliyet") eşidir. Marathi, Malayalam ve Kannada'da Vinayaka, Tamil'de Vinayagar ve Telugu'da Vinayakudu olarak da anılır.


'Ga' Buddhi yani bilgiyi sembolize ederken 'Na' Vijnana yani hikmeti sembolize eder. Buradan da anlaşılabileceği gibi Ganeşa bilgi ve hikmetin üstadı, Tanrısı, aynı zamanda başlangıçların ve kategorilerin Rabbi, engellerin kaldırıcısı, Dharma'nın koruyucusu, Karma'nın ve kozmik hafızanın, bilgeliğin efendisi, iyi şansın Tanrısı'dır, meşhur Swastika işareti Ganeşa'nın işaretidir, Ganesha "Aum" dur.Karmanın efendisi olan Ganeşa kişinin yaşamında karşılaşacağı olayları kontrol edebilir, bu nedenle Hindular bütün özel isteklerini Ganeşa'ya iletebilirler.Tanrı Ganeşa sembolik olarak kişinin içinde keşfedilmeyi bekleyen Tanrısallık'tır.


Ganesha Upanişad'da şöyle denir:


"Sen saf farkındalıksın, Brahmansın, 'öz'sün, akıl ve bilgisin, bütün bu dünya senin içinde görünür,sen toprak, su, hava ve ateşsin, Brahma, Vişnu ve Şiva'sın."


Ganesha; göbekli, sarı veya kırmızı, dört kollu ve fil başlı tasvir edilir. Ayrınca bu tasvirlerde çoğunlukla ya bir fareye biner ya da yanında bir fare vardır. Hindular, Ganeşa'nın kendisini Hindu peygamberlerine bu şekilde gösterdiğine veya bu şekilde tezahür ettiğine inanır.Tüm Hint Tanrısı tasvirleri gibi bütün Kozmosun bedensel enkarnasyonu kabul edilen Tanrı Ganeşa tasviri de yoğun bir sembolizmle bezenmiştir:


* Ganeşa'nın büyük fil kafası bilgiyi, aklı, irfanı temsil eder.


* Elindeki balta, arzuların yarattığı acıyı ve ıstırapları yok etmeyi ifade eder. Ganeşa bu sembolik baltayla kişinin hayatındaki engelleri kaldırır.


* Ganeşa'nın diğer elinde tuttuğu kamçı/ip, insanın Tanrı'ya bağlanmasını ve Tanrı'yı sevmesini sağlayan gücü ifade eder.


* Karnının büyüklüğü, Ganesha'nın, insan hayatındaki tüm acıları sevgiyle yutup sindirebileceğini, insanın hayatında karşılaştığı kötü olayları da farkındalıkla sindirebilmesinin önemini ifade eder.


* Ganeşa'nın üzerine bindiği fare, cehaleti ve egoyu temsil eder.Ganeşa'nın ufacık bir fare üzerinde gitmesi aklın ve bilginin ışığının, ego ve cehalet karşısındaki üstünlüğünü ifade eder.


* Ganeşa'nın Lotus çiçeği tutan dördüncü eli, insanın yaşamındaki en yüce gayeyi ruhun evrimini tamamlamasını ve bunun mutluluğunu ifade eder.


* Büyük kulakları Ganeşa'nın bütün insanları, bütün duaları duyabileceğini ayrıca dinlemenin önemini ve bilgeliği ifade eder.


* Ganeşa'nın bir dişinin kırık olması, her türlü düalizmi aştığını ifade eder.Ayrıca sembolik Hint mitolojisine göre Ganeşa dünyanın en uzun destanı olan Mahabharatta'yı yazarken kalemi kırılır ve tek dişini kırarak destanı yazmaya devam eder, kalem vazifesi gören bu diş, bilgiyi ifade etmektedir.Dünyaca ünlü Hindu kutsal kitabı Bhagavad Gita da Mahabharatta destanının içindedir.


* Alnındaki Trishula, Ganeşa'nın zamanın efendisi olduğunu, geçmiş şimdiki ve gelecek zamana bağımlı olmadığını ifade eder.


* Duyarlı ve esnek olan fil hortumu, zorlukları göğüsleyebilecek gücü ayrıca iç dünyanın derinliklerinde keşfe çıkarabilecek enerjiyi ifade eder.


* Bedeninin duruşu ve hortumu AUM'un tasviridir.


* Ayaklarının şekli, dünyada ama dünyadan olmadan yaşamanın önemini ifade eder.


