Bizim Çocuklar Yapamadı
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Yazar : ERTUĞRUL MAVİOĞLU
Baskı Yılı : 2008
Yayın Evi : İTHAKİ YAYINLARI
Sayfa : 384

''12 Eylül sonrası uzun gözaltı ve işkence günlerinin ardından savcılığa sevk edildiğimde beni koridorda bekleyen anne ve babamın hali gözümün önünden gitmez. Ben zayıflamış, işkenceyle hırpalanmış vücuduma rağmen yenik düşmemenin kıvancıyla ağır ağır onlara doğru yürürken, annem hıçkıra hıçkıra ağlıyor, babam kahkahalarla gülüyordu.

Aynı derecede seven insanın aynı acı karşısında neden bu kadar birbirine zıt tepkiler verdiğini çok sonraları anladım ve bir kez daha üzüldüm. Babam bir hukukçu olarak asla kabul etmediği ama karşılığında hiçbir şey yapamadığı işkenceden kurtulduğum için seviniyor ve bu sevincini gülerek gösteriyordu. Annem de seviniyordu kuşkusuz ama yaşadığım acıyı ancak annelerin görebileceği gözlerle gördüğü içindir ki hüngür hüngür ağlıyordu.

Ağlamadım... Biz hep içimize ağladık ve göğüs kafesimize hepimizi taşlaştıran kocaman mezar taşları yerleştirdik. Bugün o günlere dair içimin hiç kaldıramadığı bir şey varsa, o da gencecik insanın ölümünün doğal görülür hale gelmesidir. Aklıma geldikçe hâlâ içime ağlarım o yıldız bakışlı çocuklar için ama ne melanet bir haldir ki bu, yine de tek bir damla yaş dökülmez gözümden.''

MİLLİYET