Hiç Hiç Kimse Hiç Bir Zaman Hiç Bir Şey
 

Hiç...

Hiç kimse..

Hiç bir zaman...

Hiç bir şey...



Hiçlik denizinde boğuldu mu “hiç” bedenin?

Ya da ıstırap nedir hissettin mi?

Ama kolayına kaçmadan

Bisikletten düştüğünde hissettiğin ıstırap değil..

Başlangıçla bitiş arasında

Varla yok arasındaki buğulu zamanda

Bedenin bile çelişkisinde

Dünyanın bile çelişkisinde

Gerçekle düş arasında kaldığında

Hissettin mi hiç “hiç”liği?

Düşündün mü?

Hiç olarak doğup hiç olarak ölmek nasıldır?

Hiçliğin ıstırabını duydun mu ?

Dolaşım sisteminin eridiğini hissettin mi?

Kalbin balçık içinde kaldı mı “hiç”?

Katranla sıvadın mı hiç ruhunu?

Hiç hiçliği yaşadın mı?

Ne başlangıç olmak

Ne de bitiş

Sadece “hiç” olmak

Hiç kimse olmak

Beyaz bayrak salladın mı “hiç” hiçliğe

Haykırdın mı var gücünle

Kulakların çınlayana kadar?

Hıçkırıklara boğuldun mu “hiç”

Hiçliğe isyan ederken?

Duymadığında hiçlik seni,ağladın mı hiç?

Karanlık korkun hiçlik korkundan üstün geldi mi?

Hiç..

Hiçliğin yaptığı oyunları bulamamaya alıştım artık..

En zor yerden bulup çıkarıveriyor karşıma

Pandora’nın kutusuna mı hapsetmeli seni

Nerelere kapamalı ki

Hiçlik bir nebze olsun anlam kazansın…



Alıntı..