![]() |
Mine Özçelik İn Doğum Hikayesi
Mine Özçelik in Doğum Hikayesi Ben hep istedim doğum hikayemi anlatmayı kısmet bu zamanaymış. Bebek istediğimize karar verip çalışmalara başladığımızda tarih 2 Ekim 2004 tü. 3 Yıllık birlikteliğimizin ardından evlenmiştik eşimle ve birlikteliğimizin 5.yılındaydık evliliğimizin ise 2. İlk denemeden sonra ertesi sabah işe gittiğimde arkadaşlarıma 8 saatlik hamileyim 12 saatlik hamileyim gibi espriler yapıyordum Sanki hemen olacakmış gibi. İlk ay sonu kanamamı yaşadığımda uğradığım hayal kırıklığını sormayın gitsin. Denemelerimiz devam etti. Ben 2. ayda bu sefer oldu dedim ama yine hüsrana uğradım. 3. ayda yine bu kez oldu derken test negatif verdi. Negatif verdi ama ben atamıyordum testi belki çıkar belki çıkar diye 10 dakika kadar bekletiyordum her seferinde ama çıkmıyordu. Ben artık iyice yıkılmıştım. Çocuğumuz olmayacak diye düşünüyordum. Hemen doktora koştum tahliller ve muayenenin ardından her şeyin normal olduğunu söyledi doktor. Bebek öyle hemen olmaz dedi önce vücudun kendisini hamileliğe hazırlaması lazım dedi. Sen hiç merak etme 1-2 ay içinde olur dedi. Bu arada kullanmam için Folik Asit hapı verdi. Ben hapı kullanmaya başladım. Bu sefer hiç düşünmeyeceğim heveslenmeyeceğim dedim kendi kendime. Gerçekten de öyle yaptım. Aklıma getirmedim ay sonu kanamasını beklemeyi bıraktım. Artık hep eczaneye gidip test almaktan da sıkılır olmuştum. Hatta en son gidişimde ben bunlardan toplu mu alsam acaba dediğimde eczacı kahkahayı basmıştı. Bu kez beklemedim normal yaşantıma devam ettim. Yeni yıl geldi 2005 e girdik. Masa üstü takvimim değişmişti. Bu yüzden bir önceki ay kaçında regl olduğumu da görmediğim için unuttum gitti. Eski takvimi de iş arkadaşım almıştı. Takvim biriktirmek gibi bir hobisi var. Bir fatura kesiyordum iş yerinde ve tarihi sordum arkadaşıma. Söylediğinde şaşırdım. Yanılmıyorsam geçti bu kez dedim ve arkadaşımdan takvimi istedim. Ama takvimi eve götürmüş. Annesi telefon açtı takvim bulundu ve tarih söylendi. 6 gün geçmişti. İlk kez bu kadar gecikmişti ve ben tamamen unutmuştum bu durumu. Geciktiğinin farkında olmamıştım. Çok heyecanlandım içimde kelebekler uçuştu. Akşamı zor ettim hemen bir test aldım. Eşim de evdeydi. Test hemen 2 çizgi çıktı. Şaşkınlıktan bir an hareket edemedim. Çok hızlı olmuştu hemen 2 çizgi çıkmıştı daha öncekilerde hep beklemeye alışıktım. Hemen şaşkınlıktan sıyrılıp hoplamaya zıplamaya başladım. Eşime koştum sarıldım. O da anladı ve çok sevindi. Biz hemen akrabalara haber vermeye başladık. Önce doktora gidelim doktor da onaylasın diye bekleyemedik bile. Ne kadarlık diye soranlara cevap veremiyorduk haliyle. Ertesi sabah iş yerime gittim. Bir ilaç firmasında çalışıyordum bu dönem. Sağlıkla ilgili bir firmada çalışmanın avantajları vardı. Tanıdık doktorlar buldum. İş yerim benim rahatım için elinden geleni yaptı ve hiçbir yardımı esirgemedi. Hamile olduğumu bilerek işe gitmeye çalıştığım ilk günü unutamam. Feci kar yağmış yerler buz tutmuştu. Servisimiz gelememişti biz metro ile iş yerlerimize varmaya çalışıyorduk. Yanımda bir iş arkadaşım vardı â??ben hamileyim beni sıkı tut düşmemem lazımâ? dedim. Şok oldu sevindi tebrik etti ve işe gidene kadar bana gözü gibi baktı . İş arkadaşlarıma da açıkladım durumu. Beraber çalıştığım bir arkadaşımın senelerdir çocuğu olmuyordu. Söylediğim zaman çok kötü oldu, üzüldü. Ben de üzüldüm. O üzüntüsü ile bana kötü davrandı o gün. Ama ertesi gün hatasını anlayıp bambaşka bir insan oldu. Hamileliğimin sonuna kadar bana her konuda destek oldu. Şimdi onun da bir kızı var Sorunsuz bir hamilelik dönemi yaşadım. İlk zamanlar 7-8 haftalıkken mide bulantılarım başladı. Çaydan ve parfüm kokusundan çok tiksindim. İşte beni zorlayan tek şey buydu. Kış olduğu için cam da açamıyordum ve masam çay ocağına yakındı. Buram buram çay kokusu beni mahvetti. 4 ay boyunca. İlk 3 ayda 5 kilo aldım. Zaman akıp geçti hamileliğimin sonlarına doğru kanamam oldu ama istirahat ile geçti. Son 8 haftaya kadar çalıştım. Doğuma yakın suyum azaldı bayağı korkulu günler geçirdim. Normal doğum istiyordum eğer dayanamazsam epidural olur diye düşünmüştüm. Her şey normal seyretti ama kızım hala yukarıdaydı aşağı inmemişti. Doğumdan 3 gün önce nişan geldi. Yakınlaştığını hissettim ve korku, heyecan sardı beni. Bir gece saat 12 de hafif sancılar hissettim. Doğuma hazırlık sandım. Baktım düzenli gelmeye başladı daha da heyecanlandım. Eşimi uyandırdım biraz daha bekledik. Birden suyum boşaldı. Neye uğradığımı şaşırdım. Kanlı su gelmeye başladı. Annemi de uyandırdım hemen arabaya atladık hastaneye gittik. Doğum başlamıştı. Suyun büyük kısmı gitmişti ve doğumu hızlandırmak için suni sancı verdiler. Suni sancıyı 3 saat aldım ama çatım daha 1,5-2 cm açılmıştı. Bebeğin kalp atışları anormalleşti. Ameliyata aldılar. Kendime geldiğimde ağrılar hissettim. Annem Ece yi getirelim mi dediğinde â??hayır istemiyorumâ? demişim; bunu hatırlamıyorum. Biraz daha kendime gelince Ece'yi istedim. Buruş buruş küçücük bir şey geldi. İnanılmaz bir duygu Allah herkese nasip etsin. 04.10.2005 te saat 4:10 da doğdu kızımız. Ramazanın ilk günü onun dünyadaki 1. günüydü. Allah sağlık ve uzun ömürler versin bebeklerimize. Tüm isteyenlerin darısı başına. Sevgilerimleâ?¦ Kaynak: Bebek |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.