* Öne doğru bakan üçüncü el kutsamayı ve koruyuculuğu ifade eder.


* Dört kolu dört iç özelliği ifade eder: Zihin, bilgi, ego ve vicdan. Ganeşa, saf farkındalık olan ve bu 4 olgunun insanların içinde oluşmasını sağlayan Atman'ı/özü, ruhu ifade eder



Ganeşa Hinduizm dininin koruyucusu ve bekçisi olarak kabul edilir, Hindu olmak isteyen kişi, ilk önce Ganeşa'ya ibadet etmeli kendisini ve samimiyetini ona kabul ettirmelidir, bütün Hindulara göre Ganeşa'ya ibadet etmeden onun "dostluğunu" kazanmadan Hindu olmak mümkün değildir.Her türlü Hindu duasında ilk önce Ganeşa'ya dua edilir, bu küçük dua Hint besmelesidir: "Aum Sri Ganapataye namah" veya "Aum Sri Ganesha namah".


21 Eylül 1995'te dünyanın her yerindeki Hindu tapınaklarında, Hindular'ın "süt mucizesi" (Milk miracle) olduğuna inandıkları ve milyonlarca kişinin 24 saat içinde defalarca tanık olduğu söylenilen bir olay meydana gelmiştir, "Washington Post", "New York Times", "Financial Times", "Guardian" gibi dünyaca ünlü gazeteler ve "CNN", "BBC" gibi kanallar da bu mucize olduğuna inanılan olayı haber yapmışlardır. 24 Eylül 1995'te bir Hindu tapınağından gelen bir haber bütün hinduları ayağa kaldırır. Bir tapınakta, bir rahip bir kaşık ile sembolik olarak Ganesha'ya içirmeye çalıştığı sütün kaybolduğunu fark eder. Hemen ardından bu haber duyulur ve daha şaşırtıcısı bütün Kuzey Hindistan'daki Ganesha figürlerinin sütü içtiği gözlenir. Bu olay tarihe "süt mucizesi" olarak geçmiştir.

Hint Tanrıları
 

Hanuman


1) Hanuman (Sanskritçe: हनुमत् hanumat; yalın hali tekil हनुमान् hanumān) Rama'ya (Vişnu'nun avatarlarından biri) karısı Sita'yı kurtarmasında yardım eden bir vanara. Bhakti'nin zirvesini sembolize eder ve kimilerine göre Şiva'nın avatarlarındandır. Daha çok Vayu deva yani rüzgâr tanrısının oğlu olarak tanınır. Bazı akademisyenlere göre Çin mitolojik karakteri Sun Wukong'dur.


2) Ev, Bark, Ocak




Indra


Indra (Sanskritçe: इन्द्र veya इंद्र, indra) Hinduizm'de havanın ve savaşın tanrısı, Cennet veya Swargaloka'nın Tanrısıdır. Hint-dışı geleneklerde de yer alan önemli bir figürdür.




Kaliya


Kaliya (Devanagari: कालिया) Hint mitolojisinde Vrindavan’da Yamuna nehrinde yaşayan zehirli bir Nāga dır. Yamuna’da etrafındaki su dört fersah boyunca zehirle kaynar. Yanına hiçbir hayvan yanaşamaz ve nehir kenarında yalnızca bir tek Kadamba ağacı vardır.


Kāliyā’nın asıl evi Ramanaka Dwipa’dır ama tüm yılanların düşmanı Garuda’dan korkusu nedeniyle evinden uzaklaşmıştır. Garuda Vrindavan’da yaşayan bir yogi tarafından lanetlenmiştir ve ölümle yüzyüze gelmeden Vrindavan’a gelemez. Dolayısıyla Kāliyā Garuda’nın gelemeyeceği tek yer olan Vrindavan’ı yeni evi olarak seçer.


Bir zamanlar Krişna çobanlarla top oynarkan ırmak kıyısındaki Kadamba ağacına çıkar. Top suya düşer ve Krişna’da arkasından suya dalar. Şahlanan Kāliyā yüz on yerinden zehir fışkırtarak Krişna’nın vücudunu sarar. Krişna öyle büyür ki Kāliyā onu bırakmak zorunda kalır. Her saldırısından kendini kurtaran Krişna Brij halkının çok korktuğunu görünce birden Kāliyā'nın kafasına sıçrar ve tüm evrenin ağırlığını kendisinde toplayarak ve ayağıyla ritim tutarak naganın kafasında dans eder. Kāliyā'nın ölmesine ramak kala karıları gelip ellerini birleştirerek Krişna’ya kocaları için dua eder.


