Üzgünüm
 

Gerçek olamayacak kadar masal, masal olamayacak kadar gerçek bizim aşkımız.

Ya ancak şimdinin masallarında var olabilen bir dünyanın tek gerçeği olacaktık

ya da gerçeklerle tıklım tıklım dolu soğuk bir odada,

küçük bir mumun aydınlattığı masal kitabı olacaktık.


Çok üzgünüm; İkisi de olamadık.


Cesaretin saf korkusuzluk olmadığını bile bile korkularımızdan korkup ihtimallerimize sarıldık, odalarımıza sığındık.

Ya aşktan dolmuş taşmış yüreklerimiz kanaya kanaya, bağıra bağıra ölecektik bu yolda

ya da titreyen dizlerimizin üzerinde duramayıp devrilecektik.


Çok üzgünüm ; Ölmeyi bile beceremedik.


Mutsuzluğumuzla mutlu olacağımıza ant içtik.

Ya başka gönüllerde misafir kalacaktık ya da yalnızlığımızla için için yanacak, birbirimizin düşüyle yaşayacaktık.

Belki gerçekleri parçalamak için kullanmamız gereken ellerimizi

havaya kaldırıp teslim olduğumuz için intikam alıyordur Tanrı.


Nerdesin? Nerdeyim? Bilmiyorum.