Anne
 

Anne Yazısı - Anne Yılmaz Özdil - Yılmaz Özdil Yazıları

- Başım ağrıyo yav…

- Saçın ıslak ıslak çıktın ondan.

- Başım dönüyo…

- E bi şey yemiyorsun, açlıktan.


Anam ilkokul mezunuydu.

Ama, doktordu.


Popoma fitil sokan tek kadın.


Eczacıydı aynı zamanda…

- Gözüm morardı.

- Gel, patates basayım.

- Kepeklerim çoğaldı.

- Otur, zeytinyağı süreyim.

- Arpacık çıktı galiba.

- Yum, sarımsak değdireyim.


Hemşireydi…

- Öfff, terledim be.

- Dur, sırtına havlu sokayım.


Röntgen mütehassısıydı…

- Öhh-höööaa!

- İçme şu zıkkımı.


Bebekken, anestezi uzmanıydı…

- Dandini dandini dastaaana.


Bi ara sünnetçiydi…

- Çıkar, pansuman yapıcam.


Ürologdu…

- Çişin niye sarı bakiiim?


Fizyoterapistti…

- Dizim ağrıyor.

- Benim de belim ağrıyor, geçer.


Diyetisyendi…

- Mis gibi türlü yaptım, sakın sokakta burger filan yiyip gelme, kola da içme!


Cildiyeciydi…

- Sırtımda sivilce çıktı.

- Çikolata yeme.


Laboranttı…

- Burnum akıyor.

- Ben şimdi sana bi ada çayı kaynatayım, rezene, bal, limon,

tarçınla zencefili de ılık ılık iç, sırtına rakıyla aspirini karıştırıp sürelim,

uyu, uyan, sabaha bi şeyin kalmaz.


Psikiyatrdı…

- Nen var oğlum?

- Bi şeyim yok.

- Var var, canın sıkkın.

- Yav bırak, iyiyim.

- Yok yok, bilirim ben.

- Anne delirtme insanı!

- Bak gördün mü?

- Neyi gördüm mü?

- Sinirlerin bozuk senin.


Genetikçiydi…

- Babana çektin sen, o da sinirli, bütün kötü huylarını ondan almışın zaten.


Veterinerdi…

- Anne, bu sene Anneler Günü’nde babama Viagra hediye etmeyi düşünüyorum, bu iyiliğimi unutma.

- Defol, terbiyesiz hayvan!


Hastasıydım…

Hastaydım ona.

İyi bakın onlara.


Yılmaz Özdil