Fasulye Fasulye Hakkında Bilgi
 

Fasulye, Bohne, Phaselus vulgaris
Sırık fasulyesi
Bahçefasulyesi

Familyası: Baklagillerden, Schmetterlingsblütengewaechse, Fabaceae (Leguminosae)
Drugları: Fasulye kapcığı (kapsüle): Phaseoli pericarpium-frutus phaseoli sinesemine
Fasulye meyvesinin tohumları çıkarıldıktan sonra kapcıkları (kapsülleri) kurutularak, çay, tentür veya natürel ilaç yapımında kulanılır.

Botanik: Fasulyenin asıl vatanı orta ve güney Amarika olup, buradan 1685 yılında İspanyollar tarafından ispanyaya getirilmiş ve oradan önce Avrupaya, sonrada bütün dünyaya yayılmıştır. Günümüzde 70’in üzerinde fasulye çeşidi bulunmaktadır. Fasulyenin genelikle beyaz renkte olanı tercih edilmektedir, fakat kırmızı, siyah, kahverengimsi ve üzeri desenli olan çok çeşitleri mevcuttur. Türkiyede genelikle ayşekadın, barbunya, horoz ve çalı türleri tanınmakta ve yetiştirilmektedir.

Fasulyenin yaprakları üçü bir arada uzun bir sap üzerinde olu, her biri yumurta şeklinde, uclara doğru sivri, kenarları bütün, ortada bir ana ve ondan kenarlara doğru yay şeklinde uzanana yan damarlar bulunur. Yaprkları 7-20 cm büyüklüğünde, yeşil renkli, ve üzeri hafiftüylüdür.

Çiçek sapı yaprak sapının koltuğundan çıkar ve her sapta 2-6 adet çiçek bulunur ve taç yaprakları pempe, vişneçürüğü, kırmızı veya eflatun renklerde olabilir. Kupa yaprakları çan şeklinde, yeşil renkli, beş adet irili ufaklı dişlere sahip olup, taç yapraklarını kavramıştır. Olğunlaşan fasulye kapsüllerinde 4-10 adet çekirdek bulunur ve kapsülleri (meyveleri) 10-20 cm boyunda olur.

Yetiştirlmesi: Mart ve Nisan aylarında saksı, kasa, veya seralarda tohumlarından fide eldeedilir ve bu fideler Nisan ve Mayıs aylarında bahçe ve tarlalara 6-10 cm sıra ve 40cm ara ile etilir.

Hasat zamanı: Meyveleri olğunlaşan kapsüler sararır ve çatalaşmaya başlayınca toplanarak, içindeki tohumları çıkarılır. Tohum ve kapsülleri ayrı güneşte iyice kurutulduktan sonra kaldırılır.

Birleşiminde:...

Teirşekli:...

Kulanılması: a-) Üniversite kliniklerinde tedavi denemeleri ve araştırmalar yapılmamıştır. Bu nedenle bugünkü bilgilere göre 2. sınıf bir şifalı bitkidir. Fasulye yerine göre daha etkili olan başka bitkiler kulanılmalıdır. Örneğin idrar yolları rahatsızlıklarına karşı Ardıçkoz-, Huş-, Ayrık-, Isırankökü-, A. Başakotu preparatları veya Gökçek İksiri daha etkildir. Şeker hastalığına karşı ise yaban mersini yaprağı, beşparmakkökü-, kara hindibaotu ve kökü-, kantaronotu-, mübarekotu-, devedikeniotu-, çementohumu preparatları veya Gökçek İksiri daha etkildir

b-) Fasulye kapcığı halkarasında genelikle Avrupada idrar söktürücü, müshil yapıcı ve romatizma çaylarında kulanılır. Türkiyede ise genelikle hayvan yemi olarak, bazı yörelerde ise yakacak olarak kulanılır. Fasulye kapcığı başta idrar yolları rahatsızlıklarına karşı nadirende romatizma, gut, siyatik, ödem ve şeker hastalığına karşı kulanılır.

Açıklama: Fasulye tohumları phasin içerir bu madde zehirli olmasından dolayı taze olarak yenmez. Kuru fasulye olarak bilinen fasulye tohumlarının yemek yapmadan önce mutfakta haşlanması gerekir. Ancak bu şekilde phasin bozulur ve zararsız bir şekle dönüşür.

Bazı alimle göre fasulye kapcığı çok az miktarda krom içermektedir ve krom kandaki şekeri hafif düşürücü özeliğe sahiptir. Şeker hastalığına karşı bana göre yaban mersini yaprağı, beşparmakkökü-, kara hindibaotu ve kökü-, kantaronotu-, mübarekotu-, devedikeniotu-, ve çementohumu-, preparatları veya Gökçek İksiri daha etkildir.

Çay: İki tatlı kaşığı fasulye kapcığı demliğe konur ve üzerine 300-500 ml kaynarsu ilave edilerek 5-10 dakika demelemeye bırakılır ve sonra süzülerek içilir.

Yantesiri: Fasulyenin tohumlarının, yani kuru fasulye haşlanmadan yemeği yenmez. Şayet haşlamadan yemeği yapılırise zehirlenmelere neden olur. Birleşimindeki phasin kaşlanınca değişerek zararsız hale gelir.