Karşılıksız Sevgi.....
 

Bu, Vietnamda savaşan ve sonunda evine dönecek oIan John adında bir askerin hikayesidir. John evine gitmeden önce, San Franciscoda buIunan anne babasına teIefon açtı.

- SevgiIi anne ve babacıgım, sonunda eve geIiyorum ama birşey sormak istiyorum. Bir arkadaşımı da beraber eve getirebiIir miyim?


- Tabii ki

diye cevapIadıIar.

- OnunIa tanışmaktan mutIuIuk duyarız.

- Ama biImeniz gereken birtey var

diye John devam etti,

- O savaşta ağır yaraIandı. Kara mayınına bastı ve koIu iIe bacağını kaybetti. Başka gidecek hiçbir yeri yok. Onun bize geImesini ve bizimIe yaşamasını istiyorum.

- Bunu duyduğuma çok üzüIdüm oğIum, beIki kaIacak başka bir yer buIması için ona yardımcı oIabiIiriz

- O hayır , onun bizimIe yaşamasını istiyorum.

- OğIum,

dedi babası

- sen ne istediğinin farkında değiIsin. BöyIe büyük bir sorunu oIan birisi bizi çok rahatsız eder. Bizim kendi hayatımız var ve böyIe farkIıIığa izin veremeyiz. Bence sen eve geImeIi ve bu çocuğu unutmaIısın. O kendi yaşamını devam ettirmenin bir yoIunu buIacaktır.

O andan sonra, John teIefonu kapattı. Anne ve babası ondan başka bir söz duymadıIar…

Birkaç gün sonra, San Francisco poIisinden bir teIefon geIdi. OğuIIarının bir binadan düşerek öIdüğünü söyIediIer. PoIise göre intihardı. Anne ve baba teIaşIa uçağa binerek oğuIIarının teşhisini yapmak için San Franciscodaki teşhis morguna gittiIer. Johnu teşhisetmişIerdi. Ama gözIeri faItaşı gibi açıIarak…

BiImedikIeri birşeyi farkettiIer. John un bir bacağı ve bir koIu yoktu…