Gülmeyen Bahar
 

Gülmeyen Bahar Yazısı - Gülmeyen Bahar Sepkin Coşkun - Sepkin Coşkun Yazıları

O kadar güzel bir kadındı ki Gülbahar, Yalnız o gece karası saçları ve ceylan bakışları değerdi dünya malını.

Güldüğü zaman baharın tüm renkleri gelir diz çökerdi onun güzelliği önünde.


Yüreği de kendi kadar güzeldi Gülbahar'ın. Kimsenin kalbini kırmaz, karıncayı bile incitmekten çekinir, gülleri sadece koklar koparmazdı bile dalından. ''Güller dalında güzeldir'' diye geçirirdi içinden hep.


Annesini çok erken kaybetmiş ve babasının hayata küsmüş tavırlarına da katlanmaktan bıkmış usanmıştı Gülbahar.

Bir an önce evlenip gitmeyi düşünüyordu. Lakin o güzel yüreğine yakışır bir taht kuramamıştı hiç kimse gönlünde.


Görücü usulüyle verdi babası bir gence.

Her şey güzel olacak sanarken hayal kırıklığı yaşadı Gülbahar.

Duyarsız, kadın dilinden hiç anlamayan, sevgiden yoksun biriydi Gökhan. Hiç çalışmaz, baba eline bakan tembelin biriydi işte.

Geceleri tek başına gezer tutarsız arkadaşlar edinirdi ve bundan Gülbahar çok rahatsız olurdu.

Çok sürmedi evlilikleri, ayrıldılar.


Gülbahar bir iş bulmuş, küçük bir ev tutmuş yaşayıp gidiyordu kimselere muhtaç olmadan. Bu arada babasını da kaybetmiş hayatta yapayalnız kalmıştı.


Aradan uzun bir zaman geçmiş ve olmadık bir anda Gülbahar'ın kalbi atmaya başlamıştı. O güzel yüreğinde fırtılar kopmuş, sevginin bile adını bilmezken aşık olmuş ve o ceylan gözlerinde bahar çiçekleri açmıştı yeniden.


Salih en az kendisi kadar iyi bir insan ve sevgi doluydu, deliler gibi seviyorlardı birbirlerini.

Esen yelden, uçan kuştan koruyor sevdiği Gülbahar'ı, toz kondurmuyordu.

İkisininde yüreğine dolmuştu sanki doğadaki toz kanatlı kelebekler ve durmadan kanat çırpıyordu.


Tutku dolu bir aşkla evlendiler.

Çok mutluydu ikiside. Gülbahar gece gündüz dua ediyordu bu mutluluklarına zarar gelmemesi için.


Hayat bu ya, Gülbahar'ın duaları gökte yankılanırken kötü bir haber geldi.


Salih iş yerinde çıkan bir kavgaya karışmış ve büyük bir talihsizlik sonucu silah onun elinde patlamış ve hiç alakası bile olmadığı bir kavgada Salih katil damgası yemişti.


İki yıl ceza yedi.

Gülbahar bitmez ve tükenmez bir sevgiyle her gün yolunu gözledi sevdiği Salih'inin.


İki yıl çabuk geçti ve Salih'ine kavuştu Gülbahar.

Ama ne yazık ki Salih eski Salih değildi. Çok değişmişti her fırsatta Gülbahar'ı aşağılıyor, kırıyor ve her gün içiyordu. Sarhoş olduğu bazı geceler ise o en çok sevdiği Gülbahar'ına şiddet bile uyguluyordu.


Akşamları hep aynı saatte özenle giyiniyor ve dışarı çıkıyordu Salih.

Ve geri döndüğünde yine içiyor yine aynı acıyı yaşatıyordu Gülbahar'a.


Bir gün Gülbahar merak edip takip etti Salih'i, ''bir kadın var arada o yüzden sevmiyor artık beni'' diye düşünüyordu.


Takibin sonunda büyükçe bir binaya girdi Salih. Gülbahar şöyle bir baktı etrafına binanın kapısında kocaman bir yazı okudu. Kadın Koruma Derneği .

Gözlerine inanamamıştı. Bir daha okudu , bir daha , bir daha. Kalbi öyle hızlı çarpıyordu ki neler olup bittiğini anlamakta güçlük çekiyordu Gülbahar.

İçeri girdi ve usulca perdenin kenarından içeriye baktı. Salih tüm yakışıklılığı ve olgunluğuyla kürsüde konuşma yapıyordu. Kadınların bir çiçek olduğunu, onları kimsenin incitmeye ve kırmaya hakkı olmadığını vs. konuşuyordu.

Perde kenarında Gülbahar kahrolurken, salondaki bütün kadınlar hayran hayran bakıyor ve can kulağıyla dinliyorlardı kürsüde duran yakışıklı adamı.


Gülbahar kulaklarına inanamadı, şoka girmişti ve o an ne yapacağını bilmiyor, o kürsüde duran ihtişamlı erkeğin onu nasıl incittiğini aşağıladığını ve o acımasızca kalkan elin suratına nasıl indiğini düşünüyordu.


''Hayıııııırrrrr'' diye bir çığlık yankılandı salonda.

Hem feryat ediyor hem kendini dışarıya atıyor deli gibi koşuyordu Gülbahar.


Sonrasında acı bir fren sesi duyuldu.


Gülbahar'ın başı Kadın Koruma Derneği'ne dönmüş , o açık kalan ceylan gözleriyle öylece yatıyordu kanlar içinde.


Salih ise her şeyden habersiz konuşmasına devam ediyordu.

Akşam evine döndüğü zaman yine içecekti ama bu defa Gülbahar'ı olmayacaktı yanında...


( Değerli okurlar kızmayın bana, sonunu böyle noktaladığım için.

Kadınlar sevgiye ve ilgiye hep açtır nedense ve de dışarıda başka kadınların haklarını savunan bazı erkekler evde kendi kadınlarının kıymetini bilmezler maalesef.

''Kadınlar çiçektir'' der ve bir damla su vermez soldururlar o çiçekleri. )


Sepkin Coşkun