Bakın Şaçma Ama Benim Kafanmdan Değil
 

sevgili okuyucularım lütfen bu hikayeyi okurken korkmayınız........

ben ve kuzenlerim evde tek başımızaydık gece saat 12yi geçmişti.ben bir şaka yapmak istedim ve gidip ışıkları söndürdüm kapkaranlık olmuştu kuzenlerim ve ben koltukta birini otururken gördük bize doğru bakıyordu çok korktuk. ışıkları yakmak istedik olmadı ışıklar yanmıyordu. kapıyı açalım dedik malesef açılmadı.. kapılar kitlenmişti koltukta oturan kişinin yanına bir kaç kişi daha geldi evde insanlar dolaşıyordu garip garip sesler çıkartıyorlardı.biz titriyorduk çok korkuyorduk....

onların kim olduklarını öğrenmeye çalıştık biri bize bir kağıt uzattı. biz korkutuk ve kağıdı almadık kağıdı masanın üzerine bıraktı kağıdı açtık ve şöyle yazıyordu...

"bu ev eskiden mezarlık idi ve buraya ev yaptılar bizim burdan gitmek istemedik ve burda kaldık ve bu eve kim taşınırsa taşınsın hep onları korkuttuk burasının bizim yerimiz olduğunu size yaptığımız gibi açıkladık ve bu evden kaçtılar bir anda heryer aydınlandı kapılar açıldı etrafımızda hiç kimse yoktu ama biz eskiden bu evde oturanlar gibi yapmayacağız yani kaçmayacağız dedik ve bir anda tekrar ışıklar söndü yaratıklar tekrardan gedi bizi uyardıklarını söylediler yüzlerini ilk defa görmüştük çok garip topraklıydı çünkü mezarklıkta idiler biz onlara karşı direndik ama onlar biz direndikçe çoğaldılar ve bizim üstümüze yürüdüler biz odaya kaçtık kapıyı kapattık onalr çok kişi oldukları için açtılar ne yapacağımızı bilmiyorduk hani derler ya tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır bizde onlarla güzel güzel konuştuk onları bir daha rahatsız etmiyeceğimizi söledik ve gittiler ışılar tekrardan açıldı her şey eskisi gibi oldu. biz hala çok titriyorduk çok korkmuştuk kendimizi dışarı atıverdik bu başımızdan geçen olayı hiç kimselere anlatmadık ama sizinle paylaşmak istedik siz siz olun böyle bişi şaka yapmayın mazallah sizin evinizde eskiden mezarlık olmuş olabilir......SoNnNnnNnNnN


Kuzenim Umut'la bir gün dışarıda teyzemlere giderken birden Umut bana "dur!" dedi.Ben de ona "ne oldu?"diye sordum."geliyoooor!"diye bağırdı.Şaka yaptığını düşündüm ve gülmeye başladım.Bana baktı ve sesini kalınlaştırarak "niye gülüyorsun?"diye sordu.Hatta bağırdı da denebilir.Gözlerinden kırmızı ve siyah arasında bir renk olan(bordo)bir sıvı geldi ve gözbebekleri kırmızılaştı.Korkumdan resmen buz kesilmiştim.Kaçamıyordum.Bana baktı ve gülmeye başladı.

"Ne oldu sana?" diye sordum.Sesim çatlamıştı.Sonra internette araştırdığım "D@bbe tül_arz"ın Umut'un içine girmiş olabileceğini düşündüm.Ani bir hareketle Umut'u kollarından tutup kulağına üç harfli çıkarma ile ilgili dua okudum.Acaba bunda da işe yarayacak mıydı?

Bana arkasını döndü ve bir kaç saniye sonra "niye duruyoruz?Hadi gidelim."dedi.Sanırım ona olan hiçbir şeyden haberi yoktu.Onu korkutmamak için bu şeyi anlatmamaya karar verdim.


alıntı yemin internette buldum