Krişna’nın büyüklüğünü tanıyan Kāliyā teslim olur ve bundan sonra kimseye zarar vermeyeceğine söz verir. Krişna onu affeder ve nehri terkederek Ramanaka Dwipa’ya gitmesine izin verir.


Tarihçe


Krişna ve Kāliyā’nın öyküsü Bhagavata Purana’nın Onaltıncı bölümünün onuncu kıtasında anlatılır.


Nagavanşi kshatriyalardan Kaliramna gotrasından Kaliya diye bilinen bir kral Yamuna nehri kıyılarındaki Mathura yakınlarında hüküm sürmüştü. Mathura yakınlarındaki eski kale Kaliramna yıkıntı hâlindedir. Bu kale Kalidheh kalesi olarak bilinirdi. Krişna’nın Kaliya adlı siyah renkli bir pitonu öldürdüğü Mahabharata’nın ünlü bölümü bu gotradan kötü bir hükümdar ile bağlantılıdır. Naga Kaliya’nın ölümüyle Krişna bu klanın Brij’deki hükmüne son vermiştir. Pencap’ta Kaliramna klanından hükümdarları olan Sinpura ve Bhagowal adlı iki küçük devlet vardı.


Mathura’dan sonra diğer Jatlar ve Yadavalarla birlikte Kabul-Ghazni’ye gittiler. Burada Garh – Ghazni krallığını kurdular. İslam’ın yükselişiyle birlikte Bhatner- Sirsa’ya geri döndüler. Kendi ozanlarına göre Patan ve Siswad köylerini kurdular. Patan’dan Çaudhary Sişu Sisai’ye geldi. Kardeşi Sunda da Sandwa ve Salaywala köylerini kurdu.

Hint Tanrıları
 

Krişna


Krişna (Devanagari'de कृष्ण, IAST kṛṣṇa) yaygın Hint geleneğine göre Vişnu'nun sekizinci avatarıdır ve ona Vişnu'nun bir avatarı olarak tapılır. Çeşitli Vaişnava okullarında ise Yüce Tanrı yani en önemli ve yüksek tanrı olarak tapınılır. Gaudiya Vaişnavizm'de En üstün Kişilik yani Tanrı olarak görülmüş ve böylece onun diğer tüm enkarnasyonların, Vişnu dahil, temeli olduğuna inanılmıştır[1]. Genellikle flüt çalan bir sığır çobanı (örneğin Bhagavata Purana'da) ya da felsefî nasihatler veren genç bir prens (örneğin Bhagavad Gita'da) olarak betimlenir. Geleneksel olarak Krişna'nın Devaki'nin oğlu olduğuna inanılır ki Devaki bir iblisin çocuğu, kötü bir kral olan Kamsa'nın yarı kardeşidir. Kamsa kardeşinin çocuklarından birisinin kendisini öldüreceği haberine sahip olduğu için Devaki'nin birçok oğlunu öldürmüş, fakat sonunda Krişna tarafından öldürülmüştür.


Krişna sözcüğü Sanskritçede sözlüksel olarak "siyah" anlamına gelir. Betimlemelerde genellikle mavi veya koyu mavi renkli bir tenle tasvir edilen Krişna[2], murthiste ise daha çok koyu renkli veya siyahî olarak tasvir edilir. Krişna'nın yaşamına dair birçok hikâye vardır ve bunlar farklı Hindu öğretilerine göre çeşitlilik gösterir. Bununla birlikte genel olarak efsanelerde onun ilahî enkarnasyonuna, pastoral bir çocukluk ve gençlik dönemine, daha sonraları ise bir kahraman olarak yaşayışına değinilir, örneğin birçok canavarı yendiği öne sürülür[2].


Hinduizmin yanı sıra Jainizm, Budizm gibi dinlerde de Krişna'ya rastlanır. Bununla birlikte Krişna'nın rolü veya hikâyesi bu dinlerde değişiklik gösterir. Örneğin Budizmde Krişna'ya Jataka hikâyelerinde Sariputra'nın yaşamlarından biri, efsanevi bir fatih ve Hint kralı olarak yer alır. Ayrıca Krişna Bahai inancında Tanrı'nın bir tecellisi olarak anılır.

