Kozada Saklı Aşk
 

Herkesin İçinde Sabırlı Bir Tohum Gibi Kendi Kozasında Saklı Duran Bir Aşk

Yatar, Bir Gün Bir Güneş Parlar, Bir Yağmur Düşer Ve Tohumun Çatlayıp Çiçekler

Açtığını, Ruhumuzun Rengarenk Bir Ağaç Gibi Rüzgarlarla Dansettiğini

Görürsünüz



Sonra() O Rüzgarlarla Dans Eden Çiçekler, Bazen Manasız Kaprislerle, Yanlış

Anlamalarla, Hoyrat Fırtınalarla Örselenip, Yeniden İnsan Ruhuna Dökülür Ve

Bu Kez Acının Tohumları Olur Aşkın Çiçekleri Zakkum Yeşili Çiçekler Halinde

Büyüyüp, İçinizi Yakıp Kavurur Aşka Lanet Eder, Unutmaya Çalışır, Acıyı

Öldürebilmek İçin Askıda Öldürmeye Uğraşırsınız Ve "Unuttukça Bir Şeyler

Eksilir" Sizden Acıdan Kurtulabilmek İçin Eksilmeye Bile Razı Gelirsiniz()



Zamanla, Hayatın Geniş Bir Bahçe Olduğunu, Yalnızca Sevincin Yada Yalnızca

Acının Çiçeklerini Değil, Kaçınılmaz Olarak Hepsini Birden İçinde

Barındırdığını, Çiçeklerin Bir Kısmından Vazgeçmenin Bahçenin Bütününden

Vazgeçmek Olduğunu Anlar, Bahçeyi Bütünüyle Seversiniz



Ahmet Altan