Anne Babanın Çocuğu Sürekli Eleştirmesi
 

Anne babanın çocuğu sürekli eleştiriyor olması çocuğu çekingen yapar . Çocuk

attığı her adımda yanlış yapma korkusu içindedir.Duygularına ve isteklerini önem

verilmediğini görerek, bunları içinde tutmaya çalışır. Duygu ve düşüncelerini

içine atarak onları bastırır. Çocukla anne baba arasındaki iletişim daima yüksek

gerilim hattı gibidir. Çocuğun oyundan birkaç dakika geç gelmesi yemeği üzerine

damlatması vs. gibi küçük olaylar bile büyük çatışmalara sebep olur.
Çoğu kez çocuk kendisinden bekleneni ailesine veremez. Çocuğun bir yandan

içinden gelen doğal çocukluk eğilimleri ve diğer yandan bunlara zıt aile

kalıpları varsa çocuk iki eğilim arasında sıkışıp kalmaktadır. Bütün bu

yaptırımlar , zorlamalar çocuğu kıskaç gibi sıkar. Kurtulmak için çeşitli

çareler aramasına neden olur. Çocuğun her çare arama girişimi çoğu kez ailenin

yeni ve daha ağır baskılarıyla cevap bulur. Yeni çareler yeni cezalar yeni

azarlar ve giderek daha da şiddetlenerek artmaktadır. Bütün bunların sonunda

çocuk kendi iç dengesini yitirir. Ya tümüyle çığırından çıkar ve ele avuca

sığmaz yada tamamen renksiz, kişiliksiz , varlığı yokluğu belli olmayan birisi

haline gelir. Çekingendir. Başkasının etkisinde kolaylıkla kalabilir. Kim nereye

çekerse o tarafa yönelir.Çünkü artık kendisine ait bir şey kalmamıştır. İnsanlar

tarafından kolay kandırılır, kullanılır. Aşırı hassas, kırılgan ve hastalıklı

bir kişilik yapısı görülebilir. Aşağılık duyguları gelişmiştir.

Suçlayan, cezalandıran,sürekli çocuğun her yaptığına karışan anne babanın

çocukları kolayca ağlayan çocuklardır.