İsm-İ Â’Zâm” Olması Muhtemel Olan İsimler
 

ALLAH…


Lâ ilâhe illallâh…


Errahman-ur Rahîym…


El Hayy-ul Kayyûm…


Allahu Rahmân-ur Rahîym…


Allahu lâ ilâhe illâ HU, el Hayyul Kayyum…


Lâ ilâhe illa HU vel Hayy-ul Kayyûm…


Rabb…


Allahu Lâ ilâhe illa HU, el Ahad’us Samed’ulleziy lem yelid ve lem yûled ve lem yekûn lehû kûfuven ahad.


Hannân-el Mennân Bedî’üs semâvâti ve’l arz Zü’l Celâli vel ikrâm.


Evet, şimdi biz önce İsm-i Â’zâm olduğu hakkında çok kuvvetli işâretler olan iki duayı yazıp, sonra da kendi mütâlâmızı beyân edelim…Şüphesiz ki gerçeği bilen Allah’tır!..


Okunuşu:


Allahümme innî es’elüke bienniy eşhedü enneke entellahülleziy lâ ilâhe illa entel vâhıdül ahaddüssamedülleziy lem yelid ve lem yûled ve lem yekün lehû küfüven ehad.


Anlamı:


Allahım, muhakkak ki şu (bilinç, iman) olarak istiyorum; şahadet ediyorum ki ilah yok, sen (O) Allahsın ki ancak Vahid’ül Ehad (bir tek), Samed, doğurmamış, doğmamış ve dengi-misli olmayan sen varsın.


Okunuşu:


Lâ ilâhe illâ ente yâ Hannân yâ Mennân Ya Bedies semâvati vel ardı Zel Celâl-i vel ikrâm.


Bilgi:


Bu iki duâ da, Hazret-i Rasûlullâh Aleyhi’s-Selâm’ın bu konudaki buyruklarına isnad etmekte… Duaya bu şekilde başlanırsa ,o duâların kabul olacağına işâretleri var…


* * *


Evet, bütün bu işâretlerden bize göre ortaya çıkan netice şudur… Eğer ortak nokta aranırsa …Hemen hemen bütün işâretlerede dikkati çeken iki isim görülüyor:


ALLAH


HÛ


Esasen bu iki isim dahi birbirinden ayrı olmayıp; bu konunun derinliklerine ve sırlarına nüfuz etmiş Evliyâullah tarafından bir olarak kabul edilmektedir…


Vahdet konusunun zirvedeki isimlerinden biri olan “İNSÂN-I KÂMİL”yazarı Abdülkerim Geylânî (Ceylî) Kaddesallahu Sırrahu Azîzan, bu konuda özetle şöyle demektedir:


“ALLAH isminin sonundaki H harfi hüviyeti Zât’a işaret eder ki, bunu HU ismi olarak da bilir ve bu hususa HU ismiyle işaret ederiz”


Nitekim, Efendimiz,büyüğümüz Hazret-i Âli dahi, “HU” ismine çok riâyet eder, bu ismi çok zikreder, özellikle şu şekilde söyler ve yakınlarına tavsiye ederdi:


“Yâ HU ya men HU, lâ ilâhe illâ HU”