İki Simge
 

iKi SiMGE

Yasli kizildereli reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmus, az ötede
birbiriyle bogusup duran iki kurt köpegini izliyorlardi. Köpeklerden
biri beyaz, biri siyahti ve on iki yasindaki çocuk kendini bildi bileli
o köpekler dedesinin kulübesi önünde bogusup duruyorlardi.


Dedesinin sürekli göz önünde tuttugu, yanindan ayirmadigi iki iri kurt
köpegiydi bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpegin yeterli oldugunu
düsünüyor, dedesinin ikinci köpege neden ihtiyaci oldugunu ve renklerinin
neden illa da siyah ve beyaz oldugunu anlamak istiyordu artik. O merakla,
sordu dedesine: Yasli reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sirtini sivazladi.

- "Onlar" dedi, "benim için iki simgedir evlat."

- "Neyin simgesi" diye sordu çocuk.

- "0yilik ile kötülügün simgesi. Aynen su gördügün köpekler gibi, iyilik
ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onlari seyrettikçe
ben hep bunu düsünürüm. Onun için yanimda tutarim onlari.

Çocuk, sözün burasinda; 'mücadele varsa, kazanani da olmali' diye
düsündü ve her çocuga has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:

- "Peki" dedi. "Sence hangisi kazanir bu mücadeleyi?"

Bilge reis, derin bir gülümsemeyle bakti torununa.

- "Hangisi mi evlat?
Ben, hangisini daha iyi beslersem!"