Hint Tanrıları
 

Lakşmana


Lakşmana (Sanskritçe: लक्ष्मण) Rama'nın erkek kardeşi ve yakın arkadaşı, Ramayana destanındaki kahramanlardan biridir. Çoğu Hinduizm okulları Lakşmana'nın yedinci avatarın bir parçası olduğuna inanırlar, onlara göre Rama temel avatarken Lakşmana ikincil formdur. İsmi Lakşman veya Laxman olarak da yazılabilir.




Nandi


Nandi ya da Nandhi (Sanskritçe: नंदी), Hint mitolojisinde Tanrı Şiva'nın üzerine bindiği ve Şiva'nın bekçiliğini yapan boğa biçimli bir Hindu tanrısıdır. Hemen hemen her Şiva tapınağında ana tapınma yerinin karşısında bir Nandi idolü görülebilir. Yalnızca Nandi'ye adanmış tapınaklar da bulunur.


Hinduizm'de Nandi


Nandi Hinduizm'in ana tanrılarından biridir. Ortaya çıkışı İndüs vadisi uygarlığına kadar dayanır. Pasupati adı da verilen bu tanrının sürüleri koruduğuna inanılırdı. Bazı puranalar Nandi ya da Nandikeşvara'yı vücudu Şiva'ya benzeyen, boğa başlı, dört kollu olarak resmeder. Bir eliyle Parasu (balta) diğer eliyle de Mruga (antilop) tutan Nandi'nin diğer iki eli Anjali (saygı ifadesi) olarak birleşmiştir. Daha sonraları ise günümüzdeki Şiva'nın ana ulaşım aracı olarak görüldüğü hâli olan boğa Nandi şekline dönüşmüştür. Festivaller sırasında Şiva idolü Nandi idolü üzerine yerleştirilir. Şiva ile Nandi arasındaki bu yakın bağlantı her Şiva tapınağının garbhagriha kapısının karşısında bir Nandi heykeli olmasını açıklar. Aynı zamanda Tamil dilinde "nandi" sözcüğünün neden yolu kapatan bir kişi anlamında kullanıldığını da açıklar.Sanskritçe'de, "vrisha" boğa anlamına gelir ve başka bir çağrışımı bulunur: dürüstlük ya da Dharma. Şiva'ya dua etmeden önce Nandi'ye dua etmek önemlidir.


Bazı Puranalara göre Nandi Şiva'nın ordusunun başıdır ve Şiva Ganalara liderlik eder. Şiva'nın bineği olmasının yanı sıra Nandi Şiva'nın en önde gelen mürididir. Natha/Siddhar geleneğinde Nandi öncül gurulardan biridir. Siddhar Thirumulanathar, Patanjalinathar ve diğerlerinin guruluğunu yapmıştır.


Efsaneler


Bazı Puranalara göre Nandi Vişnu'nun sağ tarafından tamamen Şiva'ya benzeyerek doğmuştur ve bilge Salankayana'ya evlat olarak verilmiştir. Bazı Puranalara göre ise bilge Silada'nın oğludur ve Şiva'nın lütfuyla doğmuştur.


Lanka'nın iblis kralı Ravana'yı krallığının bir maymun (Vanara) tarafından yakılıp yıkılması için lanetleyen Nandi'dir. Daha sonra Aşok Vatika'da Ravana tarafından esir tutulan Sita'yı aramaya giden Hanuman Lanka'yı yakmıştır.


Olumlu kuvvetler devalar ve olumsuz kuvvetler asuralar bir araya gelerek ölümsüzlük nektarını elde etmek için bir dağ ile okyanusu çalkalarlar ve ip olarak da yılan Vasuki'yi kullanırlar. Devalar bir uçtan, asuralar diğer uçtan çeker. Bu işlem sırasında rahatsız olan Vasuki'nin kustuğu zehir insan karması olur. Bu "zehir" öyle tehlikelidir ki ne devalar ne de asuralar yanına gitmek istemez. Oldukça yapışkan olan bu zehir ile temas tanrıları insan egosu ve çile ülkesine çekecektir. Herkes kaçarken bu zehre yaklaşabilen tek kişi olan Lord Şiva Nandi ile birlikte yardıma gelir. Şiva zehri eline alır ve içer. Şiva'nın ağzından zehrin damladığını gören Nandi hemen toprağa düşen bu zehri içer. Bunu izleyen devalar ve asuralar çok şaşırır ve Nandi'ye ne olacağını merak ederler. Lord Şiva "Nandi bana kendini öylesine teslim etti ki benim tüm gücüme ve tüm korumama o da sahip oldu" diyerek korkularını yatıştırdı.

