Çocukların Konuşmaya Başlaması
 

çocuklarda konuşmaya başlama - bebeklerde seslerin çıkarılması - çocuklarda sözcükleri algılama

Doğumdan hemen sonra çıkardığı ses konuşmanın ilk belirtisidir. Bu ses, solunum aygıtının çalıştığını ve ses çıkarmaya yarayan değişik mekanizmaların doğumdan önce oluştuğunu gösterir. O halde, insanın ses çıkarma, yâni konuşma yetisiyle dünyaya geldiği söylenebilir.

Doğumdan sonra sekizinci aya kadar çocuk öndil evresi denen bir evre geçirir. Daha sonra ağlamalarda olduğu gibi birtakım özel fizyolojik gereksinmelere bağlı olmayan sesler çıkarmaya başlar. Bu sesler birbirleriyle ilişkili değildir. Ancak çocuk, anne ve babasının kendisiyle konuşmak için kullandıkları seslerden çok daha çeşitlilerini çıkarır. Ön birinci aya doğru çocuk hemen hemen bütün sesleri öğrenir ve yetişkinlerin kullandığı sesleri anlamaya başlar.

Ayrıca kullandığı bazı kendine özgü ses öğelerini daha sonra artık gereksiz oldukları için kullanmaz. Çocuk aşağı yukarı sekiz ve on üçüncü aylar arasında yetişkinin çıkardığı bazı sesleri ayırt etmeye başlar ve bunlarlabelli olaylar arasında ilişki kurar. Yani konuşmanın “edilgin” denen evresine geçer. Davranışı da bunu kanıtlar.

Sözgelimi, “arabayla gezmeye gidiyoruz” tümcesini duymaya alışık ise, bu tümce söylendiği zaman gözlerini arabaya çevirir. Bununla birlikte “köpekle gezmeye gidiyoruz” dendiği zaman da gözlerini yine arabaya çevirir. Çünkü “araba” ya da “köpek” sözcüklerine değil, tümcenin ses tonuna, yani tekrarlanan deneylerle ilgili duruma tepki gösterir.

Çocuk, sözcüklerin çoğunu anlıyorsa, onları edilgin olarak denetliyor demektir; ancak bu sözcükleri söyleyemez. Bir sesi bir anlama bağlayamadığı sürece çocuk için tam bir konuşma söz konusu değildir.