Seni Neden Seviyorum
 

SeNi NeDen SeViYoRuM?


Karsilikli mutlu oluyorduk beraberken... Konusuyorduk, gülüyorduk. Her seyi paylasiyorduk. Bir animiz ayri geçmiyordu. Kalbimi çarptiriyordun deli deli. Kokun aliyordu beni benden. Dakikalarca göz göze bakisir anlardik birbirimizi. Gün olur sevincimizi, gün olur hüznümüzü... Hiçbir sey önemli degildi birbirimizden baska. Hiç ama hiçbir sey... Evet tüm bunlardi seni sevmeme ama delice sevmeme sebep. Daha ne olsundu. Yoktu o anlarda benden daha mutlusu.

Yoksun yanim da. Ama hâlâ seviyorum seni yanimda olmasan da, ilk anlardaki ve yanimda oldugun anlardaki heyecanimla... Hatta daha fazla tutkuyla... Iste ben de bunu anlamiyorum. Yoksun, bana aci veriyorsun. Canimi acitiyorsun yoklugunla. Her yerde bir animiz agliyor, benimle birlikte. Nefes alamiyorum. Kolum, kanadim kirilmis... Anlamsiz her sey.. Kalbimde dayanilmaz bir aci...

Tüm bunlara ragmen seni hala sevmek...

Aklima geldiginde gülümsemeye çalisiyorum, güzel anlarimizi düsünerek... Ama olmuyor. Bogazim dügümleniyor, durmuyor gözyaslarim... Özlüyorum seni.....

Aaaaahhhh! Bizim Sarkimiz çaliyor su an. Bazen dans ettigimiz, bazen beraber söyledigimiz, bazen de susup, elele dinledigimiz...

Bu hoyrat hayat karsisinda sendin benim dinginligim.
Bana aski ögreten, deli deli söyleten sensin. Simdi yüregimden yaralayip, gece gündüz inletensin. Beni sevdalara koymustu gözlerin, simdi dayanilmiyor hasretin...

Iste yine ayni soru. Bunlara ragmen seni neden seviyorum? Düsünüyorum. Seninle beraberken yasadiklarimizi, gittikten sonra da bana yasattiklarini düsünüyorum da... Insan, kalbini, canini acitan seylere hep daha çok deger veriyor. Kalbi orada atiyor. Benimki de bu durum...

Yani seni neden sevdigimin cevabi burada sakli sanirim. Kalbimi, canimi acittigin için...

Canimi acitsan da... Beni bu hallere koysan da... Evet... Seni seviyorum.