Hint Tanrıları
 

Narasimha


Narasimha ("insan-aslan") (Narasingh, Narasinga olarak da bilinir) (Devanagiri: नरसिंह ) Hinduizm in Puranalarına göre Vişnu'nun bir avatarıdır. [1] Bu avatar yarı insan yarı aslandır. Gövdesi ve bacakları insan gövdesidir ama yüzü aslan yüzüdür ve pençeleri vardır. [2] Özellikle Güney Hindistan'da olmak üzere önemli sayıda Vaişnava grup tarafından tanrı olarak tapınılan Narasimha, özellikle kendine inananları gerektiğinde savunan ve koruyan Vişnu'nun bir biçimi olarak "Büyük Koruyucu" olarak da anılır.




Ramayana


Ramayana, Hint halk ozanı Valmiki tarafından yazılmış bir destandır.


Dünyanın en bilinen ve Hindistan'ın en önemli iki destanından olan Ramayana, 24.000 beyitin oluşturduğu yedi bölümü içerir. Üç büyük Hindu tanrısından biri olan Vishnu’nun “yeniden doğumlarından biri olan Prens Rama’nın yaşadıklarını konu edinen destan, eski Hint (Hindu) kültürü, dini, sosyal ve siyasal yaşamı hakkında içerik barındırır. Türkçe'ye Korhan Kaya tarafından çevrilen eser, İmge Kitabevi Yayınları tarafından (ISBN 975-533-362-2) 2002 yılında 304 sayfa olarak basılmıştır.


Yunan destanlarında Odysseus'un Troya'dan İthaka'ya yolculuğundaki gibi Prens Rama da Hindistan'ın kuzeyinden güneyine seyahat eder ve yolculuk sonunda Seylan'a ulaşır.


Ramayana, Mahabharata destanından sonra Hindistan’ın ikinci önemli destanıdır. Şimdiye kadar yazılmış en uzun şiir olan Mahabharata, tek bir kişi tarafından yazılmamıştır. Ramayana ise Valmiki tarafından yazılmış bir destandır. Ne zaman yazıldığı hakkında kesin bir bilgi yoktur; ancak M.Ö.4. yy.’la M.S.2. yy. arasında bir zaman diliminde yazıldığına dair yorumlar yapılmaktadır.


Ramayana, yedi bölüm ve 24.000 beyitten oluşmuştur. Destanın birinci ve yedinci bölümlerinin sonradan eklendiği düşünülmektedir. Rama, bu destanda Vişnu’nun yeniden cisimleşmiş hali olarak karşımıza çıkar. Diğer kitaplarda ise; kahraman, bir insanı temsil etmektedir. Yeni yazılan eserlere üslup açısından bakıldığında eski eserlerdeki mükemmellik yoktur. Ancak Ramayana’nın yeni versiyonu bu görüşün aksine mükemmel bir anlatım tarzına sahiptir. Ramayana’nın üç versiyonu her ne kadar sözlü geleneğe bağlı olarak değişse de, hepsi yedi bölümü içermektedir. Bazı araştırmacılara göre; destandaki beyitlerin çok azı orijinal olarak kalabilmiştir, birçok ekleme yapılmış ve çoğu da değiştirilmiştir.


Tulsidas’ın yazdığı “Ramcaritamanas” Ramayana’nın Hintçe bir versiyonudur. Hindistan’da herkes tarafından bilinen bir eserdir. Hint kültürü, Güneydoğu Asya’da yayıldıktan sonra Ramayana, çok sayıda ulusal ifade ve gelişmelerin olduğu Bali, Kamboçya ve Tayland geleneklerinde de yer almıştır. Bu versiyonların en bilindik olanı Taylandlı Ramakian’dır. Bu eser, 18. yy.’da Kral II. Rama’nın isteğiyle yazılmıştır.

Hint Tanrıları
 

Surya


Surya (Devanagari: सूर्य, sūrya), Hinduizm'de güneş tanrısı. Dyaus Pitar'ın oğlu. Altından kolları ve saçı vardır. Savaş arabası yedi at tarafından çekilmektedir; bu yedi çakrayı temsil eder. Oğlu Tvaştar.




