http://img.blogcu.com/uploads/hidayetsaati_a_(26).jpg
Emevî Halifelerinden Ve-lîd bin Yezid, bir gün yalnız başına iken kendi kendine
“Millete bu kadar zu-lûm etttim.
Müslümanları kırdım geçirdim.
Acaba durumum nedir?” diyerek Kur’ân is-tîharesi yapmaya karar verdi.
Kur’ân’ı aldı.
Rastgele bir yer açtı.
Karşısına gelen bir a-yeti okudu.
O’na şu ayeti celile denk geldi.
“Ve (peygamberler), fetih istediler. Allah’da verdi. Her inatçı zorba da hüsrana uğradı.” (İbrahim Sûresi 15)

Bu ayet çıkınca Velid adeta kudurdu.
Çıldırdı ve Kur’ân’ı parça parça ederek yere attı.
“Neuzü billah”

Kur’ân’a hitaben hiddetle bağırdı.
-Beni zalimlikle ve inatçı olmakla mı tehdit ediyorsun.
Evet, ben zalim ve inatçıyım.
Ahiret gününde Rabbinin huzuruna varınca
“Beni parçalayan bu adamdır.”
diye beni şikayet edersin. dedi. (Haşâ ve kellâ)

Bu olaydan kısa bir zaman sonra Kur’ân düşmanı Velid feci bir şekilde öldürüldü.
Başı da insanlara ibret olsun diye önce sarayının üstüne sonra da şehrin surlarına asıldı.

Hak tokadının sesi, sedası olmaz.
Bir vurdumu devası bulunmaz.
Mevlâ Teâlâ bazen böyle hemen cezalandırır.
Bazen de mühlet verir.
Rabbimizin imhâli vardır.
Amma ihmâli yoktur.

“İnkar edenler sanmasınlar ki, kendilerine mühlet vermemiz, onlar için hayırlıdır.
Biz onlara mühlet veriyoruz ki, günahlarını artırsınlar ve onlar için alçaltıcı bir azap vardır.”
(Ali İmran Sûresi 178)

Hak tokadının sesi, sedası olmaz.
Bir vurdumu devası bulunmaz.
Mevlâ Teâlâ bazen böyle hemen cezalandırır.
Bazen de mühlet verir.
Rabbimizin imhâli vardır.
Amma ihmâli yoktur.

Her günahtan Allaha Sığınırım.

puslu tafarından gönderildi (Mesaj 108890) Her günahtan Allaha Sığınırım.