![]() |
Bizim Çocuklarımız!
Bakmayın bütün çocukların doğarken eşit olduğuna. Hayat, kartlarını eşit dağıtmıyor doğarken bile. Her gün gazetelerin üçüncü sayfalarında okuduğunuz ya da sokaklarda iğreti gözlerle baktığınız çocuklar var. Çalanlar, vuranlar... Ellerindeki tinerli topları koklayanlar. Günlük ganimeti kırışanlar. Teslim olmayı reddedip vuruşanlar. Bizim çocuklarımız... *** Onlarda olmayan ne çok şey var çocuklarınızda. Sizin çocuklarınızda olanların hiçbiri belki onlarda yok. Onlar, birileri kendilerini kurtarsın diye bekliyorlar. Sizin çocuklarınız gibi atarken yürekleri. Nabızları bir eksik, iki fazlayken. Onlar sizin çocuğunuz değil, ne mutlu size!!! *** Onları bir gecelik doyurduğunuzda, hayatla barıştırdığınızı sanıyorsunuz. Hırsları ve yalnızlığa terk edilme duygularına aldırış etmiyorsunuz. Büyüdükçe, tırnak yerine uzayacak pençelerini görmezlikten geliyorsunuz. Çaresizliklerinde kendilerine gizlenmelerini, "Tehlike geçti" diye yorumluyorsunuz. *** Kendi çocuklarınıza saygı mitinglerinde, onları görmezlikten geliyorsunuz ama bir ülkenin geleceğidir çocuklar. Bizler onları kendi kaderine teslim ettikçe... Kolay ölümler tahttan inmeyecek bu ülkede. Ve yarınlar asla güvenli olmayacak, çocuklarınızı yaşatmak adına. *** O çocuklar hayatın herhangi bir zaman diliminde, sizin çocuklarınızın karşısına çıkacak. Bir sokakta, bir durakta, bir kapı önünde belki. Sizin çocuklarınızdaki cazibenin, onları çağırmadığını mı sanıyorsunuz? Sokaktaki çocuklar, hangi filmi yarım bırakmış ki! Bu daveti reddedecek! |
Hayat çok acımasız gerçekten bunu bir kez daha hatırlattığın için teşekkür ederim suskun.
|
çok önemli bir konu değindiğin için teşekkürler..
|
Çok önemli bir konu çok güzel işlenmiş, teşekkürler..
|
toplumumuzda gerçekten büyük önem taşıyan bir konu:çocuklarımız!
onların acılarını kanayan yaralarını ve daha birçok şeyi çok güzel anlatmış bu yazı. teşekkürler suskunum. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.