Varaha


Varaha (Sanskritçe: वाराह) Vişnu'nun domuz şeklindeki üçüncü avatarıdır. Rivayete göre Dünyayı (prthivi) alıp kozmik okyanus un dibine götüren rakşasa (iblis) Hiranyakşa'yı yenmek için ortaya çıkmıştır. Sonunda galip çıkan Lord Varaha ile Hiranyakşa'nın arasındaki savaşın bin yıl sürdüğüne inanılır. Varaha uzun dişlerinin arasında taşıyarak Dünyayı okyanustan çıkarır ve evrendeki yerine geri getirir. Vişnu bu avatarında iken Prithvi (Bhudevi) ile evlenmiştir.


Sanat eserlerinde Varaha ya tamamen hayvan olarak ya da insan vücudu üzerinde domuz başıyla tasvir edilmiştir. İnsan vücutlu şeklinde dört kolu vardır, bir eliyle çark, diğer eliyle denizkabuğu tutarken diğer iki elinde gürz, kılıç, lotustan birini tutar ya da kutsama hareketi (mudra) yapar. Dünya, domuzun uzun dişleri arasında durur.


Bu avatar Dünya'nın bir tufandan (pralaya) kurtuluşunu ve yeni bir kozmik çevrimin (kalpa) başlamasını temsil eder.


Varaha Purana, Varaha'nın anlatıcı olduğu bir Purana tarzıdır





Vişnu


Vişnu (Devanagari विष्णु, onursal Şri Vişnu ile beraber; श्रीविष्णु), Hinduizm'de tanrının bir şekli. Vaişnavalara göre o Nihai Gerçek veya Tanrı'dır; Şiva'nın Şaivitlere olduğu gibi. Trimurti kavramında (bazen Hint Teslisi olarak anılır) o Tanrının ikinci görünüşüdür (diğerleri Brahma ve Şiva'dır).Ve onun en yüksek durumu Hindu kutsal metinlerinden olan Ayurveda, Rigveda ve Bhagavadgita da bildirilir.[1][2][3][4][5]



Koruyucu olarak tanınan Vişnu özellikle ünlü avatarları, veya enkarnasyonları (vücut buluşları), ile tanımlanmıştır. Bu avatarlardan en ünlü ve önemlileri Krişna ve Rama'dır. Ayrıca, sıklıkla Narayana olarak da geçer.


Vaişnavizme inananlara göre O Nihai Gerçek'tir ve Tanrı'nın sadece bir görünüşü, biçimi olmaktan ötedir. Advaita felsefesini izleyen Smartaara göre Vişnu veya Şiva gibi tanrılar, nihai üstün bir gücün, tanrının ("Brahman") çeşitli yüzleri, şekilleridirler. Onlara göre bu nihai tanrının özel bir şekli, yüzü, adı veya özellikleri yoktur.




Şiva


Şiva (Sanskritçe: शिव veya श्रीशिव, resmi IAST transliterasyonunda Śiva olarak yazılır, "şivı" diye okunur) Hinduizm'in geç dönem Vedik metinlerinde geçen İşvara veya Tanrı'nın bir biçimi.


Adi Sankara Şiva isminin anlamını şöyle ifade eder "İsminin telaffuzuyla herkesi saflaştıran/arındıran" veya Saf Olan. Yani, Şiva Prakrti'nin (maddenin) üç gunasından (özelliğinden) etkilenmez, bunlar: Sattva, Rajas ve Tamas'tır.


Bazı görüşlere göre Şiva Tanrı'nın üçüncü biçimi/yüzü, Trimurti'nin (Hint Teslisi) bir parçasıdır. Trimurti'de, Brahma yaratıcı, Vişnu koruyucu, Şiva ise yok edicidir. Her ne kadar yok etmeyi temsil etse de, olumlu bir güç olarak görülür (Kötülüğün Yok Edicisi).


Diğer görüşler Şiva'nın Vişnu'yu ürettiği, Vişnu'nun da Brahma'yı ürettiği ve böylece Brahma ile yaratılışın başladığını ileri sürerler. Bunun içinde Trimurti'nin çevrimi var olmuştur. Şiva ayrıca başka birçok role bürünür, Mahadeva (Sofuların Tanrısı), Rudra (Lütufların Tanrısı) ve Mahesvara (Evrensel Tanrı). Şiva'ya tapınanlara şaivitler denir ve bu kişiler Şiva'nın Nihai Gerçek olduğuna inanırlar. (Daha fazla bilgi için İşta-Deva'ya bakınız.)