Gönül Yarası Nefretle Kapanır
 

Yıllar sonra dahi akla gelince, melankolilik katsayımı artıran, yegane yaradır bu gönül yarası.. Kapanması kolay olmayan derin bir yaradır bu, her zaman kanını akıtmaya devam edecektir.

"İsyan etmek iyi bir şey değildir. Sen sen ol isyan etme emi" tembihleri ile büyüdüm ben.. isyan etme!..

Elimden geldiği kadar kanaatkar oldum, mevcut bulduğumla yetinmenin mantığını kurdum.

Uzun yıllardır kanaat ettim. Açık yüreklilikle de söylüyorum ki, buna hiç itiraz etmedim. Birgün bile..

Kendi kendimi her zaman şartlarım, olumsuz veya olumlu duygular için değil, daha doğru veya daha kötü kararlar vermek için de değil sadece ama sadece kararsız kalmaktan nefret ettiğim içindir, kararsız kalmak ne yapacağını bilmemek, şaşırmak ve yeni doğan bir bebeğin dünyaya öylesine bakmaksı gibidir ki her zaman ona bir insanın yardım etmesi ve yanında olması gerekir.

Peki bi insan neden gönül yarası alır, o gönül yarasına onu getirecek durum nedir? Tabiki geçmişte zamanı paylamak, yüreğini ikiye bölüp ona sunmak ve gönlünün anahtarını verip onun o karanlık gönül odana girmiş olmasıdır, ondan sonra kimsenin girmesini istemezsin,sadece onun varlığını vücüdünda hissetmek istersin, oda giderse yüreğinde açılan o görünmeyen kocaman yarayı dikmeye çalışırsınki ellerine geçmişin düşüncelerinin kanı bulaşır. Eeee bu süreçte en önemli olan insanı bu duruma hangi sebepler getirdiğini sorgulamaktır. Ancak hatalarınızı bu şekilde öğrenirsiniz ve vicdanınızla hesaplaşır belki ikinci bir şans için kendinize fırsat yaratırsınız, bu sizin umudunuz ve gönül yaranızdan kurtulmanız için sebep olur, ben böyle bişeyi asla yapmadım. Duvardaki yanlış tuğlayı çekip üstüme yıkılması için çaba sarfettim.

Evet sonunda buldum sürekli kanayan bu yaranın çağresini, Nefret edeceksin, ona dair ve ona ait olan, onunla paylaştığın her şeyden, gitmeyeceksin onunla gittiğin yerlere, konuşmayacaksın ona söylediğin duygularınla, konuşsanda nefret edeceksin o konuşmlarından. hiç bir zaman beraber geçirdiğin güzel günler aklına gelmeyecek, sadece basit tartışmaların aklında büyüyecek, kendine haksızlık yapıldığını aklına getireceksin, günde bir kez gelmeyecek aklına, gelsede 24 saat sürmeyecek, ona olan sevgin, nefrete dönüşecek, ne kadar güzel duygular besliyorsan hepsini nefretinle yoğuracaksın.

Nefretin sevginden büyük olduğunda artık onu unutmuş, gönül yaranı dikmiş olursun kanlı ellerinle..