|
Eğer Anne Olmasaydım
Eğer anne olmasaydım: Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim. Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım. O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim. Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç. Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim. Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım. Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım. Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim. Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti. Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim. Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik. Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım. Annesinden zorla ayırdılar diye "Uçan Fil Dumbo!" çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım. Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi. Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım. Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım. 38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı. Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım. Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim. Sen olmasaydın eğer ben asla "anne" olmayacaktım. Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım! |
Güzel bir yazı Allah herkese bu duyguyu tatmayı nasip eder inşallah
Günümüzde çok acı haberler okuyoruz çocuklar ve anneleri ile ilgili bu haberlerden sonra etrafıma şöyle bir baktım inanın hakkıyla annelik yapan çok az çoğu ya işte ya gezmekte ya da başka meşguliyetler peşinde..Bu sebepten şunuda eklemek istiyorum İnşallah her anne olan çocuklarına hakkıyla bakar (baktığını sanmaz --Bakar!) |
ben de bir anne olarak bu samimi duygulara canı gönülden katılıyor.şu dönemde kızımdan ayrıldığım için bu duyguları yoğun yaşayor eline sağlık diyorum puslu.
|
gerçekten çok içten ve samimi yazılmış duygular paylaşımın için teşekkürler
|
"Sen olmasaydın eğer ben asla "anne" olmayacaktım.
Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım!" Burası çok vurucu.. Bu güzel yazı için teşekkürler öncelikle.. Yaşanan birtakım hadiseler insanlara doyumsuz güzel duygular yaşatıp onları çok mutlu edebilir ama eğer önceden özünde güzellikleri yoksa onu asla mükemelliyete taşıyamaz düşüncesindeyim. Bu hadiseler içinde "annelik " muhakkak ki tüm canlıların tadabileceği en güzel erişilmez bir duygudur. Duygu yönünü bir kenara bırakarak sorulması gereken soru," bir kadın anne olunca mı mükemmel olur, kendisi zaten mükemmel olduğu için mi mükemmel bir anne olur?" Sen zaten mükemmel bir insan olduğun için, eşssiz bulunmaz bir annesin. Anne gibi anne olduğundan da evlat gibi evlatlara sahipsin. Ben de arkadaş gibi bir arkadaşa.. |
puslucuğum eline sağlık, çok güzel bir yazı, allah tüm evlatlara anneli-babalı yaşamayı nasipetsin.
|
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.