Sönmeyen Mum
 

Annem Kurân-ı Kerim okumayı oldukça seven biriydi. Günde ortalama yedi cüz tilavet ederdi. Mübarek Ramazan akşamları uyumaz, geceyi Kurân okuyarak, namaz kılarak ve dua ederek geçirirdi.

Bir akşam, şamdanda parmak ucu büyüklüğünde mum kalmıştı. O günlerde hükümet sokağa çıkma yasağı uyguladığından dışarı çıkıp mum tedarik etmemiz mümkün değildi. Zira hükümet adamları dışarıda gördükleri herkesi tutuklayıp hapse atıyor, çeşitli cezalar veriyorlardı. Bu yüzden de annem geriye kalan mumun ışığıyla Kurân okudu.

Allah’a ant olsun ki gecenin son saatlerine kadar bu mum hiç sönmedi. Annem gece boyu namaz kılıp dualar okudu. Daha sonra sahur yemeği yedik. Mum hala yanıktı. Sabah ezanı minarelerden yükselmeye başlayınca mum da yavaş yavaş sönmeye başladı. bir parmak ucu büyüklüğündeki bu küçük mum, annemin hayır amellerinin bereketiyle bize dokuz saat ışık vermişti.

alıntı...