Takvim Yöntemi - Aile Planlaması
 

Bir korunma yöntemi olarak "Takvim yöntemine"
yakın bir bakış ve takvim yönteminin "tuzakları"
Takvim yöntemi ile korunmak, yani "en tehlikeli" günleri
hesaplayarak gebelikten korunmaya çal


ışmak, bilinen en eski korunma
yöntemlerinden biridir ve çoğu çift tarafından da uygulanmakta olan
bir yöntemdir. Kadın fizyolojisinin daha tam olarak açıklığa
kavuşturulmadığı dönemlerde bile kadınlar ******l salgılarının
niteliklerindeki değişikliklere bakarak gebe kalmaya elverişli
günlerini doğru bir şekilde anlamışlar ve bu şekilde gebe kalmaktan
korunmaya çalışmışlardır.
Takvim yöntemi en basit ve en ucuz korunma yöntemi
olmakla birlikte gebelikten koruyuculuğu elbette doğum kontrol
hapları, doğum kontrol iğneleri, spiral gibi yöntemlere göre çok
daha düşüktür. Örnek olarak vermek gerekirse doğum kontrol hapı
kullanan 1000 (bin) kadından bir sene içinde
yanlızca birinde gebelik oluşurken, takvim yöntemiyle korunan 100
(yüz) kadından bir sene içinde ortalama 25''inde
gebelik oluşmaktadır!
Takvim yöntemini bir korunma yöntemi olarak önermekten
her zaman kaçınmış olsam da, bu yazıda bu yöntemi uygulamaya kararlı
veya başka bir çaresi olmayan çiftler için dikkat edilmesi gereken
noktaları vurgulamak istiyorum.
Yöntemin çalışma
prensibi:

Kadının en fertil (gebeliğe en elverişli)
günleri yumurtlamanın olduğu gün ve bundan önceki üç gündür.
Spermler üç gün boyunca genital kanalda bekleyebilir ve yumurtlama
sonrası ilk 12-24 saatte döllenmesi gereken yumurta hücresine ulaşıp
onu dölleyerek gebeliği başlatabilirler.
Kadında yumurtlamanın olacağı günü hesaplamak
için aşağıdaki yöntem kullanılır:
Bir adetin ilk günü ile sonraki adetin ilk günü
arasındaki süre kadının adet döngüsüdür (çoğu kadında bu süre 28
gündür). Bu süre hesaplandıktan sonra bulunan rakamdan 14 gün
çıkarılır ve bu şekilde ortaya çıkan rakam bize adetin birinci
gününden itibaren hesaplanmak koşuluyla yumurtlamanın olacağı tarihi
verir. Örnek olarak adet döngüsü 31 gün olan bir kadında 31-14=17
bulunduğunda, kadının yumurtlama günü adetin ilk gününden başlanarak
saymak üzere 17. gündür. Bu tarihten 5 gün öncesi ve 2 gün sonrası
kadının gebe kalmaya en elverişli olduğu günler olarak kabul edilir.
Bu günler içinde ya ilişkiden kaçınmak ya da tam koruyucu olmasa da
prerzervatif gibi gebeliği önleyecek bir yöntem kullanmak
gerekir.
Takvim yönteminin "tuzakları":
1-Takvim yöntemi, kadının adetlerinin her zaman düzenli
olduğunu ve belirlenen riskli dönemler dışında yumurta hücresi ile
spermlerin karşılaşma olasılıklarının oldukça düşük olduğunu
varsayar. Halbuki kadın fizyolojisi oldukça karmaşıktır ve normalde
adet döngüsünün 17. günü yumurtlama olan bir kadında herhangi bir
zamanda bu tarih birkaç gün geriye ve birkaç gün ileriye kayabilir.
İşte takvim yönteminin tam olarak başarılı olamamasının en önemli
nedenlerinden biri budur. Adetleri tümüyle düzenli olsa da bir
kadında yumurtlamanın her ay aynı güne denk geleceğinin garantisi
yoktur.
2-Takvim yöntemi teorisi spermlerin genital kanalda 3-5
gün yaşadığını varsayar. Ancak spermlerin 7 güne kadar
yaşayabileceği bilinmektedir. Bu durumda örnek olarak adet
dönemindeyken bile girilen bir ilişkide genital kanala giren
spermler, siklusları kısa olan (yani yumurtlaması siklusun 14.
gününden önce olan ve böylece siklusları 28 günden kısa süren) bir
kadında veya siklusları düzenli olan ama yanlızca o aya özgü olarak
tesadüfen yumurtlaması daha erken gerçekleşmiş bir kadında yumurta
hücresini bulup gebeliği başlatabilirler. Takvim yönteminin nispeten
başarısız bir yöntem olmasının ikinci nedeni de budur.
Özet:
Kadın teorik olarak adet döngüsünün her gününde gebe
kalabilir. Adet görülen günlerde ve adetten hemen birkaç gün
öncesindeki günlerde gebe kalma olasılığı oldukça düşük olmakla
beraber bu olasılık hiçbir zaman sıfır değildir. Takvim yöntemi
kullanılacaksa bu gerçek gözönünde bulundurulmalı ve adet gecikmesi
olduğunda gebelik olasılığı araştırılmalıdır.
Gebelikten korunmada çok etkili bir yöntem arayan
çiftlerin takvim yöntemi yerine doktora başvurup öneri almaları daha
uygun bir yoldur.

Yazar: Dr.
Kağan Kocatepe


Kaynak: Cinsel Sağlık