Kendine Güven Duygusu
 

-Çocuğunuzu sevdiğinizi ve sizin için önemli olduğunu belirtmelisiniz.
-Çocuğunuza inanır ve güvenerek ondan iyi davranışlar beklerseniz, olumlu tepkiler alırsınız.
-Çocuğun size yardım etmek ya da kendi başına iş yapmak için gösterdiği ilk belirtileri gözden kaçırmamalı, bu girişimlerini desteklemelisiniz.
-Çocuğunuza başarabileceği kadar iş ve görev vermeli, fazlasını yüklememelisiniz. Çocuğunuz elinden geldiği kadar uğraşıyorsa, O' nu daha fazla zorlamak doğru değildir.
-Çocuğunuzun daha büyük sorumluluklar yüklenmeye hazır olduğu zamanları bilmeli, sonra bu sorumlulukları yerine getirmesine fırsatlar hazırlamalısınız.
-Elde ettiği hatalı sonuçları eleştirmemelisiniz. Çocuğunuzu kırmadan yavaş yavaş daha iyi sonuçları başarmanıza yardımcı olmalısınız.Çocuğunuzun olumsuz eleştiri ile üzüleceğini unutmamalısınız. Başaramazsa bile gösterdiği çabayı takdir etmelisiniz.
-Çocuğunuzun iyi yaptığı işleri görüp övmelisiniz. Çocuk, övgü ile gelişecektir. Ancak övgü aşırı olmamalıdır yerinde ve ölçülü olmalıdır.
-Çocuğunuz bıkkınlık belirtileri gösterdiği ya da işleri bazen baştan savma yapmaya başladığı zaman O' na başka iş vermelisiniz.
-Rüşvet vermek hatalıdır. Yarardan çok zarar verir. İyi ve sorumluluk sahibi olmak pazarlık konusu edilmemelidir.
-Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu kendisine buldurabilir; kendisinden ne beklediğinizi açıkça anlatabilirsiniz.
-Çocuğunuzun hatalarını büyütmeyin. Ancak her zaman görmemezlikten gelmemeli, ilkelere bağlı kalarak daima şefkatli olmalısınız.
-Çocuğunuz devamlı aynı hatayı yapıyorsa, nedenini araştırıp, niçin böyle davrandığını anlamaya çalışmalısınız.
-Çocuğunuzun yaptığı yardımın bütün aileye yapılan bir yardım olduğunu anlatmalısınız.
-Çocuğunuzun işe karşı daima, anne babanın davranışlarını örnek alıp özdeştiklerini unutmamalısınız.
-Çocuğunuzun öğretmeni ile işbirliği yapmalısınız. Anne baba ve öğretmen birbirlerini desteklemelidir. Böylece çocuğunuz evin ve okulun gerektirdiklerine saygı duyabilir.

Kendine Güven Duygusu
 

burdaki annelerin birçoğu iki dirhem bir çekirdek giyinip ( sanki birileri ona Bizımlasin deyip alkış tutacak ya) kırıta kırıta gelip çocuğu bırakıp ( artık çocuk sırada mı yoksa top peşinde helak mı oluyor belli değil) bilmem kimin velisiyle bitmek bilmeyen dedikodulara girişirler..

sonrada akşam üstü bakıyorsunuz o çok ilgili sayın anne getirmiş çocuğu tamam daha gerisi yok. daha birinci sınıf öğrencisi velet tüm gün caddede sokakta orada burada. peşini arayan bir anne yok ama ! gamsızlığın bu kadarı..

acaba güven duygusu böyle aşılanıyor da benim mi haberim yok...